Το “ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ” επιστρέφει για δωδέκατη συνεχόμενη χρονιά, στο αγαπημένο θερινό σινέ Ριβιέρα των Εξαρχείων [Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια].
Για οκτώ μέρες, από τις 12 έως τις 19 Ιουλίου, η διοργάνωση του freecinema.gr που αγαπά το σινεμά ρεπερτορίου, νοσταλγώντας έως και τις σελιλόιντ κόπιες, τιμά τον εορτασμό τής εκατοστής επετείου της Warner Bros., ενός από τα πιο ιστορικά χολιγουντιανά studios. Η αυλαία θα ανοίξει με την πανελλήνια πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «100 Years of Warner Bros.» -που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών· θα ακολουθήσει επταήμερο προβολών με φιλμ που έχει επιλέξει ο διοργανωτής και κριτικός του freecinema.gr, Ηλίας Φραγκούλης, από τα ’40s έως και τα ’70s, τηρώντας τον σκοπό της διοργάνωσης· να λειτουργεί ως ένα είδος «κινηματογραφικού σχολείου» που φέρνει τους θεατές τού σήμερα κοντά στην κατανόηση της αφηγηματικής γλώσσας και της εξέλιξης του σινεμά των ειδών.
Από τις 12 έως και τις 19 Ιουλίου, το κινηματογραφόφιλο κοινό και ο Ηλίας Φραγκούλης θα κάνουν, για δωδέκατο καλοκαίρι, το σινεμά μια μεγάλη γιορτή· στις αληθινές του διαστάσεις! Με την ευχή να ξαφνιαστούμε και μέσα στο καταχείμωνο, μιλήσαμε με τον Ηλία Φραγκούλη.
«ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ» no 12! Και από μια ξαφνική απόφαση, 12 χρόνια πριν, μιλάμε σήμερα για έναν κινηματογραφικό θεσμό της καλοκαιρινής Αθήνας. Σε αυτό το πέρασμα του χρόνου, τι έχει μείνει ίδιο και τι έχει αλλάξει;
«Οι προθέσεις ήταν ίδιες, εξαρχής. Ήθελα το πρόγραμμα του “ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ” να περιλαμβάνει ταινίες που θα επέλεγα να δω κι εγώ ως θεατής σ’ ένα θερινό σινεμά, με έμφαση σε τίτλους ρεπερτορίου που παίζονται σπάνια. Κάπως έτσι, έμαθα να βλέπω κι εγώ σινεμά από μικρός, σε δεκαετίες όπου τα θερινά δεν ήξεραν τι θα πει “πρώτη προβολή” και οι επαναλήψεις κλασικών φιλμ μονοπωλούσαν σε ολόκληρη την περίοδο του καλοκαιριού, ειδικά στους κινηματογράφους του κέντρου της Αθήνας. Σταδιακά, υπήρξαν μονάχα δύο μικρές διαφοροποιήσεις. “Έσπασε” η κοινή θεματική για ολόκληρο το επταήμερο κι αντικαταστάθηκε από μία λογική τύπου “double feature” για κάθε βράδυ, “παντρεύοντας” μεταξύ τους έργα που είχαν κοινές αναφορές με έξυπνο και δημιουργικό τρόπο, θέλω να πιστεύω. Επίσης, παρατηρώντας τις αντιδράσεις του κόσμου στις προβολές εδώ και τόσα χρόνια, άρχισα να γίνομαι κάπως πιο τολμηρός και… “οπισθοδρομικός” στις επιλογές μου, προτιμώντας κυρίως κινηματογραφικές παραγωγές από τις δεκαετίες του ’30 έως και του ’70· δηλαδή ένα πιο ψυχαγωγικό σινεμά χολιγουντιανής (πρωτίστως) προέλευσης, που το κοινό έβλεπε σπανιότερα στη μεγάλη οθόνη, με σκοπό να κατανοήσει καλύτερα τις βάσεις της 7ης Τέχνης και ν’ αντιληφθεί τη σημασία των διαφορών των φιλμικών ειδών, που σήμερα περιορίζονται σε όλο και λιγότερο ενδιαφέρουσες φόρμουλες και στερεότυπα… κατανάλωσης. Νομίζω πως το έχω πετύχει αυτό το τελευταίο, πια, αλλά χρειάστηκαν χρόνια “εκπαίδευσης”, ακόμη και για εκείνους που παρακολουθούν τις καλοκαιρινές επανεκδόσεις, οι οποίες, δυστυχώς, σπάνια χαρακτηρίζονται από τόλμη και έμπνευση».
