Σε έναν κόσμο που κυλιέται στη διαφθορά, τη δουλοπρέπεια, τον πνευματικό αφανισμό, έναν ολοκληρωτικό κόσμο, όπου όλοι και όλα τελούν υπό παρακολούθηση, ο Άμλετ προβάλλει μοναχικός, ερημικός και απροσπέλαστος.
Μέσα από την ρηξικέλευθη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Χουβαρδά, ο οποίος επιχειρεί τη δική του σύγχρονη ανάγνωση στο ποιητικό αριστούργημα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο «Άμλετ», η κορυφαία στιγμή της θεατρικής τέχνης και θεμελιώδες κείμενο του ευρωπαϊκού πνεύματος που αποτελεί πρόκληση για κάθε δημιουργό του θεάτρου, παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, από τις 14 Ιανουαρίου έως την 1η Φεβρουαρίου, στις 8.30 το βράδυ.
Πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του
Με φόντο τη βασιλική Αυλή της Δανίας, κρυμμένα μυστικά και δολοπλοκίες, μοναξιά και αλύτρωτες επιθυμίες κυριαρχούν στο πιο διεφθαρμένο βασίλειο. Ο βασιλιάς Άμλετ πεθαίνει. Η γυναίκα του, Γερτρούδη, παντρεύεται τον αδελφό του, Κλαύδιο. Εκείνος στέφεται νέος βασιλιάς. Το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στον γιο του, τον πρίγκιπα Άμλετ, και ζητά εκδίκηση για τον δόλιο φόνο του. Για να καταστρέψει το σάπιο σύστημα, ο Άμλετ πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του…
«Μέσα σε αυτό το παγωμένο σύμπαν, όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς, που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια» σημειώνει ο Γιάννης Χουβαρδάς.
Μια πολύ παλιά ιστορία
Η ιστορία του δανού πρίγκιπα Άμλετ, που σχεδιάζει την εκδίκηση εναντίον του βασιλιά θείου του για τη δολοφονία του πατέρα του, που ήταν στον θρόνο, είναι αρκετά παλιά και προέρχεται από τον μεσαιωνικό μύθο του Άμλετ, που καταγράφεται στο έργο «Gesta Danorum» του Σάξο Γκραμάτικους, γύρω στο 1200. Σε αυτό το έργο, βασίζονται οι «Τραγικές ιστορίες», που εξέδωσε – ανάμεσα στα 1570 – 1576 – ο Φρανσουά ντε Μπελφορέ, στις οποίες βασίζεται το χαμένο έργο του Τόμας Κιντ, «Ur – hamlet», από το οποίο, πιθανότατα, εμπνεύστηκε με τη σειρά του και ο Σαίξπηρ, στο έργο του οποίου το μεγαλύτερο μυστήριο αποτελεί ο ίδιος ο χαρακτήρας του πρίγκιπα, η ψυχολογία και τα αληθινά του κίνητρα.
Μια άποψη θέλει τον Άμλετ να αναζητεί την αλήθεια, ώστε να είναι σίγουρος ότι πραγματοποίησε την εκδίκηση που επιθυμούσε ένα φάντασμα, το οποίο ισχυρίστηκε πως ήταν το πνεύμα του νεκρού πατέρα του. Συνήθως, ο Άμλετ θεωρείται ο κατεξοχήν αναποφάσιστος ήρωας. Έχει αναλάβει ένα καθήκον, που γνωρίζει και νιώθει πως είναι σωστό, ωστόσο είναι απρόθυμος να το φέρει εις πέρας και καταριέται τον εαυτό του για την αδυναμία αυτή. Είναι ο ήρωας, που έθεσε το ερώτημα «να ζει κανείς ή να μη ζει» και ταυτίστηκε με την έννοια του μυστηριώδη και αμφιταλαντευόμενου ανθρώπου, παίρνοντας παροιμιώδεις διαστάσεις και γεννώντας με τη συμπεριφορά του το επίθετο «αμλετικός» και τον όρο «αμλετισμός».
Από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου θεάτρου
Έχουν περάσει σχεδόν 400 χρόνια από την πρώτη παρουσίαση αυτής της υπαρξιακής τραγωδίας και ο Άμλετ παραμένει μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου θεάτρου. Έχει γίνει σύμβολο της υψηλής πνευματικότητας, της προσωπικής απόγνωσης, του αδιάκοπου αγώνα για αυτογνωσία, της κριτικής κατά του εθνικισμού, αλλά και σύμβολο του πολιτικού ακτιβισμού. Ο μύθος του Σαίξπηρ έχει διασκευαστεί πολλές φορές από σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου, γνώρισε δεκάδες κινηματογραφικές μεταφορές και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για παρωδίες, νουβέλες, μελέτες, όπερες και πρωτότυπα θεατρικά έργα.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης, σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς, σκηνικά: Εύα Μανιδάκη, μουσική: Δημοσθένης Γρίβας, κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Τριανταφύλλη, Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ασπασία – Μαρία Αλεξίου, βοηθός σκηνογράφου: Θάλεια Μέλισσα, βοηθός ενδυματολόγου: Όλγα Πανοπούλου, εκτέλεση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Ερμηνεύουν: Χρήστος Λούλης (Άμλετ), Γιώργος Γάλλος (Κλαύδιος / φάντασμα), Αμαλία Μουτούση (Γερτρούδη), Νίκος Χατζόπουλος (Πολώνιος / ιερέας), Κώστας Βασαρδάνης (Οράτιος), Θάνος Τοκάκης (Λαέρτης), Άλκηστις Πουλοπούλου (Οφηλία), Χάρης Φραγκούλης (Ρόζενκραντς / νεκροθάφτης), Ορφέας Αυγουστίδης (Γκίλντενστερν / νεκροθάφτης), Νικόλας Παπαγιάννης (Μάρκελλος / Φόρτινμπρας / ηθοποιός / ναύτης), Γιώργος Γλάστρας (Βερνάρδος / Ρεϋνάλδος / ηθοποιός / αξιωματικός / Όσρικ),
Γιώργος Τζαβάρας (Βόλντεμαντ / ηθοποιός / αξιωματικός / Άγγλος πρέσβης).
Πληροφορίες
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Κεντρική Σκηνή: Λεωφόρος Συγγρού 107 – 109, Αθήνα, τηλ.: 210 9005800. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 36, 25, 18, 15 ευρώ, μειωμένο: 15, 12, 10 ευρώ, ανέργων: 5 ευρώ. Την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου, μετά την παράσταση, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με τους συντελεστές της.
naftemporiki.gr
