Η Σοφία Μανουσάκη επιστρέφει στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου στις 8:30 μ.μ., για ένα εκρηκτικό live όπου θα παρουσιάσει ζωντανά, για πρώτη φορά, το νέο της άλμπουμ «Music Box Sessions» με επανεκτελέσεις γνωστών ελληνικών και ξένων τραγουδιών αλλά και τραγούδια που έχει ήδη κυκλοφορήσει καθώς και νέα -σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου [Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)].
Μιλήσαμε μαζί της
Στο νέο σας άλμπουμ, που μόλις κυκλοφόρησε, ερμηνεύετε διαχρονικές επιτυχίες τόσο από το διεθνές όσο και από το ελληνικό ρεπερτόριο. Πώς επιλέξατε τα συγκεκριμένα τραγούδια;
«Οι επιλογές των τραγουδιών γι’ αυτό το project ήταν επιλογές καρδιάς. Τα συγκεκριμένα τραγούδια τα γνώριζα, τα άκουγα και τα τραγουδούσα από πολύ νεαρή ηλικία στο σπίτι μου, για τους φίλους και την οικογένειά μου. Είμαι πολύ χαρούμενη που δέκα χρόνια αργότερα, μου δόθηκε η ευκαιρία από τη δισκογραφική εταιρεία που με εκπροσωπεί, τη Heaven Music, να τα δισκογραφίσω μαζί με έξι υπέροχους μουσικούς· και, μάλιστα, τα τραγούδια ενορχηστρώθηκαν μοναδικά από τον σπουδαίο Στέφανο Κορκολή».
Είχατε τον φόβο, επιλέγοντας τραγούδια που έχουν αγαπηθεί μέσα από άλλες ερμηνεύτριες, ότι θα σας συγκρίνουν μαζί τους;
«Δεν θα το έλεγα φόβο αλλά σκέψη, την οποία είχα και στα πρώτα μου δύο δίπλα CDs, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του σπουδαίου μουσουργού μας Μίκη Θεοδωράκη, που είχαν ερμηνευτεί τα προηγούμενα χρόνια από μεγάλες φωνές όπως η Μαρία Φανταντούρη, η Ντόρα Γιαννακοπούλου, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Έτσι και στις τωρινές ερμηνείες, προσπάθησα να δώσω την ψυχή μου, το δικό μου χρώμα, το δικό μου συναίσθημα.
Σίγουρα ο κόσμος έχει μάθει και αγαπήσει τα τραγούδια από τις πρώτες εκτελέσεις καταξιωμένων καλλιτεχνών, όπως εξίσου και εγώ, και σίγουρα θα υπάρξει σύγκριση.
Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν το γλιτώνει κανένας νέος καλλιτέχνης, που τολμά να ερμηνεύσει τραγούδια που έχουν στιγματιστεί από άλλες φωνές. Εμείς από τη μεριά μας, προσπαθήσαμε να τα προσεγγίσουμε διαφορετικά από άποψη ενορχήστρωσης και ερμηνείας και απ’ όσο μπορώ να διακρίνω, βλέποντας στις διαδικτυακές πλατφόρμες τους αριθμούς και τα σχόλια των ακροατών, υπάρχει θετική ανταπόκριση και πολλά όμορφα σχόλια, γεγονός, που με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Πέρα από αυτό, όμως, αυτό που μου έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά ήταν ότι οι Aerosmith ενέκριναν τη διασκευή στο θρυλικό τραγούδι «I don’t want to miss a thing» και μου έδωσαν την άδεια να το κυκλοφορήσω με μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση».
Παράλληλα με αυτές τις επανεκτελέσεις έχετε κυκλοφορήσει το τελευταίο διάστημα νέα τραγούδια του Στέφανου Κορκολή, με τον οποίο συνεργάζεστε στενά και σε ζωντανές εμφανίσεις. Αυτή η μαθητεία δίπλα του, τι σας έχει δώσει μέχρι στιγμής;
«Μου έχει δώσει τα πάντα. Είχα και έχω την τύχη να συνεργάζομαι μ’ έναν διεθνούς φήμης συνθέτη και πιανίστα όπως είναι ο Στέφανος Κορκολής, ο οποίος έχει βιώσει τον χώρο της μουσικής και σαν συνθέτης και σαν σολίστας αλλά και σαν ερμηνευτής των δικών του τραγουδιών. Είναι ο άνθρωπος που με πίστεψε και μου εμπιστεύτηκε δισκογραφικά ένα από τα σημαντικότερα έργα του, τη μελοποίηση που έκανε στα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη με τίτλο “Θα’ θελα αυτήν την μνήμη να την πω”, καθώς, επίσης, και το καινούριο μου προσωπικό άλμπουμ, το οποίο συνέθεσε και ενορχήστρωσε σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου με τίτλο “Τι είναι ν’ αγαπάς”, αλλά και συναυλιακά ερμηνεύοντας τραγούδια που έχει δώσει σε τεράστιες φωνές όπως η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Μαρινέλλα, η Δήμητρα Γαλάνη, η Ανδριάνα Μπάμπαλη και πολλών άλλων.
Δίπλα στον Στέφανο Κορκολή έμαθα μουσική, έμαθα να κατανοώ την ενορχήστρωση και να είμαι κοινωνική με τον κόσμο, όταν βρίσκομαι επί σκηνής. Επιπλέον, τις συνεργασίες μου με τους Μίκη Θεοδωράκη, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Χατζηνάσιο, Γιάννη Σπανό, Μαρία Φαραντούρη, Μάριο Φραγκουλη και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες, τις οφείλω στον Στέφανο Κορκολή και για όλα αυτά τον ευχαριστώ πολύ. Είναι ο άνθρωπος, που με καθοδηγεί και με συμβουλεύει σε κάθε μου μουσικό βήμα. Ελπίζω και εύχομαι η συνεργασία μας να κρατήσει για πολλά χρόνια ακόμα».
Αν επιλέγατε να ζήσετε σε κάποια άλλη εποχή από μουσική άποψη, ποια θα ήταν αυτή;
«Θα ήθελα να ήταν η δεκαετία του ’70 – ’80, για ν’ ακούσω και να δω από κοντά θρύλους, που λατρεύω και άφησαν ιστορία όπως οι Queen, η Tina Turner, o Prince, οι Police, οι Fleetwood Mac και πολλοί άλλοι».
Ποια άλλα τραγούδια θα μπορούσαν να είχαν συμπεριληφθεί στο άλμπουμ;
«Είχα πολλά στο μυαλό μου αλλά, λόγω διάρκειας του συγκεκριμένου project, δεν μπορούσα να συμπεριλάβω όλα μου τα θέλω. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει στο μέλλον να κάνω πάλι το ίδιο εγχείρημα».
