Δεύτερη διοργάνωση, μικρά τα βήματα, αλλά αρκούντως σταθερά. Το φιλόξενο Πολύκεντρο (ένας πραγματικά υπέροχος χώρος που ελπίζουμε να διατηρηθεί) υποδέχθηκε ένα συνεπέστατο κοινό που, για κάθε μέρα της διοργάνωσης, έδινε βροντερό παρών.
Η «Περιφρόνηση» του Γκοντάρ που προβλήθηκε ένα 24ωρο πριν την Τελετή Έναρξης του φεστιβάλ έδωσε το σήμα ενώ τη βραδιά άνοιξε η προβολή της πρώτης κινηματογραφικής σκηνοθετικής δουλειάς του Μάκη Παπαδημητρίου, η μικρού μήκους ταινία, «Λίλα». Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής ταινιών όπως «Cevalier» και «Suntan» που γοήτευσε και συγκίνησε τους θεατές. Ο αγαπημένος ηθοποιός και φίλος του φεστιβάλ ήταν εκεί και είχε μια σύντομη συνομιλία με το κοινό. Σημαντικό κομμάτι κάθε διοργάνωσης, οι καλεσμένοι του. Εκτός από τους εκπροσώπους του τύπου συναντήσαμε, εκτός του Παπαδημητρίου, την ηθοποιό Μαρία Καλλιμάνη, που εκπροσώπησε το ΕΚΚ, τους διευθυντές φωτογραφίας Γιώργο Φρέντζο και Γιώργο Καρβέλα (που έδωσαν ένα εξαίσιο masterclass) αλλά και τον συν-σεναριογράφο των «Μήλων» Σταύρο Ράπτη.
Όλα τα διεθνή διαγωνιστικά προγράμματα (Μυθοπλασία, Ντοκιμαντέρ), καθώς και το Εθνικό Σπουδαστικό εντυπωσίασαν από το υψηλό επίπεδο των συμμετοχών. Για το τελευταίο τμήμα, ως μέλος της κριτικής επιτροπής, δηλώνω αμέσως πως μου έκανε εντύπωση η ποιότητα κάθε δουλειάς που συμμετείχε – κάτι που δείχνει πως το ζήτημα της επιλογής αποτελεί σοβαρή υπόθεση. Πάντως, ταινίες μικρού μήκους με πρεμιέρα στις Κάννες, το Βερολίνο, τη Βενετία προβλήθηκαν στον, όπως αναφέραμε, υπέροχο χώρο. Έχει μια δύναμη αυτό το φυσικό σκηνικό.
Την πρώτη χρονιά συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Πατρών, το φεστιβάλ στράφηκε στον ακαδημαϊκό χώρο, διοργανώνοντας τρεις διαλέξεις με σημαντικούς ακαδημαϊκούς. H Sylvie Rollet, Ομότιμη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Poitiers, o Θανάσης Βασιλείου, Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Poitiers, και η Μαρία Ανδρονίκου, Ιστορικός Τέχνης και Διδάκτωρ της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στις ομιλίες τους ανέλυσαν το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Ζαν Λικ Γκοντάρ, αλλά και τη σχέση αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου.
Πιο συγκεκριμένα η Sylvie Rollet, στην ομιλία της, «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Περνώντας τα σύνορα» αναφέρθηκε στη διάσχιση των ορίων τόσο σε επίπεδο φόρμας, όσο και σε ένα ευρύ αφηγηματικό πλαίσιο, από τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Με παραδείγματα, παρέδωσε μια διάλεξη πλούσια σε αναφορές στο έργο του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη. Ο Θανάσης Βασιλείου, στην παρουσίασή του, «Jean-Luc Godard & Θόδωρος Αγγελόπουλος: μια διαρκής ρήξη με την Ιστορία» ανέλαβε το δύσκολο έργο της σύνδεσης του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Ζαν Λικ Γκοντάρ και μέσα από μια ιστορική περιήγηση, αλλά και ανάλυση σεκάνς από το έργο τους, μίλησε για τη ρήξη με την κλασική αφήγηση που εντοπίζεται σε αυτό και για τους διαφορετικούς δρόμους μέσα από τους οποίους φτάνουν στο ίδιο σημείο.