Οι μεγαλύτερες δυσκολίες σε όλη αυτή τη δωδεκαετή διαδρομή σας;
«Οι δυσκολίες ήταν και θα είναι πάντοτε οικονομικές. Το “ΞΑΦΝΙΚΑ” είναι ένα εντελώς ανεξάρτητο event που στηρίζει την ύπαρξή του σε χορηγίες και πραγματοποιείται μ’ ένα κυριολεκτικά minimal κοστολόγιο, το συντριπτικό μέρος του οποίου πηγαίνει στις πληρωμές των δικαιωμάτων προβολής των ταινιών του προγράμματος. Μέχρι και το 2018, δεν υπήρχε καν χορηγός! Εγώ έβαζα τα χρήματα για να γίνεται, μ’ ένα πείσμα προσωπικό, γιατί έβλεπα πόσο αγαπούσε την εκδήλωση ο κόσμος· που αυξανόταν διαρκώς στο πέρασμα του χρόνου. Άλλη δυσκολία ήταν η εύρεση ενός θερινού σινεμά, το οποίο θα μπορούσε να με φιλοξενήσει για μια ολόκληρη εβδομάδα. Το αρχικό μου όνειρο ήταν να περάσει το “ΞΑΦΝΙΚΑ” από πολλά θερινά της Αθήνας, αλλά ακόμη κι αυτό ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή. Το έβλεπαν σαν ρίσκο που δεν πρόκειται ν’ αποδώσει. Γι’ αυτό και όπου έβρισκα κατανόηση και φιλική υποστήριξη, έριχνα “άγκυρα”· ώσπου να τύχει μια αναποδιά και να ψάχνομαι και πάλι. Από το 2017, έβγαλα “ρίζες” στη ΡΙΒΙΕΡΑ των Εξαρχείων, ένα σινεμά στο οποίο μεγάλωσα τα καλοκαίρια βλέποντας παλιές ταινίες και δεν το εγκαταλείπω, γιατί υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Πάντως, η πιο παράδοξη δυσκολία οφείλω να εξομολογηθώ πως είναι η… φθονερή συμπεριφορά που αντιμετωπίζω από συναδέλφους κριτικούς κινηματογράφου και πολιτιστικούς συντάκτες, οι οποίοι δεν κοινοποιούν ποτέ το πρόγραμμα του “ΞΑΦΝΙΚΑ”, θεωρώντας ότι έτσι θα “χτυπήσουν” εμένα. Με στενοχωρεί να βλέπω έντυπα και sites που αδιαφορούν γι’ αυτό, εδώ και δώδεκα χρόνια! Δεν καταλαβαίνουν πως εκτίθενται, πια; Μιλάμε για κάτι που συμβαίνει εδώ και τόσα χρόνια στην πόλη τους και παίζει τόσο σπουδαίες ταινίες. Δεν καταλαβαίνουν πως κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η στάση απέναντί μου; Ο κόσμος τους έχει νικήσει, πια, και το “ΞΑΦΝΙΚΑ” είναι ένας κανονικός θεσμός. Αλλά είναι ντροπή να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν έχουν τρόπο να ενημερωθούν για το πρόγραμμά του από τον Τύπο, απλά και μόνο επειδή το διοργανώνω εγώ!»
Η Warner Bros. κατάφερε να τα εκατοστίσει· σκέψεις, συναισθήματα, εικόνες που έρχονται στον νου κοιτώντας την ολόφωτη χολιγουντιανή τούρτα;
«Παρατηρώντας την ιστορία της Warner Bros., για να ετοιμάσω το φετινό πρόγραμμα, ακόμη κι εγώ ξαφνιάστηκα με το πόσο καινοτόμο στούντιο υπήρξε και πόσο το χαρακτήριζε η τόλμη στις παραγωγές του· κάτι που μπορεί να εντοπίσει κανείς με ευκολία, εστιάζοντας σε τίτλους ανά δεκαετία. Την πρώτη μέρα των προβολών, το τετράωρο ντοκιμαντέρ «100 Χρόνια Warner Bros.» που θα κάνει πανελλήνια πρεμιέρα στο “ΞΑΦΝΙΚΑ”, είναι ο πλέον κατατοπιστικός “οδηγός χρήσης” της λογικής του συγκεκριμένου στούντιο κι ένα ιδανικό ξεκίνημα για το υπόλοιπο επταήμερο».
