Η ομάδα χορού Griffón και η χορογράφος Ιωάννα Πορτόλου επιστρέφουν με την εκρηκτική παράσταση «Amazing», ένα ρηξικέλευθο και άκρως επίκαιρο έργο για το υπέροχο αλλά και το αυτοκαταστροφικό της ανθρώπινης φύσης. Σε πρωτότυπη μουσική Αντώνη Παλάσκα, το έργο θα παρουσιαστεί στο Θέατρο ΠΛΥΦΑ για εννέα μοναδικές παραστάσεις στις 8, 9 10, 15, 16, 17, 22, 23 και 24 Νοεμβρίου, στις 9:30 μ.μ. [Κορυτσάς 39, Βοτανικός].
Η επιτυχημένη παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2022, δημιουργώντας αίσθηση.
Με αφετηρία το περίφημο παραμύθι «Χάνσελ και Γκρέτελ» των αδελφών Γκριμ, η ομάδα χορού Griffón και η Ιωάννα Πορτόλου δημιουργoύν ένα ανατρεπτικό έργο, σχολιάζοντας με οργιαστικό τρόπο τις αντιθέσεις του ανθρώπινου είδους, που, όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει βίαιο και αδηφάγο. Στο «Amazing», o σκοτεινός κόσμος που κρύβει το δάσος του παιδικού παραμυθιού γίνεται η σπονδυλική στήλη της απίθανης ανθρώπινης ιστορίας, με τους θεατές να μεταφέρονται σ’ ένα ατμοσφαιρικό, απόκοσμο καμπαρέ, όπου η αδρεναλίνη των χορευτών μετατρέπεται σε απτή οσμή.
Μέσα από ένα ντελίριο αδρεναλίνης, έντονων εικόνων, αφηγήσεων και καταιγιστικής μουσικής, η παράσταση «Amazing» μάς κάνει να αναρωτιόμαστε, πώς μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα ανθρωποφάγοι και δημιουργοί.
Η Ιωάννα Πορτόλου μίλησε μαζί μας.
Ποιο ήταν το αρχικό κίνητρο για να δημιουργήσετε το έργο “Amazing”;
«Ένα από τα κίνητρα ήταν να μείνουμε ζωντανοί και δημιουργικοί κατά την διάρκεια των lockdowns. Να κρατηθεί ζωντανή η ομάδα, η ψυχική και σωματική υγεία όλων μας. Να μην ενδώσουμε στον φόβο και την απραξία. Αυτό το έργο δουλεύτηκε για οκτώ μήνες. Ήταν ένας τρόπος να ψάξουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας, ενώ παραμέναμε δημιουργικοί. Το παραμύθι “Χάνσελ και Γκρέτελ” έμοιαζε να είναι η τέλεια αφήγηση μέσα από την οποία να ξεπηδάν όλα τα κείμενα που είχαμε βρει κατά την έρευνα. Όλες οι ιστορίες φρίκης που συναντήσαμε βρίσκονταν με παραλλαγές και στο παραμύθι αυτό των αδερφών Γκριμ. Διαβάσαμε όλα τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ. Η βία και ο κανιβαλισμός είναι καθημερινότητα· και, κατά κάποιο τρόπο, αυτονόητη. Η καταστροφική μας ενέργεια είναι μέρος της φύσης μας, όσο και η ενέργεια που δημιουργεί. Μέρος της ανάγκης μας να καταλάβουμε και να επιβληθούμε στην ζωή. Είμαστε ικανοί για τα καλύτερα και τα χειρότερα. Το ένα δεν υπάρχει χωρίς το άλλο».
Ανεβάζοντας ξανά το έργο έναν χρόνο μετά, τι έχει αλλάξει στον κόσμο;
«Όχι πολλά στον κόσμο. Μάλλον στο πώς τον βλέπουμε εμείς».
Στο έργο κάνετε λόγο και για σημαντικά γεγονότα που στιγμάτισαν την πορεία του κόσμου και της Ευρώπης. Πού βαδίζει η Ευρώπη σήμερα κατά τη γνώμη σας;
«Έχω την αίσθηση πως βαδίζει προς ένα “κλείσιμο”, με τη γενικότερη έννοια».
Ποιοι είναι για εσάς, οι «σύγχρονοι δαίμονες»;
«Να μπορείς να κρατήσεις τις αξίες σου αναλλοίωτες και, ταυτόχρονα, να είσαι προσαρμοστικός. Να μπορείς να έχεις επαφή με αυτό που συμβαίνει γύρω σου χωρίς να χάνεις επαφή με το συναίσθημά σου. Να μπορείς να βρίσκεις ομορφιά ακόμα και αν πρέπει να ψάξεις πολύ για αυτήν. Να μπορείς να βλέπεις τον άλλον χωρίς να χάνεις τον εαυτό σου».
