Skip to main content

Πέθανε ο συγγραφέας Βασίλης Λιόγκαρης

Ασχολήθηκε με τη συγγραφή διηγημάτων, μυθιστορημάτων, άρθρων στον Τύπο. Υπήρξε συνεργάτης του «Ριζοσπάστη» για χρόνια με τη στήλη «Διακριτικά», καθώς και πολύτιμος συνεργάτης των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής»

Έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Λιόγκαρης, ο συγγραφέας «της γενιάς και της τάξης του», σε ηλικία 91 ετών. Γεννημένος το 1933 στην Αθήνα, από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες, έζησε τα παιδικά του χρόνια στη λαίλαπα του πολέμου και της Κατοχής.

Σπούδασε Θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία και εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης ήταν συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Στο έργο του διακρίνει κανείς την πυκνότητα των γεγονότων και καταστάσεων, χωρίς φλυαρίες, με γραφή πλούσια σε περιγραφικότητα, λαμπερή, παρ’ όλα αυτά άμεση, καθημερινή και προσιτή στο ευρύ κοινό.

Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έργα του: «Συνοικισμός Χαροκόπου», «Η μάνα του καλοκαιριού», «Τι θα γίνει επιτέλους με τη μαμά;», «Το μεγάλο δίλημμα», «Αναζητώντας το χαμένο γάτο» (μυθιστορήματα).

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

Αποχαιρετούμε με μεγάλη θλίψη και απέραντο σεβασμό τον σύντροφο Βασίλη Λιόγκαρη, το προσφυγόπουλο, που έγινε ο συγγραφέας «της γενιάς και της τάξης του». Γεννημένος σε οικογένεια προσφύγων, σπούδασε θέατρο, μέσα στη φωτιά του πολέμου και της κατοχής έγινε μέλος της ΕΠΟΝ, εργάστηκε στη βιομηχανία και μέσα από το σωματείο του και το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στους αγώνες της εργατικής τάξης.

Το μεγάλο του πάθος ήταν η γραφή και την καλλιέργησε με συγγραφή διηγημάτων, μυθιστορημάτων, άρθρων στον Τύπο, συνεργασίας επί χρόνια στον «Ριζοσπάστη» και ως πολύτιμος συνεργάτης των εκδόσεων «Σύγχρονη Εποχή».

Το συγγραφικό του έργο διακρίνεται από ευαισθησία, χιούμορ και περιγραφικότητα. Κορυφαίο έργο του που κρατά άσβεστη τη φλόγα των λαϊκών αγώνων είναι το βιβλίο του “Συνοικισμός Χαροκόπου” όπου ανέδειξε τις ηρωικές στιγμές της ΕΑΜικής Αντίστασης στην Καλλιθέα.

Η φράση του “Κάστρο δεν ήτανε, μα άντεξε σαν Κάστρο”, για τη μάχη της οδού Μπιζανίου στις 24 Ιουλίου 1944 μεταξύ ομάδας δέκα Επονιτών, των Γερμανών και των Ελλήνων συνεργατών τους θα εμπνέει για πάντα τις νεότερες γενιές κομμουνιστών και φίλων του ΚΚΕ, όπως και λαϊκών ανθρώπων της Καλλιθέας.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.