Η Κορεάτισσα καλλιτέχνιδα Μέιλη-Λη (γ. 1963) υιοθέτησε αυτή την ιδέα και παρουσίασε την έκθεση
«Ομοιόστασις» στο Κτήριο Πυροβολικού του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης στο Φρούριο Ρεθύμνου.
Το έργο της επικρίνει τις κοινωνικές αδικίες και τις πολιτισμικές παραφωνίες, ενώ προτείνει μια ιδανική ισορροπία στο σύμπαν και έναν γενναίο νέο κόσμο χωρίς γεωγραφικά σύνορα και γραφειοκρατικές συμβάσεις.
Την έκθεση επιμελήθηκε αριστοτεχνικά σε διακριτές ενότητες η Δρ Θάλεια Βραχοπούλου, καθηγήτρια εικαστικών τεχνών στο Κολλέγιο Ποινικής Δικαιοσύνης Τζον Τζέι της Νέας Υόρκης.
Πολλά από τα έργα της Μέιλη-Λη είναι τετράγωνοι πίνακες κυρίως με μαύρο φόντο και γραφή
στην αγγλική από φύλλο χρυσού. Το μαύρο χρώμα αναφέρεται στη δυστοπία της καταστροφής
ενώ το χρυσό εκφράζει την αιωνιότητα. Περιλαμβάνουν εμμονικά αποσπάσματα από τη
Γένεση, το πρώτο βιβλίο της χριστιανικής Αγίας Γραφής και της μωσαϊκής Πεντατεύχου.
Διακρίνεται εκεί μία διάθεση ειρωνείας καθότι η Δημιουργία, ως αφετηρία της Θείας Οικονομίας, διαρκώς αμφισβητείται. Η ιστορία του κόσμου είναι μία διαρκής διαδοχή της δημιουργίας από την καταστροφή, ακολουθούμενη από αναγέννηση.
Πρόκειται περί ενός φαύλου κύκλου με υψηλά και χαμηλά σημεία. Πιο πρόσφατη τέτοια καταστροφή είναι και ο πόλεμος που διεξάγεται επί του παρόντος στην Ουκρανία. Η συνήθεια του ανθρώπου να καταστρέφει ή να βλέπει να καταστρέφεται ό,τι δημιουργεί εντοπίζεται στην κυτταρική
σύστασή του.
Κεντρικό έκθεμα της Μέιλη-Λη είναι η εγκατάσταση με τις συνταιριαγμένες τετράγωνες εικόνες επάνω σε οικοδομικά χαλάσματα. Χρησιμοποιεί φωτογραφίες από αρχαιολογικές κατόψεις ερειπίων ναών της μεγάλης δυναστείας Γκόριο (918-1392 μ.Χ.) στην κομητεία Τσεντζίν της Νότιας Κορέας, όπου γεννήθηκε η καλλιτέχνις.
Η έντονη επανάληψη της λέξης «και» στο έργο της δηλώνει το ατελείωτο του κύκλου της διαδοχής δημιουργίας και καταστροφής που προξενούν οι άνθρωποι στην ιστορία τους από το μακρινό παρελθόν τους.
Αυτό το έργο εκφράζει τη συνεχόμενη διαδοχή του προηγουμένου πολιτισμού κάτω από τον
επόμενο.
Σε άλλο κεντρικό χώρο υπάρχουν 13 στήλες με επάλληλες εφημερίδες. Κάθε κορυφαίο φύλλο
είναι πρωτοσέλιδο του κορεατικού τύπου και περιλαμβάνει είδηση για την καταστροφή της
ημέρας. Αποτυπώσεις γραφής με λέξεις από διάφορες γλώσσες, κυρίως ασιατικές που όμως
συμπεριλαμβάνουν την ελληνική και την εβραϊκή, σε φύλλο χρυσού, αλλοιώνουν τα
εμπροσθόφυλλα.
Στην τελευταία αίθουσα παρουσιάστηκαν δύο ρολά χάρτου με αναφορά στην παραγωγή
εφημερίδων. Αναγράφονται αμφότερα από τη μία άκρη ως την άλλη με διαδοχικές ειδήσεις για
καταστροφές ανά τον κόσμο. Μία είδηση αναφέρεται στην Ημέρα Εθνικής Απελευθέρωσης της
Κορέας από την Ιαπωνία στις 15 Αυγούστου 1945, που είναι εμβληματική για τη λήξη της
πολιτιστικής καταστροφής της και για το ελπιδοφόρο μέλλον μίας αναγέννηση.
Το έργο της Μέιλη-Λη είναι επίκαιρο και διαχρονικό. Αν και τέτοια πολιτισμική ομοιόστασις,
που οραματίζεται η καλλιτέχνις, φαντάζει μόνον ιδεατή και είναι επομένως ουτοπική, ωστόσο
δίδει ελπίδα για μία αναγέννηση, την κορυφαία στιγμή στον φαύλο κύκλο του πολιτιστικού
συνεχούς.
Μεγακλής Ρογκάκος, MA MA PhD
