© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Το βιβλίο «Πίνοντας καφέ με τον Πλάτωνα» των Θανάση Λάλα και Σταμάτη Κωνσταντινίδη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός -και είναι το δεύτερο της σειράς, μετά τον Σωκράτη.
Με εργαλείο την τέχνη του διαλόγου στήνεται μια φανταστική συνάντηση, ένας φανταστικός διάλογος, μια φανταστική συζήτηση. Τόπος συνάντησης, ο χώρος που ήταν κάποτε η Ακαδημία του Πλάτωνα.
Ορμώμενοι από λεγόμενα του ίδιου του φιλοσόφου -που έχουν επιλέξει κατόπιν συστηματικής επιστημονικής και φιλολογικής μελέτης της «Πολιτείας», οι δύο συγγραφείς θέτουν στον Πλάτωνα ερωτήσεις και του ζητούν να επιβεβαιώσει του λόγου του το αληθές που ως αληθές δεν πέρασε ποτέ στη λήθη…
Ήταν χαρά μας, η δική μας συνάντηση με τον Θανάση Λάλα.
Κύριε Λάλα, αν σας ρωτούσα πώς θα χαρακτηρίζατε σήμερα τον εαυτό σας τι θα απαντούσατε;
«Είμαι ένας άνθρωπος που ανακάλυψα από πολύ νωρίς στη ζωή ότι η περιέργεια είναι ένας δρόμος, είναι ένα εσωτερικό φως που σε κατευθύνει σε μονοπάτια συχνά απάτητα. Αυτό θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει: Είμαι αθεράπευτα περίεργος»
Η περιέργεια επιφυλάσσει κακοτοπιές;
«Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχουν “κακοί” τόποι, λάθος δρόμοι, χαμένες ευκαιρίες. Ίσως αυτό είναι ένα άλλο πολύ έντονο χαρακτηριστικό μου. Από το “τίποτα” μπορώ να βγάλω ζουμί, μπορώ να δημιουργήσω κόσμους ή για να το πω λίγο διαφορετικά, δημιουργώ αυτό που έχω μέσα μου από το “τίποτα”! Από παιδί είχα όνειρα, ήθελα πολύ να ακουμπήσω το άπιαστο για μένα, μετριόμουνα, δεν απογοητευόμουνα στην αποτυχία, κυνηγούσα σαν τυφλός αυτό που καρφωνόταν στο μυαλό μου και είχε σχέση με την ψυχή μου… Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Μπορώ να σας μιλάω ώρες για την πετριά που κουβαλάμε με το που γεννιόμαστε!»
Γεννιέται κάποιος συγγραφέας, ζωγράφος, καλλιτέχνης;
«Γεννιόμαστε για να συνεχίσουμε να δοξάζουμε την περιέργεια. Η περιέργεια, το αναπάντητο “γιατί ήρθαμε, αφού θα βυθιστούμε αργά ή γρήγορα στην ανυπαρξία;”, είναι το στοιχείο που μας κάνει κυνηγούς σε ό,τι αποφασίσαμε να κυνηγήσουμε για να ζήσουμε! Κυνηγοί είμαστε. Βέβαια ανάλογα με το που μεγαλώνουμε, κυνηγάμε. Κυνηγάμε για να ζήσουμε την εμπειρία της ζωής, όσο περισσότερο μπορούμε. Όσο πιο παρόντες είμαστε, τόσο ουσιαστικότερη είναι η απάντησή μας στο αναπάντητο. Ο καθένας μας πρέπει να αφήσει πίσω του, φεύγοντας στην ανυπαρξία, το δικό του αφήγημα για αυτό που έζησε. Όλοι είμαστε περίεργοι και φυγάδες. Ζωγράφος, συγγραφέας, λογιστής, αεροπόρος… γίνεσαι για να πεις αυτό που φέρεις μέσα σου, το αφήγημά σου! Η αφήγηση είναι η αναγκαία τροφή για τους επερχόμενους. Είναι η βάση δεδομένων για αυτούς που γεννιούνται όταν εμείς θα έχουμε βιολογικά φύγει!»