Δεκατρείς ταινίες μέσα από μια εκατονταετή παραγωγή· κάποια «κριτήρια», κάποια χαρακτηριστικά των ταινιών που μπήκαν στο πρόγραμμα προβολών; Δώστε της ένα στίγμα της διαδικασίας επιλογής.
«Η τελική επιλογή προέκυψε βγάζοντας αναγκαστικά εκτός, αρκετά φιλμ της Warner που είχα προβάλλει στο “ΞΑΦΝΙΚΑ” στο παρελθόν, με μονάχα δύο εξαιρέσεις. Η μία είναι το “Πυρετός στο Αίμα” του Ελία Καζάν, το οποίο θα παίξει με κόπια φιλμ. Σελιλόιντ. Δεν είναι εύκολο να βρίσκονται, πια, αλλά θέλω να υπάρχει έστω μία τέτοια προβολή κάθε χρόνο στο πρόγραμμα, για να θυμάται ο κόσμος πώς βλέπαμε σινεμά στο παρελθόν. Κατά τα άλλα, βασίστηκα σε τίτλους σημαντικούς για τη φίρμα των αδελφών Γουόρνερ, με διαχρονική σημασία και αναφορές που μπορούν να προκαλέσουν συζητήσεις μετά το τέλος της κάθε ταινίας, αλλά και σε καθαρά υποκειμενικά κριτήρια και προτιμήσεις μου. Πρέπει να υπάρχει και ένα προσωπικό στίγμα στις επιλογές».
Ένα φιλμ που «αδιαπραγμάτευτα», εξαρχής, ξέρατε ότι θα ήταν μέσα στο πρόγραμμα;
«Από όλο το φετινό πρόγραμμα, πραγματοποιώ μια επιθυμία που είχα για πολλά χρόνια. Να ξαναδώ στη μεγάλη οθόνη τον “Πύργο της Κολάσεως” του Τζον Γκίλερμιν! Αποτελεί την κορωνίδα των ταινιών καταστροφής της δεκαετίας του ’70, ήταν το απόλυτο χολιγουντιανό blockbuster, πριν καν αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο, διαθέτει ένα αδιανόητα μεγάλο καστ πρωταγωνιστών (από τον Πολ Νιούμαν και τον Στιβ ΜκΚουίν, μέχρι την Φέι Ντάναγουεϊ), είναι χορταστικό (σχεδόν τρίωρη η διάρκειά του!), είναι ένα υπερθέαμα και ο ορισμός του “λαϊκού”, ψυχαγωγικού σινεμά. Δίχως ίχνος… ψευτιάς των σημερινών ψηφιακών εφέ. Σαν παιδί, το είχα δει επτά φορές στον κινηματογράφο! Το νοσταλγούσα».
