Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο καθαρισμός της ιστορικής Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς η οποία είχε βανδαλιστεί με ακροδεξιά συνθήματα.
Άμεσα κινητοποιήθηκαν συνεργεία της Διεύθυνσης Καθαριότητας Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη, η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών καθώς και η Διεύθυνση Πολιτισμού και Παιδείας.
Ο Δήμαρχος Νίκαιας-Αγ.Ι. Ρέντη Κωνσταντίνος Μαραγκάκης σημειώνει:
«Θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου στις Διευθύνσεις Καθαριότητας, Τεχνικών Υπηρεσιών, Παιδείας και Πολιτισμού γιατί συνεργάτες θεωρώ τους εργαζόμενους καθώς και τον Αρμόδιους Αντιδημάρχους κ. Νικόλαο Καρδιά, κ. Ελευθέριο Χατζηπαυλίδη, κα Μαρία Αραβαντινού για την άμεση κινητοποίηση. Ο καθαρισμός του μνημείου της Μάντρας ήταν για εμάς ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας. Έγιναν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση του μνημείου και την απομάκρυνση των συνθημάτων και θα προχωρήσουμε σε επιπλέον δραστικά μέτρα προστασίας του χώρου προκειμένου να μην αμαυρώσει κανένας ξανά την ιστορική μνήμη της πόλης μας».
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στις 17 Αυγούστου 1944, στον ιστορικό χώρο της Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς, εκτελέστηκαν 74 Έλληνες πατριώτες, αγωνιστές και αγωνίστριες που μετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα της χώρας ενάντια στο Γερμανό κατακτητή και στην Αντίσταση. Στο Μνημείο, φιλοξενούνται οι φωτογραφίες κι αναγράφονται τα ονόματα των εκτελεσμένων, οι οποίοι στην πλειονότητά τους ήταν άτομα νεαρής ηλικίας. Οι νεκροί στο σύνολό τους, όσοι έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους σε διάφορα σημεία της πόλης, ανέρχονται στους 300. Για να κατανοήσουμε τα γεγονότα των ημερών εκείνων, είναι σκόπιμο ν’ ανατρέξουμε στο ιστορικό κλίμα της εποχής, την περίοδο της γερμανικής Κατοχής, και να δούμε -εν συντομία- πως διαμορφώνεται και πως εξελίσσεται το σκηνικό της αιματηρής αυτής τραγωδίας.
Η Ελλάδα την περίοδο 1940-1941 υφίσταται διπλό πλήγμα, καθώς εμπλέκεται αναγκαστικά στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφενός προσπαθεί ν’ αποκρούσει την ιταλική επίθεση, αφετέρου δέχεται την εισβολή του γερμανικού ναζισμού, ο οποίος αποδεικνύεται ισχυρότερος και καταστροφικότερος από τον ιταλικό φασισμό. Μέσα σ’ αυτήν την οδυνηρή ιστορική και οικονομική συγκυρία που βρέθηκε η χώρα την περίοδο 1940-1944, η οργανωμένη αντίσταση ήταν μια αναγκαία και αναπόφευκτη λύση. Το ΕΑΜ, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, κατάφερε να ενώσει τον ελληνικό λαό και να τροφοδοτήσει το όραμα της ελεύθερης Ελλάδας. Από τα σπλάχνα του ΕΑΜ ξεπήδησε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, που σκοπό είχε ν’ απελευθερώσει τη χώρα και να υπερασπιστεί την ελευθερία του λαού της.
Τα μπλόκα που έγιναν την περίοδο της Γερμανοναζιστικής Κατοχής, ήταν πολύ καλά σχεδιασμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις, και πραγματοποιήθηκαν κυρίως σε συνοικίες που είχαν έντονη αντιστασιακή δράση, όπως η Κοκκινιά. Σκοπός των μπλόκων ήταν: ν’ αποδυναμώσουν το αντιστασιακό κίνημα, να περιορίσουν την επιρροή του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ στο λαό, να στρέψουν τους πολίτες ενάντια στην οργανωμένη αντίσταση. Τα μπλόκα, ήταν μια μορφή αντίποινων, μια συστηματική μέθοδος εκφοβισμού του λαού σε πανελλήνιο επίπεδο. Η Μάχη και το Μπλόκο της Κοκκινιάς είναι δυο καίριες σελίδες της ελληνικής ιστορίας που γράφτηκαν την περίοδο της Κατοχής.
Το Μπλόκο συνέβη πέντε μήνες μετά τη Μάχη της Κοκκινιάς, η οποία πραγματοποιήθηκε το Μάρτιο του ίδιου χρόνου. Προς το ξημέρωμα της 17ης Αυγούστου 1944 -κοντά στις 2:30΄ το πρωί- ξεκινά το δράμα της ομαδικής εξόντωσης που θα κορυφωθεί όταν ανέβει ο ήλιος. Την ώρα που ο κόσμος κοιμάται, 3.000 Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους -δωσίλογοι και ταγματασφαλίτες- εισβάλλουν βαριά οπλισμένοι στην Κοκκινιά. Μετά τις 6:00΄, καλούν από τα μεγάφωνα το λαό στην κεντρική πλατεία: «Προσοχή-προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι οι άντρες από 14 έως 60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου».
Γύρω στις 8:00΄, η πλατεία της Οσίας Ξένης κι οι γύρω δρόμοι ξεχειλίζουν από κόσμο. Χιλιάδες άτομα συγκεντρώνονται και χωρίζονται σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους, έτσι ώστε οι κουκουλοφόροι προδότες να δείχνουν ποιος θα θανατωθεί. Ο τόπος εκτέλεσης, είναι το παλιό ανενεργό ταπητουργείο της πόλης, όπου σήμερα βρίσκεται το μνημείο της Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς. Η αυλαία της τραγωδίας κλείνει στις 18:00΄ με το ξεδιάλεγμα 8.000 ομήρων, που οδηγούνται στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Από εκεί, γύρω στα 1800 άτομα, στέλνονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, από όπου πολλοί δεν γύρισαν ποτέ. Στις 24 Σεπτεμβρίου, 40 μέρες μετά, οι Γερμανοί ξαναχτυπούν την Κοκκινιά, πολυβολώντας το συγκεντρωμένο πλήθος, μετά την τελετή της επιμνημόσυνης δέησης στην πλατεία της Οσίας Ξένης, αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων.
Το μνημείο, στο οποίο σήμερα πραγματοποιούνται οργανωμένες επισκέψεις και επιλεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις, υπενθυμίζει τη φρίκη του πολέμου και αναδεικνύει τη σημασία της ειρήνης, όπως αυτή μετουσιώθηκε στον επώδυνο απελευθερωτικό/αντιφασιστικό αγώνα των Ελλήνων την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής.
