© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Στο επίκεντρο του προγράμματος βρίσκεται το σπουδαίο Κοντσέρτο σε Ρε ελάσσονα του Φινλανδού εθνικού συνθέτη, Ζαν Σιμπέλιους. Πρόκειται ίσως για το τελευταίο χρονολογικά από τα μεγάλα κοντσέρτα της κλασικορομαντικής περιόδου, που ξεκινά με τον κοντσέρτο του Μπετόβεν και συνεχίζεται με εκείνα του Σούμαν, του Μπραμς, του Τσαϊκόφσκυ, του Μέντελσον, του Μπρουχ. Σολίστ, μια από τις σημαντικότερες Αγγλίδες βιολονίστες της νέας γενιάς, η Lea Hausmann.
Στην έναρξη του προγράμματος τοποθετείται το «Intermezzo Patrol», ένα ευχάριστο και μελωδικό έργο που ο Κερκυραίος συνθέτης Ναπολέον Λαμπελέτ έγραψε την περίοδο που ζούσε στο Λονδίνο.
Στο δεύτερο μέρος, σε μια πολυαναμενόμενη εκτέλεση, η ΦΟΑ ερμηνεύει την αριστουργηματική «Τέταρτη Συμφωνία» του Γιοχάνες Μπραμς (1885), σε μι ελάσσονα: ένα μνημειακό κατασκεύασμα μιας καλλιτεχνικής μεγαλοφυίας, ύμνος στην αξία του ανθρώπου και στην νομοτελειακά ασταμάτητη πνευματική του ανύψωση, αλλά και, ταυτόχρονα, ένα έργο που η πρωτοπορία του υπερβαίνει κατά πολύ την εποχή του και σίγουρα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα στο ύφος και την αισθητική του ρομαντικού 19ου αιώνα.
Τη συναυλία θα διευθύνει ο νέος Άγγλος μαέστρος Όλιβερ Κόουπ, νικητής του 6ου Διεθνούς Masterclass Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας, που διεξήχθη τον περασμένο Μάρτιο από τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. Μιλήσαμε μαζί του.
«Ρομαντικά Μονοπάτια» ο τίτλος της συναυλίας σας∙ θα θέλατε να μας βάλετε στο κλίμα;
«Η Συμφωνία του Μπραμς και το Κοντσέρτο του Σιμπέλιους που πρωταγωνιστούν σε αυτή τη συναυλία είναι θεμελιώδη έργα του Ρομαντισμού. Είναι ιδιαίτερα δεξιοτεχνικά και απαιτητικά για τους μουσικούς. Και τα δύο συνδυάζουν ορμητικές στιγμές με στιγμές πραγματικής οικειότητας, και το κοινό θα έρθει μαζί μας σε ένα πολύ συναρπαστικό ταξίδι. Το έργο του Έλληνα συνθέτη Ναπολέων Λαμπελέτ προετοιμάζει υπέροχα για αυτό το ταξίδι, με τη ζωηρή, έντονα ρυθμική μουσική που παρεμβάλλεται μεταξύ των πιο ήρεμων τμημάτων του έργου».
Τι κρατάτε από τις σπουδές σας;
«Σπουδάζω διεύθυνση ορχήστρας πάνω από πέντε χρόνια. Έχω μάθει πολλά, αλλά όλα συνοψίζονται σε δύο πράγματα: να είστε ευγενικοί με τους μουσικούς σας και να κάνετε τα πάντα στην υπηρεσία του συνθέτη και της μουσικής που διευθύνετε».
Ποια είναι, σήμερα, η θέση της Μεγάλης Βρετανίας στη συμφωνική μουσική;
«Σε πείσμα του δύσκολου οικονομικού κλίματος για τη συμφωνική μουσική, το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθεί να έχει κεντρικό ρόλο στο οικοσύστημα της κλασικής μουσικής. Στο Λονδίνο, όπου ζω, είμαστε πολύ τυχεροί που φιλοξενούμε δεκάδες κορυφαίες ορχήστρες. Παρομοίως, η εκπαίδευση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι εξαιρετική, και χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι μία από τις βιόλες της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας έχει σπουδάσει εκεί!»
Εμπόδια που έχετε συναντήσει στη, μέχρι τώρα, πορεία σας;
«Πολλά… τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά. Σε προσωπικό επίπεδο, είναι δύσκολο να βρίσκεσαι μακριά από φίλους και οικογένεια τόσο συχνά. Επαγγελματικά, υπάρχουν όλο και περισσότεροι νέοι μαέστροι, αλλά όλο και λιγότερες ευκαιρίες γι’ αυτούς. Για αυτόν τον λόγο, πρωτοβουλίες όπως το masterclass και ο διαγωνισμός της Φιλαρμόνιας είναι τόσο σημαντικές».
Ποιον Μαέστρο έχετε ως πρότυπο;
«Δύο απαντήσεις μου έρχονται στο μυαλό. Η πρώτη απάντηση είναι προβλέψιμη: ο Carlos Kleiber. Ο τρόπος με τον οποίο μπορούσε να διαμορφώνει τη μουσική με τις χειρονομίες του δεν έχει ξεπεραστεί ποτέ, και οι ηχογραφήσεις του είναι απίστευτες. Η δεύτερη απάντηση είναι ο πρώην δάσκαλός μου στο Royal Conservatoire της Σκωτίας, ο Martyn Brabbins, που μου έμαθε τόσα πολλά για το πώς να είσαι μαέστρος, αλλά και καλός άνθρωπος».
Είναι μοναχικός ο ρόλος του Διευθυντή Ορχήστρας;
«Είναι και δεν είναι. Από τη μία, πρέπει να περνάμε πολύ χρόνο μόνοι μας, μελετώντας παρτιτούρες, ταξιδεύοντας ή γευματίζοντας σε ξενοδοχεία. Από την άλλη, έχουμε το προνόμιο να συνεργαζόμαστε με πολλούς εξαιρετικούς ανθρώπους. Μου αρέσει να κατανέμω τον χρόνο μου, εξίσου, σε στιγμές που περνάω μόνος μου με τις σκέψεις μου και σε στιγμές που μοιράζομαι τη χαρά της μουσικής δημιουργίας με τους συναδέλφους μου».
Πού θα θέλατε να βρίσκεστε επαγγελματικά σε 10 χρόνια;
«Εννοείται ότι θα ήταν υπέροχο να διευθύνω τη Φιλαρμονική του Βερολίνου τη μία εβδομάδα και τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης την επόμενη… Ωστόσο, θα είμαι χαρούμενος αν μπορώ να συνεχίσω να διευθύνω και να βιοπορίζομαι από τη διεύθυνση».
Τι κρατάτε από την εμπειρία σας στο Masterclass;
«Το masterclass που πραγματοποιήθηκε φέτος ήταν υπέροχο. Το να έχεις τόσο χρόνο με ευέλικτους και ταλαντούχους μουσικούς είναι, πάντα, φανταστικό. Επιπλέον, ήταν υπέροχο που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τόσους πολλούς εξαιρετικούς συναδέλφους να διευθύνουν».
