© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Το μυθιστόρημα «Μέρι Κουνελάκη vs Βασίλισσα Zira» ένα ευχάριστο βιβλίο, δροσερό και ακομπλεξάριστο, με οικείους ήρωες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος.
Το «Μέρι Κουνελάκη» είναι και το ψευδώνυμο, με το οποίο υπογράφει η συγγραφέας του μυθιστορήματος, που ζει και εργάζεται κυρίως στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε διάσταση με όλα τα δραματικά –τα οποία αφήνει για την πραγματικότητα– και έχει στραφεί στις κομεντί και τη feel good λογοτεχνία. Έτσι, αποφάσισε να γράψει και τη δική της feel good ιστορία και να φανταστεί ότι όλος ο κόσμος ζει σε μια κομεντί.
Η Μέρι, ετών σαράντα δύο, συζεί με τον Φώτη, μικρότερό της, με τον οποίο θέλει απεγνωσμένα να κάνει παιδί. Το άγχος της μητρότητας εντείνει κατά πολύ το άλλο μόνιμο άγχος που την διακατέχει: να μην την απατήσει.
Τότε, μπαίνει στη ζωή τους η πανέμορφη τριαντάρα Πέγκυ…
Ένα ταξίδι στο Μιλάνο, ο Ζορό, ο Αϊνστάιν, ο Γούντι Άλεν, μια ομηρία στο κάστρο των Σφόρτσα, ο όμορφος Χακάν, η πανέμορφη λίμνη Maggiore, ο Μαρκ Σαγκάλ, η Μέριλ Στριπ, και το Βασίλειο του Zara Zira, πλαισιώνουν τη Μέρι και τις προσπάθειές της.
Κωμικό και γυναικείο, το μυθιστόρημα φιλοδοξεί να προσφέρει γέλιο.
Η συγγραφέας μίλησε μαζί μας.
Πώς γεννήθηκε η περσόνα της Μέρι Κουνελάκη, όνομα με το οποίο υπογράφετε το βιβλίο σας αλλά και δίνετε στην ηρωίδα σας;
«Γεννήθηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Από τη μια η οικονομική κρίση στη χώρα μας και οι αγωνίες που όλοι είχαμε, από την άλλη προσωπικά αδιέξοδα και κυρίως πολλές απώλειες κοντινών μου, πολύ αγαπημένων ανθρώπων, που δύσκολα μπόρεσα να ξεπεράσω. Και τότε έκανα αυτό που κάνω πάντα σε όλη μου τη ζωή όταν περνάω δύσκολα: άφησα τη φαντασία μου να με θεραπεύσει. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν ήταν απλώς θετικές ευχάριστες σκέψεις και όνειρα ότι όλα πηγαίνουν καλά, αλλά κάτι πιο μεγάλο από αυτά, κάτι που εκείνη την περίοδο το είχα πραγματικά ανάγκη… μια ιστορία. Μια ευχάριστη, κωμική ιστορία που θα με έβγαζε από την τόσο στενάχωρη, εκείνη την περίοδο, πραγματικότητα».
Τι πραγματεύεται το βιβλίο σας, σε γενικές γραμμές;
«Νομίζω την αγωνία που βιώνει μια γυναίκα για τη μητρότητα αλλά και για μια τυχόν απιστία από τον σύντροφο της. Ταυτόχρονα, όμως, αναφέρεται και στη γυναικεία σεξουαλικότητα που θεωρώ ότι ακόμη, δυστυχώς, είναι ένα θέμα πολύ καταπιεσμένο σε εμάς τις γυναίκες».
Έχετε κοινά στοιχεία με τη Μέρι και αν ναι, ποια είναι αυτά;
«Ναι έχω πολλά κοινά, όπως και με τους υπόλοιπους ήρωες του μυθιστορήματος. Με τη Μέρι θα έλεγα ότι έχω κυρίως τη φαντασία, που εμφανίζεται πάντα ως βοηθός της σε δύσκολες ή αμήχανες στιγμές, την αγάπη της για περιπέτεια αλλά φυσικά και το ακτιβιστικό κομμάτι του χαρακτήρα της, που σε μένα, έχω συνειδητοποιήσει τα τελευταία χρόνια, ότι αποτελεί και τη βαθύτερη εσωτερική μου ανάγκη. Είναι αυτό, που χωρίς αυτό, δεν ζεις».
Σε τι περιπέτειες μπλέκει η ηρωίδα σας και πόσο πιεστικά λειτουργεί το γεγονός ότι είναι γυναίκα, στα σαράντα και χωρίς παιδιά;
«Οι περιπέτειες δεν είναι μόνο πραγματικές αλλά και εσωτερικές. Θέλω να πω, ότι όποια κατάσταση κι αν βιώνουμε, μέσα μας γίνεται μια ολόκληρη ενορχήστρωση νέων δεδομένων, συναισθημάτων, αποκαλυπτικής συνειδητοποίησης κάποιων πραγμάτων, τα οποία μας αλλάζουν και μας βοηθούν έτσι να προχωρήσουμε λίγα μέτρα πιο κάτω και μετά λίγο πιο κάτω κτλ. Η Μέρι, μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο, νομίζω μας αφηγείται αυτές τις εσωτερικές κυρίως περιπέτειες. Οι αγωνίες της, ένα ταξίδι που νομίζει ότι χρειάζεται για να πάψει να αγωνιά, μια ομηρία και μια σεξουαλική πρωτόγνωρη για αυτήν περιπέτεια, είναι απλώς οι συνθήκες.
Ναι, το να είναι μια γυναίκα στα σαράντα και χωρίς παιδιά είναι σίγουρα πιεστικό· κάτι, όμως, που δεν θα έπρεπε να είναι. Πιστεύω ότι η “γυναίκα” ψάχνει ακόμη την ταυτότητά της. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που πιστεύουν όλοι ότι είναι. Πέρα από το κομμάτι της μητρότητας στο οποίο πρέπει όλοι να υποκλινόμαστε, αν κοιτάξουμε μια γυναίκα, τι βλέπουμε; Ε, λοιπόν, όλα αυτά που βλέπουμε, που μας έχουν μάθει να βλέπουμε στον ρόλο μιας γυναίκας, δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να την ταυτοποιούν. Είναι πολλά παραπάνω».
Λειτούργησε απελευθερωτικά η απόφασή σας να υπογράψετε το βιβλίο σας με ψευδώνυμο;
«Δεν θα έλεγα ότι λειτούργησε απελευθερωτικά».
Αν αυτή η feel-good ιστορία σας γινόταν κομεντί στη μεγάλη οθόνη, ποια ηθοποιός θα θέλατε ιδανικά να υποδυθεί τη Μέρι;
«Όπως αναφέρει και η ίδια η Μέρι ότι της μοιάζει… η Τζένιφερ Άνιστον, φυσικά!»