Τεράστιες ερμηνείες, επικές ταινίες, καλλιτέχνες αστέρες…Τα καλύτερα τα έχουμε δει; Είναι η πατίνα του χρόνου που αλλάζει τη ματιά ή το παρελθόν της 7ης Τέχνης είναι λαμπρότερο από το παρόν;
«Νομίζω πως είναι το ταλέντο. Σε σκηνοθέτες, ερμηνευτές και σενάρια. Οι άνθρωποι παλιά έγραφαν ωραίες ιστορίες, οι οποίες μετατρέπονταν σε σπουδαίο σινεμά. Θα πω ένα ενδιαφέρον παράδειγμα. Συχνά, αναλαμβάνω και μέρος του υποτιτλισμού των ταινιών που παίζονται στο “ΞΑΦΝΙΚΑ”. Ένα πιο σύγχρονο φιλμ, κατά μέσο όρο, μπορεί να περιλαμβάνει από 800 έως 900 (το πολύ) τίτλους (όπου “τίτλος” είναι η κάθε φορά που εμφανίζονται μία ή δυο αράδες μεταφρασμένου διαλόγου στην οθόνη). Στις παλιές ταινίες, ο μέσος όρος συχνά ανεβαίνει στους 1.500 τίτλους. Φέτος έχω ταινία που έπιασε τους 2.300 τίτλους! Από μόνο του αυτό, δίνει μία εντύπωση…»
Μια γρήγορη ματιά στο «Ξαφνικά φέτος το καλοκαίρι», μετά από δέκα χρόνια; Δώστε μας ένα «κοντινό πλάνο», από το πώς φαντάζεστε ή θα θέλατε να είναι η 22η διοργάνωση;
«Θα ήθελα να διαρκεί περισσότερες μέρες, για να παίζονται ακόμη περισσότερες ταινίες. Η λίστα με τα έργα που θα ήθελα να βάλω στο πρόγραμμα είναι τεράστια! Αγωνίζομαι κάθε χρόνο για να ξεχωρίσω μονάχα 13-14 τίτλους. Το εννοώ! Επίσης, έχουν υπάρξει πολλοί θεατές που με ρωτούν γιατί δεν κάνω και κάτι αντίστοιχο για τον χειμώνα. Τους απαντώ, διακριτικά, πως το αφιέρωμα τιτλοφορείται “ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ”. Τι να τους πω; Ότι η υπόθεση “budget” για τον πολιτισμό στην Ελλάδα είναι μια σκέτη πίκρα;»
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ
100 ΧΡΟΝΙΑ WARNER BROS. / 100 YEARS OF WARNER BROS. (2023) 232’ (21:00)
της Λέσλι Άιγουερκς
Από την επιχειρηματική ιδέα των αδελφών Γουόρνερ ν’ ασχοληθούν με το σινεμά, ξεκινώντας ως αιθουσάρχες και συνδυάζοντας την παραγωγή ταινιών σταδιακά, πρωτοπορώντας κι αναγκάζοντας ολόκληρη τη βιομηχανία του θεάματος να πατήσει restart με την έλευση του ήχου στα 1927, μέχρι την digital age του σήμερα, ένα επικής διάρκειας θεματικό ντοκιμαντέρ, χωρισμένο σε τέσσερις ενότητες, με τη συμμετοχή ονομάτων τεράστιας φήμης από το Χόλιγουντ, όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Κλιντ Ίστγουντ, ο Κρίστοφερ Νόλαν, ο Τιμ Μπέρτον κ.ά. (Είσοδος μόνο με προσκλήσεις.)
ΠΕΜΠΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΜΥΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΓΙΑΚΟΥΖΑ / THE YAKUZA (1974) 112’ (20:45)
του Σίντνεϊ Πόλακ
Αποσυρμένος από την ενεργό δράση, ο ντετέκτιβ Χάρι Κίλμερ δέχεται να βοηθήσει έναν παλιό του φίλο και ταξιδεύει μετά από πολλά χρόνια ώς το Τόκυο, με σκοπό να σχεδιάσει την απόδραση της κόρης τού δεύτερου, η οποία έχει πέσει θύμα απαγωγής από συμμορία γκάνγκστερ της Γιάκουζα. Το φιλμ που ήθελε να σκηνοθετήσει μετά τους «Κακόφημους Δρόμους» ο Μάρτιν Σκορσέζε, παραγνωρισμένο στην εποχή του, αν και έφερε την υπογραφή των σεναριογράφων Πολ Σρέιντερ («Ο Ταξιτζής») και Ρόμπερτ Τάουν («Chinatown»), απέκτησε cult status στο πέρασμα του χρόνου. Οι λάτρεις του Κουέντιν Ταραντίνο και του «Kill Bill» θα καταλάβουν καλύτερα το γιατί…
