Πέθανε σε ηλικία 90 ετών ο ηθοποιός Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν που αγαπήθηκε ιδιαίτερα μέσα από σειρές όπως «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας» και «Σογκούν».
Ο ηθοποιός πέθανε το Σάββατο, 29 Μαρτίου, στη Χαβάη από επιπλοκές μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. «Ο αγαπημένος μας Ρίτσαρντ είναι τώρα με τους αγγέλους», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Μάρτιν Ράμπετ, ο επί χρόνια σύντροφος του Τσάμπερλεϊν.
Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν έγινε ίνδαλμα της αμερικανικής νεολαίας όταν πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτικό σειρά Dr. Kildare (1961-1966). Από τότε πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες και σίριαλ, ερμήνευσε κλασικούς ρόλους στο θέατρο ενώ έπαιξε και σε μιούζικαλ.
Όταν το Dr. Kildare ολοκληρώθηκε το 1966 ο Τσάμπερλεϊν ξεκίνησε να εργάζεται στο θέατρο. Το 1966 έπαιξε στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ Breakfast at Tiffany’s. Δεκαετίες αργότερα, επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ στο οποίο ανέβηκαν διασκευές των My Fair Lady και The Sound of Music.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Τσάμπερλεϊν πέρασε κάποια χρόνια στην Αγγλία όπου έπαιξε στο θέατρο και στην διασκευή της σειράς του NBC Portrait of a Lady, σειρά που τον καθιέρωσε ως σοβαρό ηθοποιό. Το 1969 πρωταγωνίστησε με την Κ. Χέπμπορν στην ταινία Η τρελή του Σαγιό. Ενώ ήταν στην Αγγλία, έλαβε μαθήματα φωνητικής και το 1969 πρωταγωνίστησε στον Άμλετ στο Θέατρο του Μπέρμιγχαμ. Έγινε ο πρώτος Αμερικανός ηθοποιός που έπαιξε αυτόν τον ρόλο μετά τον Τζον Μπάριμορ το 1929. Έλαβε εξαιρετικές κριτικές και επανέλαβε τον ίδιο ρόλο στην τηλεόραση το 1970.
Την δεκαετία του 1970 ο Τσάμπερλεϊν απέκτησε επιτυχία ως πρωταγωνιστής στις ταινίες: «The Music Lovers» (1970), «Lady Caroline Lamb» (1973), «Οι τρεις σωματοφύλακες» (1973), «The Lady’s Not for Burning» (1974), «The Towering Inferno» (1974) και «Ο κόμης Μοντεχρήστο» (1975). Στο «The Slipper and the Rose» (1976), μια εκδοχή της ιστορίας της Σταχτοπούτας σε μιούζικαλ, ανέπτυξε το ταλέντο του στο τραγούδι. Ακολούθησε η τηλεοπτική ταινία του Γουίλιαμ Μπαστ «The Man in the Iron Mask» (1977). Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία «Το τελευταίο κύμα».
Αργότερα ο Τσάμπερλεϊν εμφανίστηκε σε αρκετές δημοφιλείς τηλεοπτικές μίνι σειρές (οι οποίες του χάρισαν το ψευδώνυμο «βασιλιάς των μίνι σειρών»), συμπεριλαμβανομένων των «Centennial» (1978–79), «Σογκούν» (1980) και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας» (1983) ως πατέρας Ράλφ ντε Μπρικασάρ με συμπρωταγωνίστριες την Ρέιτσελ Γουάρντ και την Μπάρμπαρα Στάνγουικ. Την δεκαετία του 1980 πρωταγωνίστησε στο «King Solomon’s Mines» (1985) μαζί με την νέα τότε ηθοποιό Σάρον Στόουν. Το 1988 ενσάρκωσε τον Τζέισον Μπορν / Ντέιβιντ Γουέμπ στην τηλεοπτική εκδοχή της κινηματογραφικής ταινίας «Χωρίς ταυτότητα».
To 2003, σε ηλικία 69 ετών, ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν μίλησε δημόσια για τη σεξουαλικότητά του, ταυτόχρονα με την κυκλοφορία των απομνημονευμάτων του Shattered Love. Σε συνεντεύξεις του, μεταξύ άλλων και στο Dateline NBC, αποκάλυψε ότι ήταν ομοφυλόφιλος και συζήτησε τις προκλήσεις που αντιμετώπισε μεγαλώνοντας σε μια εποχή όπου η ομοφυλοφιλία στιγματιζόταν.
Ο Τσάμπερλεϊν εξήγησε ότι προηγουμένως είχε κρατήσει τη σεξουαλικότητά του μυστική για να προστατεύσει την καριέρα του ως ρομαντικός πρωταγωνιστής, αλλά ένιωσε ελεύθερος να μοιραστεί την αλήθεια του αργότερα στη ζωή του.
