Φασματικές ιστορίες αναξίων απέναντι στον χρόνο, τον θάνατο, τη μοναξιά, φιλοξενούνται στην ποιητική συλλογή του Λάμπρου Πολύζου με τίτλο «Ξενοδοχείο των αναξίων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σμίλη».
Η ματιά του ποιητή επικεντρώνεται στο «εμείς», συλλαμβάνοντας τη διάσταση αποδιάρθρωσης αλλά και εγκλωβισμού στις ανάγκες, τη «μοίρα», τις συγκυρίες.
Διακριτό πεδίο προβληματισμού και έμπνευσης είναι τα ποιήματα ποιητικής, όπου ο Λάμπρος Πολύζος -με απόλυτη οικονομία λόγου και λυρική τόλμη- διερευνά ίδιους ποιητικούς τρόπους, δημιουργώντας μια προσωπική μεταφυσική νήσο για να αντλήσει η ψυχή δύναμη και ελπίδα.
Στη συλλογή περιλαμβάνονται ποιήματα που έχουν γραφτεί στο διάστημα της τελευταίας δεκαετίας και μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: σε ποιήματα κοινωνικής κριτικής και πολιτικής σκέψης, σε ποιήματα για τους ποιητές και την ποιητική τέχνη και σε κάποια όπου ο προσωπικός τόνος είναι σαφώς πιο έντονος, σε μια διαχρονία θεμάτων: ζωή και θάνατος -ο φόβος του θανάτου, έρωτας, μοναξιά.
Σε ό,τι αφορά τα εκφραστικά μέσα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο δημιουργός συνδυάζει τολμηρά σχήματα λόγου και λυρική διάθεση με λιτή έκφραση.
«Βράδυ στο όνειρό μου/ ήρθε ο Τζίμι Χέντριξ/ αντί για την κιθάρα του/ κρατούσε κανόνι/ θεέ μου σκέφτηκα/ θα τινάξει το μυαλό μου στον αέρα/ θεέ μου αν δίπλα ήταν μια ρίζα εφηβική/ ένα κλαδί αφόρετο/ σαν δείλι πορφυρό στο πέτο/ ας έφερνε τότε όχι ένα κανόνι/ διακόσια κι ας έφερνε διακόσιους/ χορωδούς διακόσια τύμπανα/ Ας έφερνε τα λάφυρα/ απ’ τα χρόνια μας/ και κόκκινο κρασί» [«Ρέκβιεμ»].
Ο Λάμπρος Πολύζος γεννήθηκε στα Βραγκιανά Καρδίτσας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο και Ψυχολογία στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται στη δημοσιογραφία.
Το 2008 από τις εκδόσεις «Τυπωθήτω» κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Η Αδιάλειπτη Ροή» και το 2010, από τις εκδόσεις «Σοκόλη-Κουλεδάκη», κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Η Συμφιλίωση».
