Μια μάζωξη στον Κάτω Κόσμο με κεντρικό πρόσωπο τον απόντα Καραϊσκάκη είναι το θέμα της κωμωδίας «Περιμένοντας τον Καραϊσκάκη», σε πρωτότυπο κείμενο του Λάκη Λαζόπουλου ο οποίος και πρωταγωνιστεί μαζί με τη Λένα Ουζουνίδου και τον Σπύρο Γραμμένο, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Η καλοκαιρινή περιοδεία της παράστασης, που ανεβαίνει από το Θέατρο του Νέου Κόσμου, θα ξεκινήσει στις 29 Ιουνίου, από το Θέατρο Κήπου της Θεσσαλονίκης και θα συνεχιστεί με σταθμούς σε πολλές ακόμη περιοχές της Ελλάδας.
Ο Λάκης Λαζόπουλος, γνωστός για την αιχμηρή σατιρική πένα του, επιστρέφει μετά από αρκετά χρόνια στη θεατρική συγγραφή και γράφει κωμωδία εμπνευσμένος από τη μορφή του μεγάλου αγωνιστή. Και η αλήθεια είναι ότι ο Καραϊσκάκης, λαϊκός και αριστοφανικός, παρέχει άφθονο υλικό για κωμωδία.
Ο ίδιος είχε ένα πηγαίο χιούμορ, που το χρησιμοποιούσε όχι μόνο για να διασκεδάζει τους συναγωνιστές του, αλλά και για να εκτονώνει τις εντάσεις που φούντωναν μέσα στις άγριες πολεμικές συνθήκες που ζούσαν και για να βάζει στη θέση τους τους αντιπάλους του, σ’ όποιο στρατόπεδο κι αν ανήκαν. Ενώ ο προκλητικός του τρόπος και η αθυροστομία του, ακόμα κι απέναντι στην εξουσία, έχουν μείνει θρυλικά.
Στο κείμενο του Λάκη Λαζόπουλου περνούν πολλοί χαρακτήρες που στιγμάτισαν τη ζωή του μεγάλου ήρωα: ο γραμματικός και βιογράφος του Δημήτρης, η μάνα του Ζωή, η γυναίκα του Γκόλφω, η σύντροφός του Μαριώ, που ντύθηκε με φουστανέλα και ως Ζαφείρης ήταν ο φύλακας άγγελός του ως το τέλος. Όλοι αυτοί, μαζί με πρόσωπα από τον σύγχρονο δημόσιο βίο, μιλούν για τη μυθική αυτή μορφή της Επανάστασης, φωτίζοντας πλευρές της ζωής και του χαρακτήρα του.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον Καραϊσκάκη. To σίγουρο είναι ότι ως μορφή δε χώρεσε σε καλούπια. Έζησε μια δύσκολη ζωή από τη γέννηση ως το τέλος του. Ήταν ο γιος της καλογριάς, ο μούλος, ο γύφτος, όπως τον αποκαλούσαν, που δε γνώρισε ποτέ πατέρα κι ούτε χάρηκε την αγκαλιά της μάνας του, το παιδί που βγήκε στο κλαρί απ’ τα 10 του χρόνια.
Διαμορφώνοντας, για να επιβιώσει, ένα χαρακτήρα βίαιο κι ατίθασο, που έσταζε αίμα. Έγινε κλέφτης κι αρματολός, κι όταν τον κέρδισε η Επανάσταση, έταξε όλη τη γνώση και την εμπειρία του σ’ αυτό τον ιερό σκοπό και μεγαλούργησε. Στρατηγική ιδιοφυΐα αλλά και πρώτος πάντα στο πεδίο των μαχών. Ξεκινώντας από το μηδέν εξελίχτηκε σε πολύ λίγα χρόνια σε κορυφαία ηγετική μορφή του αγώνα.
