Ποια είναι η σχέση της γυναίκας με το πανταχού παρόν αντρικό βλέμμα, που τη συνοδεύει από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και σήμερα; Πώς έχει μετεξελιχθεί το βλέμμα αυτό στον «always on» κόσμο των smartphones, του Google, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του καθημερινού αγώνα αυτο – εκπομπής και αυτοπροβολής του καθένα μας, μέσω των εργαλείων αυτών;
Ο visual artist Στάθης Αθανασίου, ο συνθέτης Σταύρος Γασπαράτος και η performer Σεραφίτα Γρηγοριάδου δημιουργούν μια οπτικοακουστική εγκατάσταση & performance για γυναίκα και expanded πιάνο, με τίτλο «Woman watches herself being looked at». Πρόκειται για μια διαδραστική performance, μαζί με μέλη του κοινού, για το βλέμμα, την υποκειμενικότητά του, τη θέση και τη σχέση θεατή – θεάμενου και την αλληλεπίδρασή τους, που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (Πειραιώς 138), από τις 6 έως τις 8 Οκτωβρίου.
Το εγχείρημα αυτό είναι εμπνευσμένο από το θεωρητικό έργο του John Berger («Ways of Seeing»), της Laura Mulvey («The malegaze»), από τη δουλειά καλλιτεχνών, όπως ο Hans Bellmer και η Cindy Sherman, και από τον καθημερινό μας βομβαρδισμό με εικόνες επαγγελματιών, ερασιτεχνών, φίλων, εχθρών, συγγενών και αγνώστων.
Σε μια αίθουσα, ένα expanded piano καταλαμβάνει κεντρική θέση, ελέγχοντας κάθε ήχο που ακούγεται, καθώς και τις video προβολές. Το κοινό είναι ελεύθερο να κινηθεί στον χώρο, ενώ, σε ένα «κρυφό» δωμάτιο, η performer περιμένει κάποιον δίπλα της. H εγκατάσταση «Expanded piano» είναι εμπνευσμένη από την ιδέα του «Prepared piano» (προετοιμασμένο πιάνο). Πρόκειται για την ιδέα του μηχανικά αλλοιωμένου πιάνου, που χρησιμοποίησε στις συνθέσεις του ο John Cage και, αργότερα, και άλλοι, οι οποίοι τοποθετούσαν βίδες, ελάσματα και διάφορα αντικείμενα στις χορδές του, αλλοιώνοντας έτσι τον ήχο του.
Το «Expanded piano» του Σταύρου Γασπαράτου μετασχηματίζει την ιδέα αυτή σε μια πρωτότυπη ηλεκτρονική μορφή, καθώς το ακουστικό πιάνο καλωδιώνεται με διαφόρων τύπων μικρόφωνα που τοποθετούνται στο σώμα, τις χορδές και τον μηχανισμό του οργάνου. Με τη βοήθεια ενός υπολογιστή, γίνεται ζωντανή επεξεργασία του σήματος των μικροφώνων, με αποτέλεσμα το πιάνο πια να ενεργοποιεί μια σειρά από ηχητικά γεγονότα, καθώς και να επεξεργάζεται σε πραγματικό χρόνο το βίντεο της performance.
Όπως το βλέμμα είναι υποκειμενικό και η θέαση μιας δράσης προκαλεί πολλές και ποικίλες αντιδράσεις ανάλογα με το φιλτράρισμα που θα γίνει από τον θεατή, έτσι και το «Expanded piano» δημιουργεί πολλαπλές αντιδράσεις για κάθε εισερχόμενο μουσικό ερέθισμα.
Το project «Woman watches herself being looked at» αφορά performance και audio – visual εγκατάσταση ανοιχτή στο κοινό πριν και μετά το πέρας της performance και επιλέχθηκε για ανάπτυξη μέσω residency σε ένα από τα πιο σημαντικά καλλιτεχνικά ιδρύματα παγκοσμίως, το Watermill Center του σκηνοθέτη και visual artist, Robert Wilson. Είναι ένα από τα πέντε έργα performance ή dance production, που επιχορηγεί ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ για την περίοδο 2017- 18.
Πληροφορίες
Μουσείο Μπενάκη: Πειραιώς 138 – Αθήνα, τηλ.: 210 3671000. Ώρες: Παρασκευή 6 και Σάββατο 7 Οκτωβρίου: 20.00, Κυριακή 8 Οκτωβρίου: 16.00. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 7 ευρώ, μειωμένο: 5 ευρώ.
naftemporiki.gr
