Η Galerie 3 Portes παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση του Κωνσταντίνου Κοΐνου. Ο Κωνσταντίνος είναι ένας καλλιτέχνης που μόλις αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών στα Ιωάννινα.
Για 3η χρονιά, η γκαλερί επεκτείνει τη δέσμευσή της για την υποστήριξη νέων καλλιτεχνών, προσφέροντας σε έναν πρόσφατο απόφοιτο της Σχολής Καλών Τεχνών την ευκαιρία να διοργανώσει την πρώτη του έκθεση. Οι Σχολές Καλών Τεχνών της Ελλάδας αποτελούσαν ανέκαθεν ένα φυτώριο για πολλά υποσχόμενους καλλιτέχνες και η έκθεση αυτή γιορτάζει το πρώτο σημαντικό βήμα στην καλλιτεχνική καριέρα ενός νέου δημιουργού.
Για την έκθεση αυτή, ο Κωνσταντίνος θα εκθέσει μια επιλογή έργων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της πτυχιακής εργασίας του, καθώς και νέα έργα τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για την περίσταση αυτή. Θα ανοίξει τις πόρτες του υβριδικού σύμπαντός του, που βρίσκεται στα μισά του δρόμου μεταξύ της προγονικής τέχνης και ενός ονειρικού οράματος. Σε αυτή τη νέα σύνθεση, ο καλλιτέχνης συνδυάζει την αγάπη του για τη γλυπτική και τον όγκο με παραδοσιακές τεχνικές και υλικά τα οποία επανεξετάζει. Τα πλάσματα που αναδύονται από τα χέρια του είναι συναρπαστικά. Είτε οικόσιτα είτε άγρια, είτε ερμηνευτικά είτε διερευνητικά, τα ερωτήματα που εγείρουν τα έργα του είναι εξαιρετικά πολύπλοκα. Ηθικό ή αισθητικό, το ζήτημα του υβριδικού βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της έντασης, την οποία ο καλλιτέχνης τροφοδοτεί διαρκώς με τη δική του ιστορία, τη δική του πολιτιστική κληρονομιά και γενεαλογία. Ο Κωνσταντίνος θα μας μιλήσει για το άρωμα των προσωπικών του αναμνήσεων, για τα χρώματα της παιδικής του ηλικίας και θα μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία των μεγαλυτέρων. Αυτό είναι που τον καθιστά τόσο ώριμο και το γνωρίζει πλήρως.
Με την πλούσια καλλιτεχνική του κληρονομιά, ο Κωνσταντίνος Κοϊνός είναι σίγουρος για τις επιρροές του. Ενώ έχει το δικό του μοναδικό στυλ, αντλεί έμπνευση από σύγχρονους καλλιτέχνες που προηγήθηκαν και εξερεύνησαν την τεχνική της υφαντικής ως μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης. Πράγματι, δεν μπορεί να παραβλεφθεί η αγάπη του για το έργο διεθνώς αναγνωρισμένων καλλιτεχνών, όπως ο Josep Grau-Garriga, ένας Ισπανός καλλιτέχνης που έγινε γνωστός τη δεκαετία του 1970 για τη μετατροπή της υφαντικής σε σύγχρονο μέσο έκφρασης, συνδυάζοντας τη ζωγραφική, τον όγκο και τα υφάσματα. Υπάρχει επίσης η Magdalena Abakanowicz, μια Πολωνή καλλιτέχνιδα που πρωτοστάτησε στα υφασμάτινα γλυπτά, χρησιμοποιώντας φυσικές ίνες για να εξερευνήσει θέματα που συνδέονται με την ανθρώπινη κατάσταση. Ας το παραδεχτούμε, η τέχνη της ύφανσης εξακολουθεί να προσελκύει πολλούς νέους καλλιτέχνες σήμερα, οι οποίοι αναγνωρίζουν την εκφραστική της δυνατότητα για την ανάδειξη κοινών θεμάτων: μνήμη, ανθρωπιά και υλικότητα.
Πολύ περισσότερο από μια επίδειξη της τεχνογνωσίας του σε πανάρχαιες τεχνικές, ο Κωνσταντίνος μοντελοποιεί πλάσματα με πολλαπλές ταυτότητες. Είναι ευχαρίστηση να αναγνωρίζει κανείς φιγούρες των οποίων η καταγωγή μπορεί να είναι αφρικανική, ινδιάνικη, δυτική κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο καλλιτέχνης αγκαλιάζει την κοινή μας ιστορία με κάτι περισσότερο από «τοπικό χρώμα». Είτε μας αρέσει η ιδέα είτε όχι, καταρρίπτοντας τα πολιτισμικά εμπόδια, ο Κωνσταντίνος Κοϊνός αποδεικνύει ότι μια μόνο λέξη δεν είναι πλέον αρκετή για να ορίσουμε τους εαυτούς μας. Πρέπει να συγκεντρωθούμε και να καινοτομήσουμε αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας ως κολοσσιαία πλάσματα.
Sophie Fardella
