Skip to main content

Νίκος Τουλιάτος: «Η στασιμότητα είναι θάνατος…»

Μια ιδιαίτερη σύμπραξη υπό τον τίτλο «Κάτω απ’ την ομπρέλα σου», ενός από τους πλέον καταξιωμένους διεθνώς Έλληνες μουσικούς της τζαζ, σύγχρονης και αυτoσχεδιαζόμενης μουσικής, του Νίκου Τουλιάτου με την Πέγκυ Ζήνα θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 28 Ιουνίου, στις 9.30 το βράδυ, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.

Με βασικό συντελεστή της παράστασης τον εξαιρετικό ενορχηστρωτή Γιώργο Ζαχαρίου που συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004 και µια ομάδα που αποτελείται από 13 κρουστούς από Ελλάδα, Ιταλία, Αργεντινή, Περού, το κοινό θα ταξιδέψει  µε όχημα όμορφα τραγούδια και ιδιαίτερους αυτοσχεδιασμούς σε ένα υπέροχο Ηχοτοπίο.

Με τον αγαπημένο καλλιτέχνη – δημιουργό Νίκο Τουλιάτο, είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε.

Η περιπέτειά σας στους δρόμους της τέχνης- σε όλες σχεδόν μορφές της τέχνης και µε σπουδαίους συνταξιδιώτες, έχει συμπληρώσει περισσότερα από 52 χρόνια. Τι σημαίνει για εσάς η παρούσα συναυλία;

«Η συναυλία αυτή είναι κάτι διαφορετικό από ό,τι έκανα μέχρι σήμερα. Και ακριβώς αυτή είναι η γοητεία αυτής της συνεργασίας. Για μένα δεν υπάρχουν πια εμμονές και προκαταλήψεις. Μεγάλωσα. Που σημαίνει ότι ανατρέπω τα δεδομένα μου και ακριβώς αυτό είναι που μου αρέσει. Κατά συνέπεια, σημαίνει απλά ότι μου αρέσει η ιδέα να μοιραστώ μια ομπρέλα που μπορεί να συνδέσει διαφορετικούς χώρους. Κάτω από την ομπρέλα μου, λοιπόν, και κάτω από την ομπρέλα της Πέγκυ».

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την Πέγκυ Ζήνα; Ποια σημεία στη μουσική σάς ενώνουν;

«Την Πέγκυ δεν την γνώριζα. Συνειδητοποίησα ότι ήξερα ένα ρεφραίν από ένα τραγούδι της. Όμως, η στάση της, η παρουσία της, ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια που αντιμετώπιζε τη συμμετοχή της σε διάφορα αφιερώματα στην ΕΡΤ, με έκαναν να την αναζητήσω και να δούμε μαζί τι μπορούμε να κάνουμε. Και ανακάλυψα έναν άνθρωπο υπέροχο. Μια τραγουδίστρια με ήθος και σπουδαία φωνή. Έναν άνθρωπο που θα του χάριζα όποιας μορφής αλαζονεία που την δικαιούται από την πορεία της στον δικό της χώρο. Και δεν την έχει. Δεν την χρειάζεται. Γνώρισα έναν άνθρωπο με καθαρούς στόχους. Και είδα ότι μας ενώνουν πολλά. Και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό».

Αποκαλύψτε μας πώς «διαβάζονται» τα τραγούδια που θα ακουστούν στη συναυλία από εσάς, την Πέγκυ Ζήνα και τον Γιώργο Ζαχαρίου;

«Από τον Θεοδωράκη, τον Καλδάρα, τον Μικρούτσικο, Νικολόπουλο, Μουκίδη, Παπαδόπουλο, Κραουνάκη κ.ά. έχουμε επιλέξει τραγούδια γνωστά και αγαπημένα. Και τα κοιτάμε αλλιώς. Δέκα  κρουστοί στην σκηνή δίνουν αντικειμενικά, αν μη τι άλλο, τον ήχο που θα κυριαρχεί στα τραγούδια. Κρουστά – φωνή. Και με τα χρώματα που θα πλαισιώσουν την παλέτα από 4 κημπορντίστες και 3 φωνές, θα δημιουργηθεί μια άλλη πρόταση. Δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε δύο συναυλίες, αλλά μία με διαφορετικά στοιχεία. Η παρουσία του ενορχηστρωτή Γιώργου Ζαχαρίου διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα. Διαφορετικές ηχητικές εικόνες. Ντουέτα, τρίο, κρουστά – φωνή, σόλο κ.λπ. διαμορφώνουν τον τελικό πίνακα».

Η συναυλία «Κάτω απ’ την ομπρέλα σου» είναι η πρώτη σας δράση με την «Ηχόδραση» μετά από την περίοδο του εγκλεισμού. Σας επηρέασε αυτή η περίοδος καλλιτεχνικά;

«Ναι, πράγματι είναι η πρώτη. Μας επηρέασε, όπως όλους. Ο χώρος μας τσακίστηκε. Αλλά μείναμε όρθιοι. Κάναμε συναντήσεις, πρόβες, ό,τι βοηθούσε να μείνουμε ζωντανοί. Έχουμε μια Καλλιτεχνική Κοινότητα και έναν θεατρικό χώρο. Και δεν ασχοληθήκαμε μόνο με την μουσική, αλλά και με το θέατρο. Κυρίως με το θέατρο».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

«Δεν ξέρω τι θα γίνει πραγματικά και αυτό είναι ψυχοφθόρο. Η στασιμότητα είναι θάνατος και έχω ακόμα χρόνια για όνειρα. Αυτό σημαίνει πως ό,τι και εάν συμβεί, π.χ. με την πανδημία, εγώ και οι συνεργάτες μου θα συνεχίσουμε αυτά που έχουμε ξεκινήσει. Την συνεργασία με την κυρία Πέγκυ Ζήνα και την Ομάδα μου, τις σόλο παραστάσεις μου, το θέατρο που κάνουμε πρόβες εδώ και 2 μήνες σε ένα έργο του Ίψεν, το αριστουργηματικό “Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν” σε σκηνοθεσία Νίκου Περέλη, το έργο “Έρωτος Ύβρις” που σκηνοθετώ, την μεγάλη παράσταση ”last warning” για το 2022 κ.ά.

Ό,τι και να γίνει στο μέλλον, από εμάς εξαρτάται το περιεχόμενο που θα του δώσουμε. Από τον καθένα χωριστά».

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]