«Δεύτερη χρονιά στο Άλσος / κι είναι ο κρυμμένος άσσος / τα τραγούδια τα φιλιά μας/ κι η μεγάλη αγκαλιά μας / αντ’ εβίβα κι άσπρο πάτο / της αγάπης το Σαββάτο / και την Κυριακή το γιόμα / σε φιλώ γλυκά στο στόμα».
«Πάμε Κραουνάκη»· για δεύτερη χρονιά, ο Σταμάτης Κραουνάκης και η παρέα του μάς συναντούν στο χειμερινό Άλσος, τα Σάββατα στις 9 μ.μ. και τις Κυριακές στις 8 μ.μ. [Ευελπίδων 4, Κυψέλη-Πεδίον του Άρεως].
«Γεια σας παιδιά, γεια σας αγόρια και κορίτσια, γεια σας ηλικίες, γεια σας οικογένειες. Ενώσαμε στα δύσκολα, φτιάξαμε ένα πρόγραμμα που έδειξε να το γουστάρουμε όλοι. Μέσα στη διαδρομή μας διαμορφώθηκε από την αγάπη σας και τη συμμετοχή σας σ’ όλες του τις βόλτες… Κρατάμε τις ψηλές στιγμές του εκεί που η επικοινωνία γίνεται οικογενειακή γιορτή, φορτώνουμε καινούργια τραγούδια, ολοκαίνουργια και λαϊκά που λατρευτήκαν και δίνουμε ξανά με χαρά ραντεβού στο χειμωνιάτικο Άλσος στο στέκι μας, έτοιμοι να τα δώσουμε όλα. Ακονίστε αισθήματα, ακονίστε φωνές κι ελάτε παρέα μας».
Με τον Σταμάτη Κραουνάκη, είχαμε τη μεγάλη χαρά να μιλήσουμε.
Κύριε Κραουνάκη, να ξεκινήσουμε με όσα συμβαίνουν τα σαββατοκύριακα στο Άλσος; Μια περιγραφή σας;
«Αγκαλιά είναι η λέξη. Μια σάλα σπιτική, στρογγυλή με υπερώον· γύρω γύρω τζαμαρία, ο κήπος! Μια μικρή σκηνή, έξι παίχτες όνειρο, φίλοι και ομοϊδεάτες στη ζωή, στην τέχνη… Και τέσσερις πέντε φωνητικοί ερμηνευτές, μ’ εμένα έξι· και ωραία τραγούδια. Ένωση, ενθουσιασμός, μοιρασιά! Οικογένεια!»
Θα μας πείτε κάτι παραπάνω για το πρόγραμμα -πώς καταφέρατε να επιλέξετε τι θα συμπεριλάβετε, ενδεικτικά κάποια τραγούδια;
«Έγινε! Έκανα έναν πρώτο σχεδιασμό και το διαμορφώσαμε όλοι μαζί! Καμιά φορά τούς εκπλήσσω και στη σκηνή! Δεν έχω να προσθέσω κάτι πρωτότυπο…η μουσική ροή φέρνει τις ιδέες, το ένα τραγούδι το άλλο! Άλλοτε συμφωνώντας και άλλοτε ανατρέποντας!»
Στη μουσική σας παράσταση συμμετέχουν και έκτακτοι καλεσμένοι. Θα μας δώσετε ένα στίγμα επερχόμενων εμφανίσεων;
«Όποιος έρθει και γουστάρει, ανεβαίνει!»
Καθηλωτικός και, ταυτόχρονα, άκρως επικοινωνιακός επί σκηνής –μιλήστε μας για τη σχέση σας με το κοινό;
«Ανοιχτωσιά. Είμαστε φίλοι! Ελευθερία, συγκίνηση, δάκρυα και στο καπάκι ένα αστείο· να μη μας πάρουν τα ζουμιά! Οδηγώ κι ακολουθούν· καμιά φορά οδηγούν κι αυτοί! Τα μάτια! Οι φωνές!»
Την τέχνη σας, χαρακτηρίζει όλη αυτή η επαφή με το κοινό καθώς και η έκθεση. Όταν τα φώτα και οι ήχοι της σκηνής σβήνουν, έρχεται η ησυχία της ιδιωτικότητας. Και μετά πάλι η σκηνή… Πόσο εύκολη είναι η μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη;
«(γέλια) Υπάρχει μια κούραση ψυχική, κυρίως μετά. Παίρνει χρόνο να έρθω στο σώμα μου· αυτό το σαρκίο τέλος πάντων… Αλλά όταν φεύγω μαζί τους και φεύγουμε όλοι μαζί, είναι θαύμα!»
Πλούσια η καλλιτεχνική σας διαδρομή. Θα μοιραστείτε μαζί μας μια δύσκολη, μια πικρή στιγμή της;
«Κυρίως, όταν πρέπει κανείς να σχεδιάσει το λεγόμενο “επόμενο βήμα”. Tο βασικό είναι να μην βαριέμαι! Τώρα πια αφήνομαι στον χρόνο! Αφήνω την ψυχή να διαλέξει! Και παίζει, επίσης, και η στάση που πρέπει κανείς να κρατήσει απέναντι στην κοινωνία».
Και μία από τις κορυφαίες, αγαπημένες για εσάς στιγμές της;
«Η Επίδαυρος! “Αχαρνής”! “Ιχνευτές”! Δεν έχω κάτι πιο ψηλό!»
Τόσες πολλές δημιουργίες σας αγαπιούνται διαχρονικά. Υπάρχουν, τελικά, βάσει της εμπειρίας σας, συστατικά απαραίτητα για να γίνει ένα τραγούδι επιτυχία;
«Ούτε γι’ αστείο! Φτιάχνεις κι ο κόσμος διαλέγει! Εκεί γίνεται η δουλειά!»
Μια χρήσιμη συμβουλή ζωής που σας έχουν δώσει;
«Μην κοιτάς ποτέ πίσω!»
Μια που θα δίνατε εσείς;
«Όρμα στη στιγμή!»
Αγαπημένη εικόνα των παιδικών χρόνων;
«Ένας χωματόδρομος!»
Μια αγαπημένη, καθημερινή σας συνήθεια;
«Οι μικρές, πρωινές δουλειές!»
Ένα βιβλίο που διαχρονικά αγαπάτε;
«Αριστοφάνους Άπαντα!»
Χαρακτηριστικά που εκτιμάτε ιδιαίτερα στους άλλους;
«Ειλικρίνεια. Χιούμορ».
Και κάποια που σας απωθούν;
«Τα γλυφτρόνια!»
Ένα σχόλιό σας για την καθημερινότητα του Έλληνα;
«Τους αγαπώ με τα όλα τους! Ουδείς τέλειος!»
Κάτι που αγαπάτε πολύ στην Ελλάδα;
«Το ξημέρωμά της!»
Μια ευχή σας για τη νέα χρονιά;
«Να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου!»
Κύριε Κραουνάκη, να κλείσουμε με στίχους ενός τραγουδιού;
«“Tο χρόνο αφήστε, καινούργια ψέματα να φανταστεί!”»
