«Η Σιωπή», τo νέο μυθιστόρημα του Ντον ΝτεΛίλο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg, σε μετάφραση Ζωής Μπέλλα-Αρμάου. O ΝτεΛίλο άρχισε να το γράφει το 2018, πολύ πριν από την τρέχουσα πανδημία, αλλά η ατμόσφαιρα του έργου αποπνέει την ερήμωση που επικράτησε στους δρόμους του κόσμου, και όχι μόνο της Αμερικής, στη διάρκεια των πρώτων αυστηρών μέτρων για τον έλεγχο της COVID-19.
«Ξεκίνησα από ένα όραμα που είχα με άδειους δρόμους στο Μανχάταν. Η αρχική ιδέα της σιωπής γιγαντώθηκε από πρόταση σε πρόταση, από το ένα κεφάλαιο στο άλλο», λέει ο συγγραφέας. Στη «Σιωπή» κυριαρχούν η απώλεια του πραγματικού χρόνου και της διαχείρισης της μνήμης, μια διαφορετική βίωση του περιβάλλοντος χώρου και των σχέσεων με τα πρόσωπα και τα πράγματα.
Μια απότομη προσγείωση αεροπλάνου που εκτελεί την πτήση Παρίσι-Νέα Υόρκη, ένα ανεξήγητο σβήσιμο της οθόνης της τηλεόρασης, και όλα χάνουν τον λογικό τους ειρμό. Οι ήρωες δεν ξέρουν τι βλέπουν και τι σημαίνουν αυτά που βλέπουν, αν πρόκειται για κάποια μόνιμη κατάσταση, κι ένα επίπεδο εμπειρίας στο οποίο θα πρέπει να προσαρμοστούν, ή αν είναι απλώς ένα παράδοξο που σύντομα θα περάσει.
«Ο Μαξ βρισκόταν στην κουζίνα κι έβαζε φαγητό σε πιάτα. Εκείνη ήθελε να πάει έναν περίπατο, μόνη της. Ή ήθελε ο Μαξ να πάει για έναν περίπατο και ο Μάρτιν να πάει σπίτι. Πού είναι οι άλλοι, η Τέσα και ο Τζιμ και όλοι οι άλλοι, ταξιδιώτες, περιπλανώμενοι, προσκυνητές, άνθρωποι σε σπίτια και διαμερίσματα και χωριατόσπιτα. Πού είναι τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, οι θόρυβοι από την κυκλοφορία; Σούπερ Κυριακή. Είναι όλοι στο σπίτι ή σε σκοτεινά μπαρ και κοινωνικές συναθροίσεις και προσπαθούν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι; Σκεφθείτε όλα αυτά τα εκατομμύρια σβηστές οθόνες. Προσπαθήστε να φανταστείτε τα τηλέφωνα που δεν λειτουργούν.
Τι συμβαίνει στους ανθρώπους που ζουν μέσα στα τηλέφωνά τους;»
Ο μεγαλύτερος, ίσως, εν ζωή Aμερικανός συγγραφέας, για μια ακόμα φορά, παρασέρνει τον αναγνώστη στο σκοτεινό σπήλαιο των φόβων που γεννούν η επιστήμη, η τεχνολογία και ο έλεγχός τους από εξουσίες που ο άνθρωπος δεν ελέγχει. Για μια ακόμα φορά, η κοφτερή του σκέψη αποκαλύπτεται προφητική.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]