Η παράσταση «Σκληρές Φωτογραφίες» του Κυριάκου Βέρη, σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χριστοφή, παρουσιάζεται τη Δευτέρα 20 και την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου, στις 9 το βράδυ, στο Studio Μαυρομιχάλη [Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια].
Τρεις δυνατοί χαρακτήρες, δύο άντρες και ένα άλογο, άλλοτε συγκρούονται και άλλοτε συνεργάζονται· τρία πρόσωπα με παράλληλες διαδρομές αλλά την ίδια ανάγκη συμφιλίωσης με τις επιλογές, τα ταλέντα, την τύχη και τα λάθη τους.
Με τους ηθοποιούς Δημοσθένη Φίλιππα και Σπύρο Ασημένιο -που ερμηνεύουν μαζί με τον Δημήτρη Μαργαρίτη, μιλήσαμε για το έργο.
H παράσταση συνεχίζεται φέτος λόγω επιτυχίας. Πώς αισθάνεστε για αυτό;
Δ.Φ.: «Χαίρομαι ιδιαιτέρως, γιατί είναι μια παράσταση που έχω αγαπήσει πολύ. Ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, πρωτότυπο και καλογραμμένο από τον Κυριάκο Βέρη και ένας ρόλος που με προκάλεσε να αναμετρηθώ μαζί του από την πρώτη στιγμή. Ο πρίγκιπας, το άλογο κούρσας που υποδύομαι, πήρε σάρκα και οστά με τη βοήθεια της αγαπημένης Χριστίνας Χριστοφή που μας σκηνοθέτησε και με γέμισε ενθουσιασμό η γνωριμία μαζί του».
Σ.Α.: «Αισθάνομαι χαρούμενος που συνεργάζομαι με τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Κάθε φορά δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Αυτή είναι η πραγματική επιτυχία αυτής της παράστασης· το μεράκι, η αγάπη, ο ενθουσιασμός και ο σεβασμός που υπάρχει μεταξύ των μελών του θιάσου. Είναι ωραίο να εργάζεσαι σε ένα τόσο φιλικό και δημιουργικό περιβάλλον».
Τι σκέψεις κάνατε όταν πρωτοδιαβάσατε το έργο του Κυριάκου Βέρη;
Δ.Φ.: «Είχα πολύ καιρό να διαβάσω ένα τόσο καλογραμμένο νεοελληνικό έργο με ολοκληρωμένους χαρακτήρες, ζωντανούς, με αρχή μέση και τέλος, με διαδρομή, με επιθυμίες, όνειρα, παρελθόν και μέλλον… Ένα έργο που, παρόλο που με την πρώτη ματιά μπορεί να μοιάζει “σουρεαλιστικό” και με ένα κεντρικό θέμα που μπορεί να μην ενδιαφέρει αρκετούς, είναι απόλυτα ανθρώπινο, “ρεαλιστικό” και σε κάνει να αναγνωρίζεις στοιχεία του χαρακτήρα σου μέσα στους τρεις ήρωες της ιστορίας».
Σ.Α.: «Πως είναι ένα εξαιρετικό έργο και μια μεγάλη πρόκληση για κάθε σκηνοθέτη. Η Χριστίνα Χριστοφή έχει τρομερή φαντασία, μεγάλη εμπιστοσύνη στους ηθοποιούς της και έχει καταφέρει, κατά την γνώμη μου, ένα καταπληκτικό ανέβασμα. Είναι πολύ εμπνευσμένος άνθρωπος».
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας.
Δ.Φ.: «Υποδύομαι τον Πρίγκιπα, ένα ατίθασο άλογο κούρσας! Έναν επαναστάτη ίππο, που πάει κόντρα στο ανθρώπινο κατεστημένο και για τον λόγο αυτόν τιμωρείται και ευνουχίζεται. Ενώ όμως η “καριέρα” του καταστρέφεται και η ζωή του απειλείται, γνωρίζει τον Οδυσσέα που με τη βοήθεια, την αγάπη, την ικανότητά του και την εμπιστοσύνη του τον μεταμορφώνει σε έναν ήρωα των ιπποδρομιών και δημιουργεί μια αδελφική σχέση αμφίδρομης αγάπης που κάνει και τη ζωή των δύο να ανθίσει».
