Ο Καναδός λογοτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής Leonard Cohen έγραψε μια σπαρακτική τελευταία επιστολή προς τη μούσα του, Marianne Ihlen, πριν αυτή πεθάνει στις 29 Ιουλίου, σε ηλικία 81 ετών.
Η Νορβηγίδα Marianne Ihlen είχε εμπνεύσει τον Καναδό τροβαδούρο για να γράψει το «So Long, Marianne» και το «Bird on a wire», μετά την γνωριμία τους στην Ύδρα, το 1960, και αφού έγιναν ζευγάρι.
Το CBC Radio μίλησε στον στενό φίλο της Marianne, Jan Christian Mollestad, σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ, ο οποίος ανακοίνωσε στον Cohen ότι πλησιάζει ο θάνατός της, και έλαβε μια επιστολή του σπουδαίου μουσικού για να της τη διαβάσει.
Η επιστολή
«Λοιπόν Marianne, φτάσαμε σε αυτό το χρονικό διάστημα, που είμαστε πραγματικά τόσο μεγάλοι που τα σώματά μας καταρρέουν και νομίζω ότι θα ακολουθήσω πολύ σύντομα.
Να ξέρεις ότι είμαι τόσο κοντά σου, πίσω σου, που αν απλώσεις το χέρι σου, νομίζω ότι μπορεί να φτάσεις το δικό μου. Και ξέρεις ότι πάντα σε αγαπούσα για την ομορφιά σου και τη σοφία σου, αλλά εγώ δεν χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο για αυτό, γιατί το ξέρεις. Αλλά τώρα, θέλω μόνο να σου ευχηθώ ένα πολύ καλό ταξίδι. Αντίο παλιά μου φίλη. Ατελείωτη αγάπη, θα σε δω στο τέλος του δρόμου… ».
Ο Mollestad δήλωσε ότι η Ihlen ήταν «πολύ χαρούμενη» που έλαβε την επιστολή του Cohen, ενώ εξιστόρησε στο ραδιόφωνο, το πώς γνωρίστηκε με τον διάσημο καλλιτέχνη, αφού είχε ήδη κάνει ένα παιδί με τον πρώτο της σύζυγο, τον Νορβηγό συγγραφέα Axel Jensen.
Το τραγούδι «So Long, Marianne» εμφανίζεται για πρώτη φορά στον θαυμάσιο δίσκο «Songs of Leonard Cohen» του 1967.
Come over to the window, my little darling
I’d like to try to read your palm
I used to think I was some kind of Gypsy boy
Before I let you take me home
Now so long, Marianne, it’s time that we began
To laugh and cry and cry and laugh about it all again
Well you know that I love to live with you
But you make me forget so very much
I forget to pray for the angels
And then the angels forget to pray for us
Now so long, Marianne, it’s time that we began
We met when we were almost young
Deep in the green lilac park
You held on to me like I was a crucifix
As we went kneeling through the dark
Oh so long, Marianne, it’s time that we began
Your letters they all say that you’re beside me now
Then why do I feel alone?
I’m standing on a ledge and your fine spider web
Is fastening my ankle to a stone
Now so long, Marianne, it’s time that we began
For now I need your hidden love
I’m cold as a new razor blade
You left when I told you I was curious
I never said that I was brave
Oh so long, Marianne, it’s time that we began
Oh, you are really such a pretty one
I see you’ve gone and changed your name again
And just when I climbed this whole mountainside
To wash my eyelids in the rain
Oh so long, Marianne, it’s time that we began
naftemporiki.gr
