© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Η τρίτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Τόλη, με τίτλο «Περιπλανήσεις της φαντασίας», εγκαινιάζεται την Παρασκευή 1η Μαρτίου, στις 6:30 το απόγευμα, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων [Ηρακλειδών 66A & Θεσσαλονίκης, Θησείο].
Την έκθεση -που θα διαρκέσει έως τις 11 Μαρτίου, θα προλογίσει ο Συνδιευθυντής του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων Παύλου Παν. Βρέλλη, Κωνσταντίνος Βρέλλης.
«…έντονα χρώματα, αμέτρητα σχήματα, πρόσωπα και γραμμές. […] Από μικρός πορεύομαι μοναχικά, είμαι αυτόφωτος…» αναφέρει ο καλλιτέχνης, σχολιάζοντας το έργο του· μιλήσαμε μαζί του.
Ζωγραφίζετε εικόνες, μορφές, τα βιώματά σας. Μπορείτε να θυμηθείτε την πρώτη εικόνα ή τα πρώτα βιώματα που αποτέλεσαν το εφαλτήριο της, μέχρι σήμερα, σημαντικής διαδρομής σας στον χώρο της ζωγραφικής;
«Η ζωγραφική για μένα ήταν ο μεγάλος έρωτας που μέχρι το 2016 βρισκόταν σε μια κατάσταση λήθης, λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων. Φεβρουάριο του 2016 διαγνώστηκα με τη Νόσο Πάρκινσον. Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ, συνειδητοποίησα ότι δεν μου μένει πολύς χρόνος…· αναδιοργανώθηκα και ξεκίνησα να αποτυπώνω τα βιώματα, τις εικόνες, τις μορφές που είχα μέσα μου, αρχικά στο χαρτί και αργότερα στον καμβά».
Οι εμπειρίες των περιπλανήσεών σας σαν Οδυσσέας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωγραφικής σας. Τι αποκομίσατε από αυτές, όχι μόνο ως ζωγράφος αλλά και ως άνθρωπος; Θεωρείτε ότι, πλέον, έχετε σταματήσει αυτές τις περιπλανήσεις ή δεν έχουν τέλος;
«Δεν υπάρχει τέλος στις περιπλανήσεις της φαντασίας. Μέσα στον κύκλο των περιπλανήσεων, θυμάμαι τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα που ο ήλιος βυθιζόταν στην απεραντοσύνη του Ατλαντικού, τα έντονα χρώματα των ζωγράφων της Καραϊβικής, την μίξη των πολιτισμών της Ισπανίας και της Αφρικής, τους ρυθμούς της μουσικής, τους λευκούς χειμώνες του Καναδά και της Ρωσίας και το παιχνίδισμα των χιονονιφάδων σε ρυθμούς βαλς του Τσαϊκόφσκι. ΄Όλα αυτά και άλλα πολλά διεγείρουν τη φαντασία μου. Από εδώ πηγάζουν πίνακες που στηρίζονται στην αφρο-ισπανική κουλτούρα· με τα έντονα χρώματα, τα ιδιαίτερα σχήματα, τις ιδιότυπες μορφές».
Ποια είναι η δική σας μέθοδος, όταν δουλεύετε ένα έργο; Είναι η σιωπή, η απομόνωση;
«Τα έργα μου είναι, καθαρά, κατάθεση ψυχής. Όταν τοποθετήσω στο καβαλέτο το carton είναι η δυσκολότερη στιγμή, διότι καλούμαι να δώσω στην άσπρη επιφάνεια μία παράσταση τέτοια που θα διεγείρει το μάτι του θεατή, ακουμπώντας πάνω στο έργο, με σκοπό να επέλθει ο έρωτας μεταξύ έργου και θεατή.
Δεύτερη δυσκολία είναι να δαμάσω τις παλμικές κινήσεις των χεριών μου.
Εδώ υπάρχει μία ψυχική τεχνική κατά την οποία αυτοσυγκεντρώνομαι· και τον αυτόματο πιλότο της αρμονίας των κινήσεων των άκρων που οφείλεται στην ντοπαμίνη του εγκεφάλου τον κάνω μηχανικό πιλότο, λόγω έλλειψης της ντοπαμίνης και εξουσιάζω τα χέρια μου και έτσι ζωγραφίζω χωρίς τρέμουλο.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε μία αμφίδρομη σχέση μεταξύ της ασθένειάς μου και της ζωγραφικής, διότι η μεν ασθένεια με βοηθάει να βγάλω τα βιώματά μου, η δε τέχνη επιδρά καταλυτικά στην ασθένεια και την κατευνάζει».
Έχετε εκθέσει στο εξωτερικό· λίγα λόγια για την εμπειρία σας και πιθανές διαφορές που εντοπίζετε σχετικά με την αντίστοιχη εγχώρια εμπειρία σας;
«Έχω εκθέσει στη Μόσχα, στη Ρωσία· μία χώρα με τεράστια εικαστική κουλτούρα. Στην πρώτη ατομική μου έκθεση στη Μόσχα, με 35 έργα, η διοργάνωση της έκθεσης έγινε αποκλειστικά από το Μουσείο Αρμενίας και Πολιτισμού των Εθνών και η επιλογή των έργων έγινε από μέλος του Συνδικάτου των Ζωγράφων Μόσχας.
Οι επισκέπτες της έκθεσης ήταν φιλότεχνοι άνθρωποι παντός επιπέδου, όχι μόνο συλλέκτες και άνθρωποι που είχαν την οικονομική επιφάνεια να αγοράσουν».
Μιλήστε μας για την τρέχουσα έκθεση. Τι θα δει ο επισκέπτης; Ποιες είναι εκείνες οι έννοιες, ιδέες, σκέψεις σας που μέσα από τα έργα θέλετε να συναντήσει;
«Οι θεατές πρέπει να παρατηρήσουν προσεκτικά το έργο που έχουν μπροστά τους, να ακουμπήσουν το βλέμμα τους και να αφουγκραστούν το συναίσθημα, ερμηνεύοντας τις μορφές. Κάθε έργο έχει και τη δική του εξομολόγηση.
Τα περισσότερα από τα έργα μου έχουν ένα κεντρικό θέμα στο οποίο σπάω το κέλυφος, και τα πέριξ θραύσματα δημιουργούν έναν άλλο μικρόκοσμο, ο οποίος συμπληρώνει το έργο, συνεργάζεται με αυτό, αποτυπώνει συναισθήματα -σαρκασμού, ειρωνείας, θλίψης, τρόμου κ.λπ.
Στους πίνακές μου, υπάρχουν πολλά μάτια. Το μάτι για μένα είναι ο καθρέπτης της ψυχής και όταν το παρατηρήσεις, όπως είναι σχεδιασμένο, σε παραπέμπει στον ψυχισμό κάθε μορφής και δίνει συναισθήματα λύπης, φόβου, τρόμου, ασφυξίας…
Τα χρώματα αντανακλούν στον καθρέπτη της ψυχής μου και διοχετεύονται στον δικό μου ουρανό, στη δική μου συμπαντική πορεία, διαγράφοντας την τροχιά της φαντασίας μου».
Ώρες λειτουργίας με ελεύθερη είσοδο για το κοινό:
Τρίτη με Παρασκευή από 11π.μ. έως 7 μ.μ. και
Σάββατο & Κυριακή 10 π.μ. έως 3μ.μ.
