15.000 θεατές κατέκλυσαν το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, την Παρασκευή 13 και το Σάββατο 14 Ιουλίου, για να παρακολουθήσουν την αριστοφανική κωμωδία «Πλούτος», που παρουσιάστηκε σε διασκευή – σκηνοθεσία του Σέρβου δημιουργού Νικίτα Μιλιβόγεβιτς.
Πρόκειται για μια παράσταση που στοχάζεται πάνω στο κεντρικό ερώτημα που θέτει ο Αριστοφάνης για τον τρόπο κατανομής του πλούτου και εξετάζει τις αναγωγές του στο σήμερα.
Η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του μεγάλου Αττικού κωμωδιογράφου γράφτηκε το 388 π.Χ., στη διάρκεια του Κορινθιακού Πολέμου, και σηματοδοτεί το πέρασμα από την Αρχαία στη νεότερη αττική κωμωδία, με κύρια χαρακτηριστικά τη μείωση του ρόλου του Χορού, τον περιορισμό του πολιτικού σχολίου, την επιλογή αστικών θεμάτων, την εύθυμη -χωρίς πολλές βωμολοχίες- ατμόσφαιρα, και με ηθικοπλαστικό περιεχόμενο.
Ήρωας του έργου είναι ο χρεοκοπημένος κτηματίας Χρεμύλος, ο οποίος απορεί γιατί, παρότι τίμιος και ευσεβής πολίτης, κατέληξε να χάσει όλα του τα αγαθά. Με τον δούλο του, Καρίωνα, περιθάλπουν τον Πλούτο, που τυφλωμένος από τον Δία, δεν μπορεί να διακρίνει τους δίκαιους από τους άδικους, τους έντιμους από τους αχρείους.
Χάρη στη φιλοξενία του Χρεμύλου, ο Πλούτος ξαναβρίσκει το φως του και αποκαθίσταται το δίκαιο ή ό,τι ο Αριστοφάνης -κλείνοντάς μας το μάτι- θα θεωρούσε δίκαιο στην ιδανική πολιτεία: κάθε πολίτης να ανταμείβεται όπως του πρέπει.
Ο πιο ισχυρός θεός του πλανήτη
«Μία από τις μεγάλες μου απορίες, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί η ύπαρξη διάφορων λιστών διανομής του πλούτου ανά τον κόσμο» σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης. «Πώς είναι δυνατόν 100 άνθρωποι να είναι πλουσιότεροι από τη μισή ανθρωπότητα… Τι κόσμος είναι αυτός; Το αν ο πλούτος είναι τυφλός ή βλέπει πολύ καλά τί κάνει, μοιάζει παντελώς αδιάφορο: οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. Από τον καιρό του Αριστοφάνη μέχρι σήμερα, τα πράγματα μοιάζουν να μην έχουν αλλάξει καθόλου.
Ο πλούτος, προφανώς, είναι ακόμη ο πιο ισχυρός θεός του πλανήτη, η κινητήρια δύναμη του κόσμου, ενώ διάφορα “οικονομικά συμφέροντα” καθορίζουν τα πάντα. Η Ελλάδα και η Σερβία (και με ευρύτερη έννοια και ολόκληρα τα Βαλκάνια) είναι οι δύο όψεις του νομίσματος στα ψιλά του πλούτου. Ο ρόλος μας σε τούτη την επ’ άπειρον επίκαιρη παγκόσμια κωμωδία είναι πάντα ίδιος: κορώνα ή γράμματα, για μας δεν υπάρχει διαφορά».
Ερμηνεύουν: Γιώργος Γάλλος (Χρεμύλος), Στέλιος Ιακωβίδης (Καρίων), Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Πλούτος), Μάνος Βακούσης (Βλεψίδημος), Γαλήνη Χατζηπασχάλη (Πενία), Γιάννης Κότσιφας (Ασκληπιός/Χορός), Κώστας Κορωναίος (γυναίκα Χρεμύλου / Δίκαιος / Χορός), Μιχάλης Τιτόπουλος (συκοφάντης / Ερμής / Χορός), Μαρία Διακοπαναγιώτου (γυναίκα / Χορός) και Χορός μουσικών από την Ορχήστρα του Εθνικού Θεάτρου του Βελιγραδίου, κορυφαίος Χορού: Nenad Maričić.
Πρόγραμμα περιοδείας
30/8, Θέατρο Πέτρας
2/9, Ελευσίνα (Παλαιό Ελαιουργείο)
6/9, Θεσσαλονίκη (Θέατρο Δάσους)
10/9 Ωδείο Ηρώδου Αττικού
14/9, Παπάγου
19-29/9 Βελιγράδι
