Η συναυλία με τίτλο «Πάθη και Μνήμες» θα δοθεί την Εβδομάδα των Παθών, στις 8:30 το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας και περιλαμβάνει αγαπημένες δημιουργίες σε αρμονία με την κατάνυξη των ημερών. Στο πόντιουμ τη φορά αυτή θα ανέβει ο προσκεκλημένος Ελληνοαμερικανός πολύπειρος μαέστρος, Peter Tiboris, παλιός γνώριμος της ορχήστρας και επί σαράντα χρόνια δημιουργός και διευθυντής του καλλιτεχνικού γραφείου και της σειράς συναυλιών Mid-America Productions της Νέας Υόρκης.
Στο επίκεντρο του προγράμματος βρίσκεται ένα έργο γεμάτο δυναμισμό και ένταση, αλλά και πάθος και μελαγχολία, στην στοχαστική τονικότητα της μι ελάσσονος· έργο που ο Peter Tiboris έχει ερμηνεύσει με μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει, επίσης, δύο έργα για ορχήστρα εγχόρδων, σε παθητικό ύφος, από τα πιο αγαπημένα του παγκόσμιου ρεπερτορίου.
Τέλος, τιμώντας τους καταστατικούς της στόχους και φροντίζοντας, όπως πάντα, το έργο των Ελλήνων δημιουργών, η Φιλαρμόνια θα ερμηνεύσει και έργο σύγχρονου σημαντικού Έλληνα συνθέτη, πιανίστα και δημοφιλούς ραδιοφωνικού παραγωγού· ειδικά για το έργο αυτό, στο πόντιουμ θα ανέβει ο Πρόεδρος της Φιλαρμόνιας, Καθηγητής Μουσικολογίας, Νίκος Μαλιάρας, ενώ στη θέση των σολίστ θα εμφανιστούν οι δύο κορυφαίες Ελληνίδες λυρικές τραγουδίστριες, Μίνα Πολυχρόνου και Αγγελική Καθαρίου.
Με τον κορυφαίο μαέστρο Peter Tiboris, είχαμε τη χαρά και τιμή να μιλήσουμε.
«Πάθη και Μνήμες», o τίτλος της συναυλίας στο Ωδείο Αθηνών. Βάλτε μας, παρακαλώ, στο κλίμα.
«Η συναυλία με τίτλο “Πάθη και Μνήμες” θα δοθεί την Εβδομάδα των Παθών και περιλαμβάνει αγαπημένες δημιουργίες σε αρμονία με το πνεύμα των ημερών. Θα είναι μια συναυλία με σοβαρή μουσική κι ελπίζω ότι θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη του κοινού για πολύ καιρό. Είναι σημαντικό να είναι μια αξέχαστη βραδιά. Θα ακούσουμε σπουδαίους συνθέτες. Στο επίκεντρο του προγράμματος βρίσκεται η Πέμπτη Συμφωνία του συνθέτη Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκυ, ένα έργο γεμάτο δυναμισμό και ένταση, αλλά και πάθος και μελαγχολία. Το υπέροχο Adagio για έγχορδα του Αμερικανού συνθέτη του 20ού αιώνα, Σάμιουελ Μπάρμπερ, το λυρικότατο Adagietto από την 5η συμφωνία του Γκούσταβ Μάλερ και το έργο “In Memoriam” του σύγχρονου σημαντικού Έλληνα συνθέτη, πιανίστα Χρήστου Παπαγεωργίου».
Ποια είναι η θέση της Αμερικής στη συμφωνική μουσική σήμερα;
«Επειδή είμαι, εδώ και σαράντα χρόνια, δημιουργός και διευθυντής του καλλιτεχνικού γραφείου και της σειράς συναυλιών Mid-America Productions της Νέας Υόρκης, θα μπορούσα να πω πως στην Αμερική το ενδιαφέρον και το επίπεδο είναι υψηλό. Μια συμφωνική βραδιά είναι η σημαντικότερη μουσική βραδιά στις ΗΠΑ, με την όπερα να ακολουθεί».
Ποια εμπόδια έχετε συναντήσει στο ταξίδι σας μέχρι στιγμής;
«Δεν έχω συναντήσει πολλά εμπόδια, επειδή έχω επιλέξει προσεκτικά τη μουσική ανάλογα με τη μουσική κατάσταση και τους μουσικούς που παίζουν. Είναι απαραίτητο να γίνονται σωστές επιλογές. Σέβομαι τους μουσικούς που θα διευθύνω κι εκείνοι με εμπιστεύονται. Όπως με ευλάβεια αποδίδω τα κομμάτια των μεγάλων συνθετών μας. Πάντα σαν στόχο μου έχω είναι να είμαι γνήσιος και αληθινός μουσικός».
Ποιος μαέστρος είναι το πρότυπό σας;
«Θεωρώ πως κι εγώ έχω παρόμοια πρότυπα όπως οι περισσότεροι μαέστροι. Θαυμάζω πολλούς, αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιους, θα έλεγα τους εξής: Μπερνστάιν, Κάραγιαν, Τοσκανίνι, Βάλτερ, Αμπάντο, Φούρτβενγκλερ, Χάιτινκ, Κλέμπερερ, Μάαζελ, Ντουνταμέλ, Μούτι».
Είναι μοναχικός ο ρόλος του μαέστρου;
«Αντιθέτως… Ο μαέστρος είναι προσιτός και ανοιχτός για να συνεργάζεται σοβαρά με τους καλλιτέχνες που διευθύνει. Ανάμεσα σε εκείνον και με κάθε έναν και μία από τους μουσικούς του υπάρχει ένας κώδικας επικοινωνίας κατά τη μουσική εκτέλεση, σαν να μιλάνε μεταξύ τους, μέσω της μουσικής πάντα».
Πού θα θέλατε να βρίσκεστε επαγγελματικά σε πέντε χρόνια;
«Μετά από πέντε χρόνια, θα ήθελα να ξαναδουλέψω με τη μουσική που αγαπώ, βρίσκοντας νέα μουσικά μηνύματα και μαγεία μέσα σε αυτά τα έργα. Να έχω το ίδιο πάθος, ενθουσιασμό και σεβασμό για τη διεύθυνση μουσικής ορχήστρας, όπως αυτή τη στιγμή, και να εμπνεύσω νέους μουσικούς να ακολουθήσουν τον δρόμο του μαέστρου».
