© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Προσωπικά βιώματα αλλά και εικόνες που κάτι έχουν να της πουν γίνονται η σπίθα που ανάβει τη φλόγα της έμπνευσης. Τα πινέλα της Άννας Τσαπάρα παίρνουν φωτιά, με το μπλε, το κόκκινο, το κίτρινο και τις ώχρες να πρωταγωνιστούν. Στους καμβάδες της δεύτερης ατομικής της έκθεσης «Σημείο φυγής… στο κόκκινο» εκτυλίσσονται ολόκληρες ιστορίες, με το υγρό στοιχείο να κυριαρχεί. Άλλωστε, ο βυθός και η ζωή που κρύβει μέσα του, τη συναρπάζουν.
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 18 Απριλίου στις 7 το απόγευμα στην Αίθουσα Τέχνης Art ‘N More (Match Point)· θα διαρκέσει έως τις 22 του μήνα [Ιουλιανού & Πατησίων, Αθήνα].
Η Άννα Τσαπάρα μίλησε μαζί μας.
Ποια βαθύτερη ανάγκη σας οδήγησε να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική;
«Η ανάγκη μου να εξωτερικεύσω την ατομική μου ιδιοσυγκρασία με οδήγησε στη ζωγραφική. Ζωγραφίζω τις σκέψεις μου· βουτάω με την ψυχή μου και το μυαλό μου στον καμβά και τις αποτυπώνω επάνω του. Το ζω επώδυνα· σαν να συντελείται ένας έρωτας, μια γέννα. Είναι μία βαθιά υπαρξιακή ανάγκη μου να αποτυπώνω τα πράγματα όπως τα αισθάνομαι. Οι πίνακές μου έχουν τη δική τους ζωή. Είναι αποτέλεσμα που πηγάζει από την ψυχή του δημιουργού. Είναι η έκφραση του ψυχικού κόσμου και της φαντασίας μου, που όταν φτάσει στο τέλος του το έργο δρα λυτρωτικά».
Από που αντλείτε έμπνευση;
«Το αισιόδοξο και δημιουργικό του χαρακτήρα μου, με οδηγεί στην έμπνευση. Από μικρή ηλικία ζωγράφιζα και έφτιαχνα πράγματα με τα χέρια μου. Χρησιμοποιούσα πανιά, ξύλα, πέτρες, μελάνια και μπογιές. Έτσι άρχισε η αναζήτηση και προέκυψε η ζωγραφική. Μ’ αρέσει να δημιουργώ παίζοντας με το φως, τις σκιές, τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους».
Τι μπορεί να βάλει φρένο στην έμπνευση σας; Και πώς διαχειρίζεστε μια τέτοια συνθήκη;
«Τίποτα δεν μπορεί να βάλει φρένο στην έμπνευση του καλλιτέχνη. Πάντα θα δημιουργηθεί, ψάχνοντας σημεία φυγής με το ένστικτο και το πάθος για ζωή και δημιουργία. Οι δυσκολίες, αντί να μας φυλακίσουν και να μας καταβαραθρώσουν, μας δίνουν αφορμές για να δραπετεύσουμε».
«Σημείο φυγής…στο κόκκινο»· γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο για την παρούσα ατομική σας έκθεση;
«Ένα κομμάτι της ανθρώπινης φύσης είναι η αναζήτηση διεξόδων. Έτσι κι εγώ, μέσα από αυτή την έκθεση εναποθέτω τις δικές μου διεξόδους, προσπαθώντας να μεταφέρω θετικά μηνύματα στον θεατή. Όσο για το κόκκινο, για μένα είναι το χρώμα που συμβολίζει τη σωματική και ψυχική δύναμη, την αποφασιστικότατα, το πάθος και την επιθυμία για ζωή».
Στα έργα σας, το υγρό στοιχείο κυριαρχεί. Τι σας γοητεύει στον βυθό;
«Το υγρό στοιχείο με συναρπάζει γιατί είναι ο χώρος της ηχηρής σιωπής. Όταν βουτάω στον βυθό, αισθάνομαι ότι ένα κομμάτι μου ανήκει εκεί. Η δυναμική κίνηση των πλασμάτων του βυθού, η διεκδίκηση της ύπαρξής τους, οι απαλές κινήσεις των ανεμώνων που χορεύουν μπροστά στα μάτια μου είναι το θαύμα της ζωής. Αυτό εξάπτει τη φαντασία μου και νιώθω την ανάγκη να ελίσσομαι μαζί τους».
Σε πολλούς πίνακες σας εμφανίζεται μια κόκκινη κορδέλα. Είναι σαν μ’ αυτή να κλείνετε το μάτι στον θεατή. Τι συμβολίζει;
«Αυτό ακριβώς επιδιώκω, να κλείσω το μάτι στον θεατή λέγοντάς του ότι η κορδέλα πρέπει να κρατά δεμένους όλους τους λαούς της γης. Το κόκκινο για μένα είναι το χρώμα της ελευθερίας και της απέχθειας στους περιορισμούς, τους συμβιβασμούς και τα “πρέπει”. Αυτό το χρώμα ενθαρρύνει την ειλικρινή επικοινωνία, που τόσο χρειάζονται οι άνθρωποι για να ζήσουν αρμονικά».
Συναισθήματα που θα θέλατε να συνοδεύουν τον επισκέπτη, κατά την έξοδό του από την έκθεση;
«Στη δύσκολη εποχή που διανύουμε, επιθυμώ και εύχομαι να φύγει ο επισκέπτης της έκθεσης παίρνοντας μηνύματα αισιόδοξα. Να δει σ’ αυτόν τον κόσμο που του παρουσιάζω, ότι υπάρχει ομορφιά, υπάρχει γαλήνη, υπάρχει αυτό το τέλειο φως που διαθλάται μέσα στο νερό· και να συναισθανθεί τον πλανητικό κίνδυνο που τόσο έχουμε παραβιάσει προς χάριν της απληστίας του ανθρώπου. Ας κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι!»