Χρειάζονται και οι ενήλικες τα παραμύθια για να κατανοήσουν τον κόσμο;
«Ίσως οι ενήλικες χρειάζονται τα παραμύθια για να ξορκίσουν τον κόσμο».
Πείτε μας τρία πράγματα στον κόσμο που εσείς θα μπορούσατε να χαρακτηρίσετε ως “Amazing”;
«Τα ζώα, τη φύση και την ενσυναίσθηση. Δεν υπάρχει δόλος εκεί».
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τον μουσικό της παράστασης και μόνιμο συνεργάτη της ομάδας Αντώνη Π.
«Ο Αντώνης βρίσκεται στην πρόβα πάντα από την πρώτη μέρα. Έχουμε συζητήσει κάποια πράγματα και από πριν για το νέο έργο, φυσικά. Λειτουργεί, όμως, όπως ένας χορευτής στην ομάδα, από άλλη θέση και με άλλο εργαλείο, με ήχο. Δηλαδή βρίσκεται μαζί μας στη στιγμή, στο παρόν την ώρα της κίνησης, της έρευνας και της εξερεύνησης. Αυτοσχεδιάζει μαζί μας, μαζεύει και δημιουργεί λούπες, χτίζει εντάσεις, φέρνει μελωδίες, ρυθμούς, μπάσα και άλλοτε μας παρακολουθεί και μας ακολουθεί, άλλοτε μας οδηγεί. Έχω μία βαθιά σύνδεση και εμπιστοσύνη προς τον Αντώνη, τόσο, που συχνά δεν χρειάζεται καν να μιλάμε. Υπάρχουν φορές που τις λύσεις τις φέρνει ο Αντώνης. Στην ουσία είναι “ένα” με την πρόβα και με μένα. Το έργο υπάρχει πριν από εμάς και εμείς το αποκαλύπτουμε».
Πώς επιλέγεται τους συνεργάτες της ομάδας Griffón;
«Οι συνεργάτες έρχονται με κάποιο τρόπο και, συχνά, μένουν στην ομάδα. Δουλεύω πολλά χρόνια με κάποιους από αυτούς στην ομάδα. Δεν έχω κάνει ποτέ οντισιόν. Αν νιώσουν καλά, δώσουν μέρος από τον εαυτό τους, λάβουν και θέλουν να συνεχίσουν να ρισκάρουν με κάποιον τρόπο ή να προκαλούν την γνώριμη εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, μένουν. Θέλω να πιστεύω πως αυτό που ζητάω από τους άλλους, το ζητάω και από τον εαυτό μου. Να μπορώ να πηγαίνω εκεί όπου δεν ξέρω τι θα συναντήσω. Αν αυτό μπορώ να το κάνω και με παρέα, ακόμα καλύτερα».
Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να διατηρήσει κάποιος μια ομάδα σύγχρονου χορού σήμερα;
«Ξεκινάμε ήδη με μία δυσκολία, με το “σήμερα”. Αλλά έχει πολλές προκλήσεις να διατηρήσει κανείς μία ομάδα γενικότερα. Συμβαίνουν πολλά μέσα και έξω από αυτήν. Κάποιες φορές κοιτάς την ομάδα και κάποιες τα μέλη. Είναι σημαντικό να μπορείς να διακρίνεις πότε θυσιάζεις το άτομο και πότε την ομάδα. Η δημιουργία σε ομάδα είναι έτσι και αλλιώς δύσκολη· πόσο μάλλον όταν υπάρχουν τα οικονομικά θέματα, τα πολιτικά θέματα, τα προσωπικά, η πίεση του χρόνου. Είναι ένα ατελείωτο ζογκλερικό παιχνίδι…»
Συντελεστές
Χορογραφία: Ιωάννα Πορτόλου
Πρωτότυπη μουσική: Αντώνης Παλάσκας
Κοστούμια, σκηνικός χώρος: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Δραματουργική επιμέλεια, βοηθός χορογράφου: Δήμητρα Μητροπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: Χριστίνα Πολυχρονιάδου
Χορεύουν: Ιωάννα Αποστόλου, Αλέξανδρος Λασκαράτος, Γιάννης Νικολαΐδης, Θεανώ Ξυδιά, Σταυρούλα Σιάμου
