«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δε μπορώ να κάνω το ταξίδι σας./Είμαι επισκέπτης./ Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά../ Κι έπειτα, δε μου ανήκει./ Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει “δικό μου είναι”./ Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία./ Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε./ Ότι δεν έχω, καν, όνομα./ Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο./ Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω. Ξεχάστε με στη θάλασσα./ Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία» [Ανέκδοτο ποίημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, γραμμένο το 1982].
Η στιγμή που γεννήθηκε η ιδέα για να μπει η Ειρήνη Δράκου στην περιπέτεια για ένα νέο έργο, ήταν όταν διάβασε αυτό το ανέκδοτο ποίημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Mε τί καταπιάνεται αυτό το έργο που προέκυψε, γιατί το έκανε, που στοχεύει;
Η Ειρήνη Δράκου μάς είπε: «Στο έργο “«Συνάντησέ με… στην έξοδο”, ο ήρωάς της, ένας σύγχρονος Άμλετ, ο Α. ο Δεύτερος, ένας άνθρωπος “δίχως πρόσωπο” σαν ένας σύγχρονος ακτιβιστής χάκερ, πηγαινοέρχεται νευρικά στους σκοτεινούς διαδρόμους του ερειπωμένου ξενοδοχείου EUROPA, ενώ η μητέρα του ετοιμάζεται να παντρευτεί τον θείο του. Μόλις την προηγούμενη μέρα έχουν κηδέψει τον πατέρα του. Ο Α. ετοιμάζει μια ταινία για να παιχτεί ως γαμήλιο δώρο στην αποψινή γιορτή.
Ταυτόχρονα, μια τρομερή επιδημία σκεπάζει την πόλη και ένα περιπλανώμενο τσίρκο που καταφθάνει από μακριά, κατασκηνώνει στην πίσω αυλή του μεγάλου ξενοδοχείου. Μέλος αυτού του τσίρκου είναι η Ηλέκτρα. Μια ηθοποιός που πάσχει από αμνησία και που στο κάλεσμα του Άμλετ για μια “Ελληνίδα ηθοποιό, άγαμη χωρίς υποχρεώσεις, ικανή για φόνο”, εμφανίζεται την ημέρα της μεγάλης γιορτής στην είσοδο του ξενοδοχείου. Εκεί, όμως, προσλαμβάνεται ως καθαρίστρια.
Οι δύο ήρωες συναντώνται στο στοιχειωμένο κι ερειπωμένο ξενοδοχείο Ευρώπη που απέξω φαίνεται πολυτελές, ενώ μέσα σαπίζει. Κάτι σαν τα κουφάρια του Ξενία που συναντά κανείς στην βόλτα του σε μια τουριστική περιοχή, σαν παράταιρη ανάμνηση ενός περασμένου μεγαλείου. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για το Φάντασμα ενός ελπιδοφόρου καλοκαιριού.
Ανάμεσα σ’ αυτά τα ερείπια έχει διαπραχθεί ένας φόνος. Ταυτόχρονα με τον φόνο του πατέρα έχει φονευθεί το καλοκαίρι των παιδικών μας χρόνων.
Πρόκειται για μια περιοχή που κυκλοφορεί κάτι αθρήνητο, σαν τη σημερινή πραγματικότητα, που οι ειδήσεις αλλάζουν καταιγιστικά στις οθόνες μας περνώντας σε μια μέρα θα έλεγε κανείς “από κηδεία σε γάμο”.
Σε ένα τέτοιο τοπίο συναντιούνται αυτός ο σύγχρονος Άμλετ, προσκαλώντας την Ηλέκτρα να επιστρέψει “με το κουζινομάχαιρο στο χέρι” για να “καθαρίσει” για όλους μας. Η Ηλέκτρα όμως αυτή έρχεται “χωρίς μαχαίρι στο χέρι, με χέρι άδειο και σκληρό… γιατί έμεινε πίσω κι έξω να μαζέψει τις ελιές”. Δεν υπακούει στις εντολές αυτού του σύγχρονου σκηνοθέτη. Έρχεται από παλιά. Αμήχανα, η ηρωίδα αυτή, μέσα από έναν κλαυσίγελο θυμάται ένα άλλο έργο, τότε που ο λόγος ήταν σάρκινος, αιχμηρός, κλείδωνε με τις πράξεις.
Αυτή η παράσταση διαπραγματεύεται αυτή την ανάγκη, σχολιάζοντας τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου που, με τις ταχύτητες που τρέχουν πλέον τα πράγματα, έχει ξεχάσει ακόμη και να κλαίει, να θρηνεί. Στο έργο, ο Α. προσλαμβάνει ουσιαστικά μια μοιρολογίστρα να του θυμίζει ποιος είναι, να κλάψει για εκείνον και ίσως για όλους μας.
Αυτή η παράσταση λειτουργεί έτσι σαν ένα μπουλούκι, ένα περιπλανώμενο τσίρκο που έφτασε απόψε στην πόλη σας, ένα σουρεαλιστικό μελόδραμα που με υλικά το χιούμορ τον αυτοσαρκασμό και την ποίηση διεκδικεί πίσω τα χαμένα μας δάκρυα ή απλά μια ανόθευτη χαρά».
Συντελεστές & Συνεργάτες Παράστασης
Συγγραφή Έργου/ Σκηνοθεσία: Ειρήνη Δράκου
Ερμηνευτές: Ειρήνη Δράκου, Ευάγγελος Παπαδάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Έφη Φαρμάκη /Ραλλού Καρέλλα
Διαδραστική Ηχητική Εγκατάσταση: Λάμπρος Πηγούνης / Στέφανος Συμινελάκης
Φωτισμοί: Γιώργος Φάκουρας
Σκηνικά Κουστούμια: ΑΫΛΑ
Μακιγιάζ: Χριστίνα Δρακάκη
Κατασκευή Σκηνικών: Αδάμ Τσαπέκος, Ευάγγελος Παπαδάκης
Κινηματογράφηση Video: Βαγγέλης Λουκίσσας
Μοντάζ: Γιάννης Τσιαχρίστας
Χειρισμός Video: Ραλλού Καρέλλα
Φωτογραφίες Παράστασης: Μαρία Λαμπριάδου / Αγγελική Στρατή
Σχεδιασμός Αφίσας: Δημήτρης Αποστολακίδης
Trailer: Γιώργος Μπουγιούκος
Παραγωγή: ΑΣΙΠΚΑ, Συμπαραγωγή και Οργάνωση παραγωγής: ΑΫΛΑ