Σ.Α.: «Ο Οδυσσέας είναι ένας αναβάτης που παλεύει με τους δαίμονές του. Έχει σταματήσει τις κούρσες και προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια πραγματικότητα χωρίς την αίγλη του παρελθόντος. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά, η τραυματική παιδική του ηλικία, τον έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο που γίνεται ακόμα πιο σκληρό, μετά τον θάνατο του αγαπημένου του συντρόφου, του αλόγου του. Είναι ένας ευαίσθητος και πληγωμένος άνθρωπος που με κάποιον τρόπο αποζητά την αποδοχή από τον πατέρα του».
Πώς αντιλαμβάνεστε το δίπολο νίκη-ήττα, επιτυχία-αποτυχία και πώς κατά τη γνώμη σας αποτυπώνεται στο έργο;
Δ.Φ.: «Το δίπολο νίκη-ήττα είναι κυρίαρχο στη ζωή όλων μας. Τι πραγματικά, όμως, χαρακτηρίζεται ως νίκη και τι ως ήττα από τον καθένα και την καθεμία από μας; Καμία νίκη δεν υπάρχει χωρίς να κρύβει μέσα της και μια ήττα και το αντίθετο. Τι πραγματικά θεωρούμε επιτυχία και τι αποτυχία;
Και σε ποια φάση της ζωής μας… καθώς ο χρόνος παίζει καθοριστικό ρόλο. Νομίζω ότι η νίκη και η ήττα καθώς και η επιτυχία με την αποτυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο…· ακόμα κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, με το πέρασμα του χρόνου σίγουρα θα αποκαλυφθεί! Είναι δύο αδιάρρηκτα στοιχεία της ζωής μας. Εξάλλου στην φύση επικρατεί ισορροπία».
Σ.Α.: «Η επιτυχία και η αποτυχία είναι έννοιες σχετικές. Στις δυτικές κοινωνίες έχουμε μια ψύχωση με την επιτυχία, χωρίς πραγματικά να ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε να καταφέρουμε. Πάντα η επιτυχία είναι λίγο πιο πέρα και το εδώ είναι πάντα ανεπαρκές και ανούσιο. Όσα και να καταφέρουμε ποτέ δεν είναι αρκετά. Πάντα κάτι άλλο είναι επιτυχία. Πολύ δύσκολα κάποιος επιβραβεύει τον εαυτό του. Αυτή η φωνή είναι καταπιεσμένη. Η επιτυχία είναι το καρότο και η αποτυχία το μαστίγιο. Η εμμονή μας με τις νίκες είναι, μάλλον, η μεγαλύτερη ήττα μας. Κακά τα ψέματα. Το σημαντικό είναι να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια».
Ποια άλλα θέματα θίγει το έργο;
Δ.Φ.: «Το έργο θίγει όλα τα ζητήματα που υπάρχουν μέσα στις σχέσεις των ανθρώπων. Την ανάγκη για αγάπη και στοργή, την αφοσίωση, την ανάγκη για αναγνώριση, την μάχη του καθενός με τις σκοτεινές του πλευρές, τη ματαίωση και την απόρριψη, τα προδομένα όνειρα, τις επιθυμίες που έμειναν σχέδια, την προβολή των αδυναμιών μας στους άλλους, τις λανθασμένες επιλογές, τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ, τον χαμένο χρόνο…»
Σ.Α.: «Αγάπη, αφοσίωση, εμπιστοσύνη, αποδοχή, ματαίωση, φιλιά, και θα μπορούσα να γεμίσω μια ολόκληρη σελίδα».
Αυτή την εποχή συμμετέχετε και σε άλλες δουλειές;
Δ.Φ.: «Αυτή την εποχή συμμετέχω και στην παράσταση για παιδιά “H συμμορία του μεσονυκτίου” του Ντέιβιντ Γουάλιαμς στο θέατρο Άνεσις, σε διασκευή Άνδρης Θεοδότου και σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη».
Σ.Α.: «Συμμετέχω στα “Αξύριστα Πηγούνια”, ένα εκπληκτικό έργο του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία του αγαπημένου μου δασκάλου Γιώργου Παλούμπη. Κάθε Σάββατο και Κυριακή, βρίσκομαι στο θέατρο Μικρό Χορν με τον υπέροχο Στάθη Σταμουλακάτο, τον εκπληκτικό Ηλία Βαλάση και την τρομερή Αντωνία Πιτουλίδου».