Η δε Μαρία Ανδρονίκου, στη διάλεξή της, η οποία πραγματοποιήθηκε στα Παλαιά Σφαγεία Αιγίου, έναν εκπληκτικό πρόσφατα ανακαινισμένο χώρο, ασχολήθηκε με το θέμα: «Tο αρχιτεκτονικό και το κινηματογραφικό: Μια σύγκλιση γλωσσών». Πιο συγκεκριμένα, εξετάστηκε η μοντέρνα αρχιτεκτονική της εικόνας, (συμπεριλαμβανομένων των όψιμων εκδόσεων της), στον κινηματογράφο του Χόλιγουντ μετά το 1980. Τονίστηκε ο αντικατοπτρισμός του βίαιου αρσενικού και ο ρόλος της γυναίκας στη συνολική αρχιτεκτονική της εικόνας, μέσα από case studies. Εμφανιστήκαμε κι εμείς με το Midnight Express, σε μια μεταμεσονύχτια προβολή του “Suspiria” του Ντάριο Αρτζέντο, που κράτησε αρκετό κόσμο ξύπνιο.
Το πρωινό του Σαββάτου, το Πολύκεντρο Συνεδριακό Κέντρο γέμισε με παιδιά, μικρούς δημιουργούς που έφτασαν για να απολαύσουν τις ταινίες τους! Σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, μαθητές 8 σχολείων της Αχαΐας δημιούργησαν μια ταινία μικρού μήκους εξ αρχής, με δικά τους μέσα για να συμμετάσχουν στη σειρά προβολών «Ήχος, Κάμερα, Παιδιά, Πάμε!», η οποία δεν είχε διαγωνιστικό χαρακτήρα. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά ξεκίνησαν να εξοικειώνονται με την κινηματογραφική γλώσσα, μέσα από τη συνεργασία και το κοινό όραμα που απαιτεί η δημιουργική διαδικασία. Συμμετείχαν εννέα δημόσια σχολεία!
Ακολούθησε προβολή της μικρού μήκους ταινίας των μαθητών του ΣΤ2, του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ναυπάκτου, «Το Τελευταίο Κουδούνι» σε σενάριο του Ανδρέα Στεφανόπουλου και σκηνοθετική επιμέλεια του Ανδρέα Λαμπρόπουλου. Στη συνέχεια ο αγαπημένος συγγραφέας παρέδωσε ένα μοναδικό εργαστήριο, κατά το οποίο τα παιδιά κλήθηκαν να σχεδιάσουν storyboards ενώ το πρωινό πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με την προβολή του προγράμματος «Με το Ντοκιμαντέρ μου ταξιδεύω» από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων.
Στην τελετή λήξης ανακοινώθηκαν οι ταινίες που βραβεύονται από τις κριτικές επιτροπές και το κοινό, με σημαντικές παρουσίες από τον χώρο του κινηματογράφου, αλλά και της πολιτικής σκηνής. Η υπόσχεση που δόθηκε από τους διοργανωτές ήταν ότι το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου θα έρθει δυναμικό και ανανεωμένο τον Ιούνιο του 2024. Άντε να δούμε.
Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους με διοργανώτρια την ΔΗ.Κ.ΕΠ. Αιγιαλείας επανήλθε με ένα διευρυμένο δίκτυο συνεργασιών με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και το Πανεπιστήμιο Πατρών, υποστηρικτές το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, το WIFT GR, την Ένωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών, τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας και την Κινηματογραφική Λέσχη Αιγίου. Χρυσός Χορηγός του Φεστιβάλ η Ολυμπίας Οδός και χορηγοί το Κτήμα Μέγα Σπήλαιο και η ΤΙΤΑΝ. Χορηγοί επικοινωνίας ΕΡΤ ΠΑΤΡΑΣ – ΕΡΤ 3.
