Στο πλαίσιο του δεύτερου μέρους του προγράμματος F.A.R. (Floor Area Ratio) – Συντελεστής Δόμησης η γυάλινη πρόσοψη του 3 137 φιλοξενεί τη νέα εγκατάσταση της εικαστικού Μ. Ξανθοπούλου από τις 10 Μαΐου έως τις 10 Ιουνίου 2021.
Το έργο της, με τίτλο «Το ανάποδο του πέφτουν», εκτείνεται στην επιφάνεια της «βιτρίνας» του 3 137: μια σύνθεση από χαρτοταινία και σελοτέιπ, στην οποία γεωμετρικά σχήματα και κείμενο αλληλεπιδρούν. Τα υλικά του έργου –οικεία, δευτερεύοντα και βοηθητικά– είναι αδιαφανή αλλά διαπερατά, επιτρέποντας στο φως να τα μεταμορφώσει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι ταινίες θέτουν τα όρια, γραμμές που ενώνουν και ταυτόχρονα χωρίζουν, πλαισιώνουν και διαγράφουν. Έτσι, το έργο διατυπώνει ένα σχόλιο για το φως, τις βεβαιότητες και τις διαπερατότητες, αλλά και τις νοηματικές περιοχές που φωτίζονται στις υποσημειώσεις.
Η εγκατάσταση της εικαστικού παρουσιάζεται δίπλα στις παρεμβάσεις του Κωστή Βελώνη, της Ζωής Γιαμπουλντάκη, της Διοχάντης και του Can Altay, οι οποίες υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο του πρώτου μέρους του προγράμματος F.A.R. Μέσω της παρουσίας και της συνύπαρξης αυτών των έργων, ο εξωτερικός χώρος του 3 137 μετατρέπεται άμεσα σ’ έναν άτυπο δημόσιο εκθεσιακό χώρο.
Το πρόγραμμα F.A.R. (Floor Area Ratio) – Συντελεστής Δόμησης χαρτογραφεί τις οικονομικές, πολιτισμικές και οικιστικές αλλαγές που εκτυλίσσονται στην πόλη, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα πολλαπλές αφηγήσεις και εικόνες για το παρόν και το μέλλον της Αθήνας. Πέρα από σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης, το αστικό τοπίο γίνεται πεδίο δράσης μέσα από μια σειρά εικαστικών παρεμβάσεων στον δημόσιο χώρο της Αθήνας. Οι παρεμβάσεις αυτές έχουν στόχο να διεγείρουν τη φαντασία των περαστικών και να οδηγήσουν σε απρόσμενες συναντήσεις με τους κατοίκους της πόλης. Αποσκοπούν επίσης στο να τονίσουν νοηματικές συνδέσεις μεταξύ του υλικού κόσμου που μας περιβάλλει και των οικονομικών μοντέλων που καθορίζουν τη λειτουργία του.
Σχετικά με την καλλιτέχνιδα
Η Μυρτώ Ξανθοπούλου γεννήθηκε στο Ελσίνκι το 1981. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε καλές τέχνες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και ιστορία της τέχνης στο Deree – Αμερικανικό Κολλέγιο της Ελλάδος. Τα έργα της χαρακτηρίζονται από τη χρήση καθημερινών, συχνά ευτελών υλικών, το χειρωνακτικό στοιχείο και τον γραπτό λόγο. Πρόκειται για εγκαταστάσεις, σχέδια και κατασκευές που επιχειρούν να αρθρώσουν μια ποιητική του ασήμαντου και του οικείου, του αβάσταχτου και του ασόβαρου. Το 2020 παρουσίασε την τέταρτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα, με τίτλο Μπουφάν, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε μουσεία, γκαλερί και ανεξάρτητους καλλιτεχνικούς χώρους.