Το τρυφερό, αστείο, έξυπνο και γεμάτο μυστήριο μυθιστόρημα «Η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης» του Ρίτσαρντ Οσμάν θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός, την ερχόμενη Πέμπτη, 13 Μαΐου –τη μετάφραση υπογράφει ο Αύγουστος Κορτώ.
Σε έναν γαλήνιο οικισμό ευγηρίας στη βρετανική ύπαιθρο, μια ετερόκλητη παρέα -η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ιμπραΐμ και ο Ρον- μαζεύεται κάθε Πέμπτη και ασχολείται με παλιούς φακέλους ανεξιχνίαστων φόνων.
«Ήξερα ότι η Λέσχη Φόνων της Πέµπτης απαρτίζεται απ’ την Ελίζαµπεθ, τον Ιµπραΐµ Αρίφ, που µένει στο Κτίριο Γουόρντσγουορθ –µε τα περιµετρικά µπαλκόνια–, και τον Ρον Ρίτσι. Ναι, τον γνωστό Ρον Ρίτσι. Οπότε η συνάντηση είχε κι αυτό το συναρπαστικό στοιχείο. Τώρα που τον ξέρω λίγο καλύτερα, ο ενθουσιασµός έχει ξεθυµάνει ελαφρώς, µα, ακόµα κι έτσι, υπάρχει.
Παλιότερα ήταν µέλος κι η Πένι Γκρέι, αλλά πλέον βρίσκεται στις Ιτιές, την κλινική. Τώρα που το σκέφτοµαι, ταίριαζα περίφηµα στην οµάδα. Υποθέτω πως υπήρχε κενό, κι ήµουν η νέα Πένι.[…]
Η Ελίζαµπεθ είχε ιδρύσει τη Λέσχη Φόνων της Πέµπτης µε την Πένι. Η Πένι ήταν επιθεωρήτρια στην αστυνοµία του Κεντ για πολλά χρόνια, κι έφερνε φακέλους ανεξιχνίαστων φόνων. Κανονικά δεν έπρεπε να έχει στην κατοχή της τους φακέλους, αλλά ποιος θα το µάθαινε; Από µια ηλικία κι έπειτα, µπορείς λίγο πολύ να κάνεις ό,τι σου καπνίσει. Κανείς δε σε κατσαδιάζει, εκτός απ’ τους γιατρούς και τα παιδιά σου. […]
Η Ελίζαµπεθ κι η Πένι µελετούσαν κάθε φάκελο γραµµή γραµµή, περιεργάζονταν κάθε φωτογραφία, διάβαζαν κάθε κατάθεση µάρτυρα, αναζητώντας στοιχεία που είχαν παραβλεφθεί. Δεν τους άρεσε διόλου η ιδέα ότι οι ένοχοι ζούσαν τη ζωή τους σαν να µη συνέβαινε τίποτα. Ότι κάθονταν στον κήπο τους, έλυναν σουντόκου, ξέροντας ότι είχαν σκοτώσει ατιµωρητί.
Επιπλέον, νοµίζω ότι η Πένι κι η Ελίζαµπεθ το διασκέδαζαν αφάνταστα. Μερικά ποτήρια κρασί κι ένα µυστήριο. Τροµερά κοινωνικό, µα κι αιµοσταγές. Μεγάλη πλάκα.
Συναντιούνταν κάθε Πέµπτη (έτσι προέκυψε το όνοµα της οµάδας). Η Πέµπτη βόλευε γιατί υπήρχε ένα δίωρο κενό στην Αίθουσα Παζλ, ανάµεσα στην Ιστορία της Τέχνης και τα Γαλλικά για Κουβέντα. Έκλειναν τον χώρο, υποτίθεται, για «Γιαπωνέζικη Όπερα – Μια Ανοιχτή Συζήτηση», που εξασφάλιζε ότι θα τους άφηναν όλοι στην ησυχία τους.
Ήταν κι οι δυο τους σε θέση να ζητούν διάφορες χάρες, για διάφορους λόγους, κι ένα σωρό κόσµος είχε προσκληθεί για φιλική κουβέντα µε τα χρόνια. Ερευνητές του εγκληµατολογικού, λογιστές και δικαστές, δενδροκόµοι, ιπποκόµοι, υαλουργοί – όλοι τους είχαν επισκεφτεί την Αίθουσα Παζλ. Η Ελίζαµπεθ κι η Πένι φώναζαν οποιονδήποτε θεωρούσαν ότι µπορούσε να τις βοηθήσει µε τη µια ή την άλλη έρευνα».
Ωστόσο, έρχεται η μέρα που μια άγρια δολοφονία συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής, και η Λέσχη έχει ν’ αντιμετωπίσει μια σύγχρονη, σοκαριστική υπόθεση -όχι κιτρινισμένες, μουντζουρωμένες σελίδες γραφομηχανής μιας άλλης εποχής· μια υπόθεση, με ένα ζεστό πτώμα, κι έναν δολοφόνο που σίγουρα κυκλοφορεί κάπου εκεί έξω. Τα ηλικιωμένα μέλη της ανορθόδοξης μα ευφυέστατης και βαθιά «νεανικής» συμμορίας βάζουν στόχο να εξιχνιάσουν το έγκλημα και να συλλάβουν τον δολοφόνο.
Ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Οσμάν είναι τηλεοπτικός παραγωγός και παρουσιαστής -ιδιαίτερα δημοφιλής στη Μεγάλη Βρετανία. «Η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης» είναι το πρώτο του βιβλίο, το τρίτο πιο επιτυχημένο μυθιστόρημα όλων των εποχών στην πατρίδα του –μετά από έργα των Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και Νταν Μπράουν, μεταφράζεται σε 40 χώρες, ενώ ο Στίβεν Σπίλμπεργκ έχει αγοράσει τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά του.