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΚΑΛΛΑΓΚΑΝ / DIRTY HARRY (1971) 102′ (23:00)
του Ντον Σίγκελ
Ψυχοπαθής serial killer που τρομοκρατεί το Σαν Φρανσίσκο, γίνεται ο στόχος του «Dirty» Χάρι Κάλαχαν, ενός ανορθόδοξου και αρκετά βίαιου αστυνομικού επιθεωρητή με σήμα κατατεθέν το .44 Magnum του. Με σενάριο εμπνευσμένο από τη διαβόητη υπόθεση του Zodiac Killer, το πρώτο φιλμ της κινηματογραφικής σειράς των «Dirty Harry» γνώρισε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, έθεσε νέους κανόνες για τη χολιγουντιανή αστυνομική περιπέτεια και μετέτρεψε τον Κλιντ Ίστγουντ σε superstar του συγκεκριμένου είδους. Ακολούθησαν ακόμη τέσσερις φιλμικές συνέχειες, έως το 1988.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΔΑΝΤΕΛΑ / ARSENIC AND OLD LACE (1944) 118′ (20:45)
του Φρανκ Κάπρα
Ο Μόρτιμερ Μπρούστερ παντρεύεται το αγαπημένο του κορίτσι της διπλανής πόρτας και μοιράζεται αμέσως τα ευχάριστα νέα με τις δύο εκκεντρικές θείες που τον μεγάλωσαν, για ν’ ανακαλύψει… το πτώμα ενός ηλικιωμένου άνδρα στην οικία τους! Ώρα να μάθει τι εστί… «αγαθοεργία» για εκείνες. Τεράστια εμπορική επιτυχία, το ομώνυμο θεατρικό έργο του Τζόζεφ Κέσελρινγκ δεν θα ξέφευγε από τα χέρια του Χόλιγουντ, έχοντας την τύχη να σκηνοθετηθεί από τον κορυφαίο Φρανκ Κάπρα, ο οποίος μας χαρίζει μία από τις απολαυστικότερες μαύρες κωμωδίες στην ιστορία του σινεμά. Ο Κάρι Γκραντ παραδίδει μαθήματα κωμικού timing, έστω κι αν ο ίδιος… μισούσε αυτή την «υπερβολική» ερμηνεία του!
Η ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ / THE SEARCHERS (1956) 119′ (23:00)
του Τζον Φορντ
Βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου αφιερώνει χρόνια από τη ζωή του αναζητώντας τα ίχνη μιας ανιψιάς του που έπεσε θύμα απαγωγής από Ινδιάνους Κομάντσι, οι οποίοι έσφαξαν τους δικούς της σε φάρμα του Τέξας. Το κορυφαίο γουέστερν στην ιστορία του κινηματογράφου και έργο τεράστιας επίδρασης για πλήθος σκηνοθετών συγκαταλέγεται στις περισσότερες λίστες ταινιών (και μάλιστα στην πρώτη δεκάδα) που σημάδεψαν το σινεμά. Ο Τζον Γουέιν θεωρούσε πως ο χαρακτήρας που υποδύεται στο φιλμ ήταν ο καλύτερος ρόλος της κινηματογραφικής του καριέρας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ / ALL THE PRESIDENT’S MEN (1976) 138′ (20:45)
του Άλαν Τζ. Πακούλα
Δύο ερευνητικοί ρεπόρτερ της εφημερίδας The Washington Post φέρνουν στο φως την υπόθεση υποκλοπών που έμελλε να γίνει διάσημη ανά τον κόσμο ως σκάνδαλο Watergate, το οποίο ακολούθως «έριξε» από την προεδρία τον Ρίτσαρντ Νίξον. Υποδειγματικό πολιτικό θρίλερ, με σοβαρή καλλιτεχνική και εμπορική καταξίωση, προτάθηκε για οκτώ Όσκαρ και τιμήθηκε με τα βραβεία δεύτερου ανδρικού ρόλου (Τζέισον Ρόμπαρντς), διασκευασμένου σεναρίου, σκηνογραφίας και ήχου (οποία ειρωνεία!). Οι πρωταγωνιστές Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Ντάστιν Χόφμαν πέρασαν ολόκληρες εβδομάδες στα γραφεία της εφημερίδας για να «μπουν» στο πετσί των δημοσιογραφικών ρόλων τους.
ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΜΕΡΑ / DOG DAY AFTERNOON (1975) 125′ (23:15)
του Σίντνεϊ Λουμέτ
Το καλοκαίρι του 1972, τρεις ερασιτέχνες αποφασίζουν να στραφούν στην παρανομία για να δουν καλύτερη μέρα στη ζωή τους κι επιχειρούν να ληστέψουν μια τράπεζα στο Μπρούκλιν. Εννοείται πως τα πάντα θα πάνε στραβά. Βασισμένος σε ένα πραγματικό περιστατικό, ο Σίντνεϊ Λουμέτ έβαλε τους ηθοποιούς του να κάνουν πρόβες για τρεις εβδομάδες αυτοσχεδιάζοντας στους διαλόγους τους, διαμορφώνοντας έτσι το τελικό (και βραβευμένο με Όσκαρ) σενάριο αυτού του θρυλικού φιλμ. Ο Αλ Πατσίνο, εξουθενωμένος από τα γυρίσματα του «Ο Νονός ΙΙ», δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ακολουθώντας τους κανόνες της method acting. Προτάθηκε για έξι Όσκαρ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΘΥΕΛΛΑ ΣΕ ΜΗΤΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ / MILDRED PIERCE (1945) 111′ (20:45)
του Μάικλ Κερτίζ
Σκληρά εργαζόμενη και διαζευγμένη μητέρα κάνει τα πάντα για να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά της, όμως αντιμετωπίζει διαρκώς προβλήματα με τη μεγάλη και εντελώς κακομαθημένη κόρη της που αισθάνεται ντροπή για το κοινωνικό status της μάνας της. Ένα αριστουργηματικό μείγμα κλασικών μοτίβων του μελοδράματος και χαρακτηριστικών τού φιλμ νουάρ από τον σκηνοθέτη της «Casablanca», με μνημειώδη ερμηνεία από την Τζόαν Κρόφορντ (Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου), η οποία ταίριαξε «γάντι» στον χαρακτήρα της Μίλντρεντ Πιρς, καθώς αυτός περιλάμβανε πολλά στοιχεία από το προσωπικό της παρελθόν. H επιτυχία του στο box-office ήταν τόσο μεγάλη που έβγαλε για το studio πάνω από τα μισά έσοδα ολόκληρου του έτους! Προτάθηκε για έξι Όσκαρ σε σημαντικότατες κατηγορίες.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ / THE LETTER (1940) 95′ (23:00)
του Γουίλιαμ Γουάιλερ
Μια γυναίκα πυροβολεί με μένος και σκοτώνει εν ψυχρώ έναν άνδρα. Είναι η σύζυγος του διαχειριστή μιας φυτείας καουτσούκ στην αποικία της Βρετανικής Μαλάγια και το θύμα, κατά τα λεγόμενα της κατηγορούμενης, επιχείρησε να την ατιμάσει. Ήταν όντως αυτοάμυνα και τι ρόλο μπορεί να παίξει στο δικαστήριο ένα γράμμα εκείνης που φέρεται να έχει στην κατοχή της η χήρα εκείνου; Επτά οσκαρικές υποψηφιότητες για ένα από τα διασημότερα φιλμ του σπουδαίου Γουίλιαμ Γουάιλερ, με μάθημα υποκριτικής από τη θρυλική Μπέτι Ντέιβις και άπειρες σκηνές ανθολογίας.
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ / SPLENDOR IN THE GRASS (1961) 124’ (20:45)
του Ελία Καζάν
Το ευαίσθητο κορίτσι από το Κάνσας που ερωτεύεται το «λάθος» αγόρι από τη μεγάλη οικογένεια, για να ραγίσει την καρδιά της και να φτάσει μέχρι την τρέλα. Ένα τυπικό, χολιγουντιανό date movie που στα χέρια του Ελία Καζάν μετατράπηκε σε διχαστικό, οπερετικό δράμα για την καταπίεση της νεολαίας και τις σεξουαλικές νευρώσεις. Υπέροχο Technicolor, εντυπωσιακά δυνατή ερμηνεία από την 22χρονη τότε Νάταλι Γουντ, ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη για τον 23χρονο Γουόρεν Μπέιτι και Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τον Γουίλιαμ Ιντζ. Επίσης, η πρώτη στουντιακή παραγωγή στην ιστορία που τόλμησε να δείξει το «γαλλικό φιλί» (με γλώσσα) στο σινεμά! (Προβολή κόπιας celluloid φιλμ.)
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ / REBEL WITHOUT A CAUSE (1955) 111′ (23:00)
του Νίκολας Ρέι
Ένας επαναστατημένος teenager προσπαθεί να εγκλιματιστεί και ν’ αποκτήσει φίλους σε μια καινούργια πόλη, κουβαλώντας πίσω του αρκετά ψυχολογικά προβλήματα από το παρελθόν. Έργο κοινωνικής κριτικής για την παρακμάζουσα πορεία της νεολαίας στα μέσα της δεκαετίας του ’50, την ανικανότητα της γονικής καθοδήγησης και το διαρκώς διογκούμενο χάσμα των γενεών. Πρώτη φίρμα το αιώνιο poster boy Τζέιμς Ντιν, ο οποίος δεν πρόλαβε να δει το φιλμ ολοκληρωμένο, καθώς αυτό έκανε πρεμιέρα έναν μήνα μετά το θανατηφόρο τροχαίο του. Αποτέλεσε μία από τις πρώτες CinemaScope παραγωγές της Warner, γνώρισε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και προτάθηκε για τρία Όσκαρ.
ΤΡΙΤΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ; / WHO’S AFRAID OF VIRGINIA WOOLF? (1966) 131′ (20:45)
του Μάικ Νίκολς
Καλώς ορίσατε στην οικία του Τζορτζ και της Μάρθα, ενός καθηγητή κολεγίου και της συζύγου του. Με τη βοήθεια του αλκοόλ, η πικρία θα ξεχειλίσει σε ολόκληρη τη βραδιά, οδηγώντας τους καλεσμένους (τους) σε εκρήξεις συναισθηματικού πόνου και αλύτρωτες εκπλήξεις. Το διάσημο θεατρικό έργο του Έντουαρντ Άλμπι γίνεται το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μάικ Νίκολς στο σινεμά και σαρώνει την Αμερική, έχοντας προκαλέσει πονοκέφαλο στη λογοκρισία που το χαρακτήρισε ακατάλληλο από 18 ετών. Προτάθηκε για δεκατρία Όσκαρ και τιμήθηκε με τα βραβεία πρώτου γυναικείου ρόλου (Ελίζαμπεθ Τέιλορ), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Σάντι Ντένις), φωτογραφίας, σκηνογραφίας και κοστουμιών.
Ο ΒΡΟΧΟΣ / ROPE (1948) 80′ (23:15)
του Άλφρεντ Χίτσκοκ
Για να αποδείξουν τις ακραίες θεωρίες ανωτερότητάς τους, δύο άνδρες οργανώνουν το «τέλειο έγκλημα», στραγγαλίζουν έναν πρώην συμμαθητή τους και κρύβουν το πτώμα του σ’ ένα μπαούλο το οποίο χρησιμοποιούν αντί μπουφέ, λίγο πριν υποδεχθούν τους καλεσμένους τους για ένα κοκτέιλ πάρτι, σ’ ένα ρετιρέ του Μανχάταν. Εμπνευσμένος από ένα αληθινό συμβάν, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ «πειραματίζεται» για πρώτη φορά με το Technicolor και ξεπερνά κάθε τεχνικό εμπόδιο του μοντάζ, δημιουργώντας την πρώτη ταινία – «μονοπλάνο», σ’ ένα πλαίσιο δράσης που εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο!
ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ / THE TOWERING INFERNO (1974) 165′ (21:00)
του Τζον Γκίλερμιν
Τη βραδιά των εγκαινίων του, ένας κολοσσιαίος ουρανοξύστης πιάνει φωτιά στο Σαν Φρανσίσκο, παγιδεύοντας κάθε επίσημο καλεσμένο στον τελευταίο όροφό του. Η κορωνίδα του είδους των ταινιών καταστροφής που έσπαγαν ταμεία στη δεκαετία του ’70, με ένα εντυπωσιακά πολυπληθές καστ πρωταγωνιστών (Πολ Νιούμαν, Στιβ ΜακΚουίν, Γουίλιαμ Χόλντεν και Φέι Ντάναγουεϊ φιγουράρουν πρώτοι στη μαρκίζα). Έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία του 1974, προτάθηκε για οκτώ Όσκαρ και τιμήθηκε σε τρεις κατηγορίες (μοντάζ, φωτογραφίας και τραγουδιού). Δεν τα φτιάχνουν έτσι, πια!
Προσοχή στις ώρες έναρξης (διαφοροποιούνται ανάλογα με τις διάρκειες των φιλμ)
Γενική τιμή εισόδου: 6 ευρώ
Χορηγός: Βίκος Cola
Με την ευγενική υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος
Χορηγοί επικοινωνίας: LiFO / LiFO.gr – inExarchia.gr – Μελωδία 99.2 – HiT 88.9 – En Lefko 87.7 – Red 96.3
Επιμέλεια εικαστικών: Synthesee
Διοργάνωση: freecinema.gr
