Πώς προσωποποιούνται η Ζήλεια, ο Φθόνος, η Διαβολή, η Συκοφαντία, τα ανθρώπινα πάθη και τα συναισθήματα; Κι ακόμα ο Έρωτας, ο Πόθος, ο Ίμερος, ο Ύπνος, το Όνειρο και ο Θάνατος;
Τα ουράνια σώματα, οι ήπειροι, τα νησιά, τα βουνά και τα ποτάμια; Κι οι θεσμοί, οι πόλεις, το δίκαιο και το άδικο, η Δίκη και η Αδικία, Προσωποποιημένες έννοιες και νοήματα με ανθρώπινη ή ζωική μορφή και ιστορίες αλληγορικές, όλα αυτά, μαζί με άλλα θα είναι επισκέψιμα και ορατά στη νέα έκθεση με τίτλο «Νοήματα. Προσωποποιήσεις και αλληγορίες από την αρχαιότητα έως σήμερα» στο Μουσείο Ακρόπολης.
Συνολικά 165 αριστουργήματα από Μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού -από τα οποία περισσότερα από τα μισά δεν έχουν «βγει» ποτέ ξανά από τιςς αίθουσές τους-, διαφόρων περιόδων, από την αρχαιότητα έως και τη σύγχρονη εποχή, συμμετέχουν στην εμβληματική έκθεση η οποία θα εγκαινιαστεί επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου 2023 από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Χρόνος, Φύση, Θεότητες, Άνθρωπος, Θεσμοί και Αλληγορίες αλληλοσυμπλέκονται μοναδικά στις ενότητες της έκθεσης που έχει ως Επίλογο τη χάλκινη Χίμαιρα του 400 π.Χ. από το Αρχαιολογικό Μουσείο Φλωρεντίας.
Το έργο «Ο Κρόνος καταβροχθίζει τον γιο του» του Ρούμπενς, από το Μουσείο του Πράδο, «καλωσορίζει» τον επισκέπτη στην περιοδική έκθεση με μια πολύ δυνατή σκηνή η οποία μπορεί να αντιπροσωπεύει πολλά, από «την ενδοοικογενειακή βία ή ένα παρελθόν που τρώει το παρόν και το μέλλον».
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης συμμετέχει με το έργο «Φλώρα», τμήμα τοιχογραφίας με προσωποποίηση της Άνοιξης (α’ μισό 1ου αι. μ.Χ.), τα Μουσεία Βατικανού με την «Τύχη της Αντιοχείας» του 300 π.Χ., το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης με τον Αττικό μελανόμορφο και ερυθρόμορφο αμφορέα με απεικόνιση Δίκης με σφυρί, προσωποποίηση της δικαιοσύνης, που ετοιμάζεται να χτυπήσει την Αδικία, περ. 520 π.Χ., η Πινακοθήκη της Ακαδημίας της Βενετίας με το έργο «Ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι», του Giovanni De Min, 1812, και πολλά ακόμα.
Μεταξύ των εκθεμάτων είναι και τα οκτώ αγγεία από το Βρετανικό Μουσείο, όπως η ερυθρόμορφη υδρία του Μειδία, με 27 μορφές, τα ονόματά τους και την υπογραφή του κεραμέα ΜΕΙΔΙΑΣ ΕΠΙΟΗΣΕΝ στον «ώμο» του αγγείου (420-410 π.Χ.), το οποίο για πρώτη φορά «ταξιδεύει» εκτός Βρετανικού Μουσείου.
Εμβληματικά είναι και τα αντικείμενα από τα ελληνικά Μουσεία και τις ιδιωτικές συλλογές που κοσμούν την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 14 Απριλίου 2024. Μεταξύ αυτών, συγκαταλέγονται περίφημα έργα των Γιάννη Τσαρούχη, Νικολάου Γύζη, Χρήστου Μποκόρου, Ιωάννη Κόσσου και Θεόδωρου Βρυζάκη, καθώς και μοναδικές αρχαιότητες, όπως η Σανδαλίζουσα, 420 – 410 π.Χ., από το Μουσείο Ακρόπολης, το κεφάλι με κράνος από άγαλμα της θεάς Ρώμης (προσωποποίηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας), 130-140 μ.Χ. από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Σικυώνας ή η Εικόνα αλληγορία της Θείας Μετάληψης του 18ου αιώνα, έργο του Κωνσταντίνου Κονταρίνη από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
