Το βιβλίο «10% Πιο Ευτυχισμένος – Πώς τιθάσευσα τη φωνή στο μυαλό μου» του Νταν Χάρις κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books, σε μετάφραση Μπέττυς Σαβούρδου.
«Σε έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις, το μυαλό μας είναι το σημαντικότερο εργαλείο μας. Αρκεί να ξέρουμε να το αξιοποιήσουμε…» -γύρω από αυτό το «πιστεύω» στήνεται το βιβλίο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
«Σύμφωνα με τις μετρήσεις της Nielsen, 5,019 εκατομμύρια άνθρωποι με είδαν να χάνω το μυαλό μου. Συνέβη στις 7 Ιουνίου 2004, στο πλατό του Good Morning America. Φορούσα την αγαπημένη μου καινούρια μαυρογκρίζα ριγέ γραβάτα και μια παχιά στρώση μέικαπ. Τα αφεντικά μού είχαν ζητήσει να αντικαταστήσω τη συνάδελφό μου Ρόμπιν Ρόμπερτς και να πω τις ειδήσεις, βασικά να παρουσιάζω τους τίτλους κάθε ώρα.
Καθόμουν στη θέση της Ρόμπιν, σ’ ένα μικρό στούντιο στον δεύτερο όροφο του γυάλινου κτιρίου του ABC στην Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης. Απέναντί μου ήταν το κεντρικό στούντιο, όπου βρίσκονταν οι παρουσιαστές της εκπομπής, ο πρόσχαρος Τσαρλς Γκίμπσον και η κομψή Νταϊάν Σόγιερ.
Την πάσα την έκανε ο Τσάρλι: “Και τώρα θα πάμε στον Νταν Χάρις για τις ειδήσεις. Νταν;”. Εγώ τότε θα άρχιζα την εκφώνηση έξι ειδήσεων, διάρκειας είκοσι δευτερολέπτων η καθεμία, ενώ απ’ το κοντρόλ ρουμ θα έπαιζαν τα σχετικά βίντεο.
Ξεκινήσαμε καλά. “Καλημέρα, Τσάρλι και Νταϊάν. Σας ευχαριστώ”, είπα με την καλύτερη φωνή μου για την πρωινή παρουσίαση ειδήσεων, εύθυμη και ταυτόχρονα αξιόπιστη.
Στη δεύτερη είδηση, όμως, κάτι συνέβη. Ένας ακατέργαστος, ζωώδης τρόμος διαπέρασε από το πουθενά τον εγκέφαλό μου. Ένα κύμα πανικού με παρέλυσε – ξεκίνησε απ’ τους ώμους, ανέβηκε στην κορυφή του κεφαλιού και στη συνέχεια απλώθηκε στο πρόσωπό μου. Μέσα μου κατέρρεε το σύμπαν ολόκληρο. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Το στόμα μου στέγνωσε. Οι παλάμες μου έσταζαν από ιδρώτα.
Ήξερα ότι είχα να μεταδώσω άλλες τέσσερις ειδήσεις –μια αιωνιότητα – χωρίς διακοπή ή κάποιο μέρος να κρυφτώ –ούτε ηχητικά, ούτε ρεπορτάζ, ούτε ανταποκριτές, ώστε να καταφέρω να ανασυγκροτηθώ και να ηρεμήσω.
Στο ξεκίνημα της τρίτης είδησης, σχετικά με κάποια φάρμακα για τη χοληστερόλη, άρχισα να χάνω τη φωνή μου· προσπαθούσα να αναπνεύσω ενώ μέσα μου πάλευα ενάντια σ’ αυτό το κύμα ασύλληπτου τρόμου, έχοντας ταυτόχρονα επίγνωση ότι το φιάσκο μεταδιδόταν ζωντανά.
“Είσαι σε εθνικό δίκτυο. Συμβαίνει τώρα. Ακριβώς τώρα. Φίλε, σε βλέπει όλος ο κόσμος. Κάνε κάτι. ΚΑΝΕ κάτι”.
Προσπάθησα να αντεπεξέλθω όπως μπορούσα, με ανάμεικτα αποτελέσματα. Η επίσημη απομαγνητοφώνηση του δελτίου αποτυπώνει την κατρακύλα μου στην ασυναρτησία: “Ερευνητές αναφέρουν ότι τα άτομα που λαμβάνουν στατίνες για να κατεβάσουν τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα τους επί τουλάχιστον πέντε χρόνια ίσως μειώνουν και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, όμως είναι πολύ νωρίς για […] τη συνταγογράφηση στατινών αργά για την παραγωγή καρκίνου”.
Στο σημείο αυτό, μετά την αναφορά μου στην “παραγωγή καρκίνου”, με το πρόσωπό μου άσπρο σαν πανί να συσπάται, κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάτι δραστικό για να ξεφύγω από τη δύσκολη αυτή κατάσταση».
Ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής Νταν Χάρις τα είχε όλα: ζηλευτή καριέρα, αναγνωρισιμότητα, χρήματα. Μέχρι που μια μέρα, ο κόσμος του κλονίστηκε: Κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εκπομπής, έπαθε κρίση πανικού μπροστά σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτό σήμανε το καμπανάκι της αναζήτησης και της αλλαγής. Αν και εκ φύσεως δύσπιστος, αποφάσισε να ξεκινήσει ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία. Οι συναντήσεις του με τον Έκχαρτ Τόλε, τον Ντίπακ Τσόπρα, έναν δημοφιλή πάστορα, σημαντικούς επιστήμονες που ασχολούνται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τον ψυχαναλυτή του, τον οδήγησαν σε ένα απροσδόκητο εσωτερικό μονοπάτι. Τελικά, ο Harris διαπίστωσε ότι η πηγή των δεινών του δεν ήταν άλλη από εκείνο που θεωρούσε το μεγαλύτερο προτέρημά του: την ασταμάτητη, αχόρταγη φωνή στο κεφάλι του. Η ίδια φωνή που τον είχε εκτοξεύσει στην κορυφή ενός άκρως ανταγωνιστικού επαγγέλματος, ήταν αυτή που τον πρόδωσε και έθεσε την καριέρα του σε κίνδυνο.
Η συναρπαστική αναζήτηση του Χάρις καταλήγει στην υιοθέτηση ενός αποτελεσματικού τρόπου να ελέγξει την εσωτερική φωνή του: του διαλογισμού. Μία μέθοδος που, σύμφωνα με τελευταίες επιστημονικές έρευνες, μπορεί να μας βοηθήσει από τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και του στρες έως την αλλαγή αντίληψης για όσα έχουν πραγματικά σημασία.
Μέσα από την πορεία του συγγραφέα στον κόσμο της πνευματικότητας και της προσωπικής ανάπτυξης, αποκαλύπτεται με χιούμορ και ευφυΐα ένας εφικτός και αποτελεσματικός τρόπος να γίνει κανείς «10% πιο ευτυχισμένος» –πιθανότατα και πολύ παραπάνω.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
