Η αστυνομία της κομητείας Σάντα Φε εντόπισε τις σορούς του 95χρονου, βραβευμένου δύο φορές με Όσκαρ και της 63χρονης Αρακαουά -της επί 34 χρόνια συζύγου του και του σκύλου τους- το απόγευμα της Τετάρτης.
Δεν έχει ανακοινωθεί η αιτία θανάτου τους μέχρι στιγμής, ωστόσο, οι τοπικές αστυνομικές Αρχές επιβεβαίωσαν την είδηση σήμερα Πέμπτη.
Ο Χάκμαν ήταν από τους πιο καταξιωμένους ηθοποιούς όλων των εποχών, χάρη στις πρωταγωνιστικές του εμφανίσεις στις ταινίες «The French Connection», «Bonnie and Clyde» και «The Royal Tenenbaums».
Το πλούσιο βιογραφικό του ηθοποιού περιλαμβάνει δύο Όσκαρ, τρεις Χρυσές Σφαίρες και το βραβείο Cecil B. DeMille, που του απονεμήθηκε το 2003. Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια στις 30 Ιανουαρίου 1930 του. Οι γονείς του μετακόμιζαν από πόλη σε πόλη και τελικά εγκαταστάθηκαν στο Ντάνβιλ του Ιλινόις.
Ο Χάκμαν θυμάται τον πατέρα του, Ευγένιο, να αποχαιρετά την οικογένεια με το κούνημα του χεριού του όταν ήταν 13 ετών. «Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολλά μπορεί να σημαίνει μια μικρή χειρονομία», δήλωσε ο Χάκμαν το 2011. «Ίσως γι’ αυτό έγινα ηθοποιός».
Κατατάχθηκε στους πεζοναύτες στα 16 του, υπηρέτησε τεσσεράμισι χρόνια στην Κίνα, στην Ιαπωνία και στη Χαβάη, προτού φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, δημοσιογραφία και τηλεοπτική παραγωγή.
Εγκατέλειψε όμως αυτά τα σχέδια για να ακολουθήσει μια σοβαρή καριέρα ηθοποιού, και μπήκε στο Pasadena Playhouse στην Καλιφόρνια, όπου γνώρισε τον 19χρονο Ντάστιν Χόφμαν. «Υπήρχε κάτι πάνω του που – σαν να είχε ένα μυστικό» θυμήθηκε ο Χάκμαν στο Vanity Fair το 2004.
AFP
Δημιούργησαν μια ομάδα με τον Ρόμπερτ Ντιβάλ και προσπάθησαν να ξεκινήσουν την καριέρα τους στη Νέα Υόρκη.
«Υπήρχε ένα είδος αίσθησης αλά Τζακ Κέρουακ εκείνη την εποχή – ‘On the Road’ – παιδιά που ήθελαν απλώς να περάσουν καλά και να βιώσουν πράγματα. Δεν είχε καμία σχέση με την επιτυχία – απλά ήθελαν να δοκιμάσουν αυτό το πράγμα και να δουν αν δουλεύει», δήλωσε ο Χάκμαν στο Vanity Fair.
Το 1964, στα 34 του χρόνια, ο Χάκμαν πέτυχε τη μεγάλη του επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ στο «Any Wednesday», η οποία οδήγησε σε μια σκηνή που τον έκανε αστέρι στο «Lilith» (1964) δίπλα στον Γουόρεν Μπίτι.
Όταν ο Μπίτι επέλεγε το καστ για την ταινία του 1967 «Bonnie and Clyde», επέλεξε τον Τζιν Χάκμαν για να υποδυθεί τον μεγαλύτερο αδελφό του. Αυτός ο ρόλος του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, μία από τις πέντε υποψηφιότητες που έλαβε σε όλη την καριέρα του.
Όταν το 2003, ο Μάικλ Κέιν του απένειμε το βραβείο Cecil B. DeMille, τον χαρακτήρισε ως «έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς» που γνωρίζει. «Ο Τζιν Χάκμαν στο Χόλυγουντ είναι γνωστός ως ηθοποιός του ηθοποιού, αλλά στο σπίτι μου είναι γνωστός ως κωμικός του κωμικού», αστειεύτηκε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος συν-παρουσίασε το βραβείο. «Είτε πρόκειται για κωμωδία είτε για δράμα, είσαι ο πιο ταλαντούχος ηθοποιός στην Αμερική. Είσαι επίσης ένα πραγματικά υπεράνθρωπο ον», πρόσθεσε.
Μετά από περισσότερους από 100 ταινίες, ο Χάκμαν ερμήνευσε για τελευταία φορά στην ταινία «Welcome to Mooseport» του 2004, και αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο και το Χόλυγουντ μετακομίζοντας με την σύζυγό του στο Νέο Μεξικό.
«Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν στην πραγματικότητα ένα τεστ κοπώσεως που έκανα στη Νέα Υόρκη», δήλωσε το 2009. «Ο γιατρός με συμβούλεψε ότι η καρδιά μου δεν ήταν σε κατάσταση που θα έπρεπε να την υποβάλλω σε οποιαδήποτε πίεση».
Αντ’ αυτού, επέλεξε τα πιο ωραία πράγματα, όπως «ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού», ζωγραφική, ψάρεμα και γράψιμο. Μάλιστα, έγραψε μαζί με τον φίλο του, τον υποβρύχιο ερευνητή Daniel Lenihan, περιπετειώδη μυθιστορήματα όπως τα «Justice For None» και «Wake of the Perdido Star».