Ποιοι κερδίζουν το παιχνίδι του χρόνου; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι παρόντες, ενώ βιολογικά είναι πια απόντες. Πώς τα καταφέρνουν άραγε;
«Άλλο ένα ανεξήγητο, αναπάντητο κι όμως είναι γεγονός. Όσο πιο αληθινό, αυθεντικό, είναι αυτό που περιέχει το αφήγημα της ζωής σου, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να ζήσεις ως αιωνιότητα. Γιατί η Αλήθεια είναι ο Τόπος που ζουν συμφιλιωμένες οι ζωές όλων! Ό,τι είναι αλησμόνητο μας περιέχει όλους».
Για αυτό μετά από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, είναι ζωντανή και μας αφορά η σκέψη του Πλάτωνα και του Σωκράτη;
«Όσο τους μελετάς ανακαλύπτεις ότι αυτά που έλεγαν και έγραφαν τότε, είναι αυτά που μας απασχολούν και απαντούν, σε αυτά που ζούμε σήμερα. Είναι σκέψεις-αφηγήματα χωρίς ημερομηνία λήξης, μόνιμα φρέσκες ιδέες σε οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής».
Αυτό σας έκανε να ασχοληθείτε κι εσείς μαζί τους;
«Να σας πω την αλήθεια, η ιδέα αυτής της σειράς βιβλίων με των τίτλο: “Πίνοντας καφέ με τον”… Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Θουκυδίδη αμέσως μετά και τον Αριστοτέλη στη συνέχεια, γεννήθηκε μέσα μου, ακούγοντας στις παρέες πολλούς να μιλάνε για αυτούς, για τις σκέψεις τους, για την κοινή καταγωγή τους, αλλά να ξέρουν ελάχιστα στην ουσία για αυτούς. Ενίοτε η ημιμάθειά μας, τους αδικεί κιόλας! Βέβαια συμμερίζομαι τους λόγους που οι πολλοί σήμερα, νιώθουν αδυναμία -λόγω χρόνου κυρίως- να αντιμετωπίσουν τα πολυσέλιδα βιβλία που φιλοξενούν χρόνια τώρα αυτές τις πολύτιμες σκέψεις για όλους μας. Αυτός ο λόγος με οδήγησε να συνεργαστούμε με τον Σταμάτη Κωσταντινίδη, εξαίρετο φιλόλογο και συγγραφέα, και να δημιουργήσουμε πιο εύπεπτα βιβλία με τα αυθεντικά κείμενα των φιλοξενούμενων μας».
Το εύπεπτο, πόσο επηρεάζει το ουσιαστικό;
«Ελπίζω ότι καταφέραμε στα δυο πρώτα αυτά βιβλία, και στον Σωκράτη και στην Ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα, με τη μέθοδο του διαλόγου -είναι γραμμένα ως μια φανταστική συνέντευξη, σαν να συναντάμε σήμερα τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη και να μιλάμε μαζί τους- να προσφέρουμε με ακρίβεια τα λεγόμενά τους και να αποκαλύψουμε πόσο αναγκαία και σύγχρονα είναι τα παλιά που κατάφεραν να ζήσουν ως αλήθειες χωρίς να τα μπαγιατεύει ο χρόνος!»
Γιατί είστε τόσο πολυπράγμων; Συγγραφέας, δημοσιογράφος, ζωγράφος… Πώς τα καταφέρνετε;
«Ένα μόνο είμαι. Είμαι ο εαυτός μου. Όλα αυτά που αναφέρεστε είναι “εργαλεία” για να πω αυτό που έχω μέσα μου, αυτό που προκύπτει από την περιπέτεια που προέκυψε από το κυνήγι της περιέργειάς μου».
