Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Το έπος του Λέοντος Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» -που εκδόθηκε το 1869, παρουσιάζει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη [λεωφ. Ηρώων Πολυτεχνείου 32].
Το εμβληματικό μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ενσαρκώνει επί σκηνής ένας εκλεκτός θίασος πρωταγωνιστών, με τον Κώστα Καζάκο στον ρόλο του Τολστόι και του Στρατηγού Κουτούζωφ.
Με όχημα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα επί ρωσικού εδάφους μεταξύ 1805 και 1820 και έχουν ως επίκεντρο την επίδραση της γαλλικής εισβολής στην Τσαρική Ρωσία, ο Τολστόι πραγματοποιεί μια ανεπανάληπτη, μια οικουμενική σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής. Φέρνοντας στο προσκήνιο τα πάθη της ρωσικής αριστοκρατίας την εποχή της ναπολεόντειας κυριαρχίας, φωτίζει λεπτό προς λεπτό και με κάθε λεπτομέρεια το πέρασμα των ανθρώπων από τη φρίκη του πολέμου στη θαλπωρή της ειρήνης και από το φως του έρωτα στο σκοτάδι και την αποδοχή του θανάτου. Για να εξυμνήσει, συγκινημένος, τη γενναιότητα, την ομορφιά, τη δύναμη ψυχής, τη στρατηγική ευφυΐα και το υψηλό φρόνημα ενός ολόκληρου λαού.
Ένας από τους πρωταγωνιστές της παράστασης, ο ηθοποιός Κώστας Νικούλι, μίλησε μαζί μας.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το έργο;
«Το “Πόλεμος και Ειρήνη” είναι ένα έργο επικής διάστασης. Θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που σκιαγραφεί με πολλές λεπτομέρειες τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εξαιτίας της γαλλικής εισβολής στη Ρωσία, περιγράφοντας συνάμα και τον αντίκτυπο της εποχής του Ναπολέοντα στην τσαρική κοινωνία, όπως φαίνεται μέσα από τα μάτια των πέντε ρωσικών αριστοκρατικών οικογενειών».
Ποια κεντρικά θέματα συναντάμε στον πυρήνα του;
«Όπως και ο ίδιος ο τίτλος του έργου αναφέρει, ο Πόλεμος και η Ειρήνη αποτελούν τα δύο κεντρικά θέματά του. Μέσα σε αυτό το δίπολο συναντάμε τα πάθη, τις αδυναμίες, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τα δεινά που αντιμετωπίζουν οι ήρωες του έργου. Κυρίαρχο στοιχείο είναι ο έρωτας, ως αντίδοτο στη δυστυχία του πολέμου».
Μια περιγραφή του προσώπου που ερμηνεύετε;
«Υποδύομαι τον Νικολάι Ροστώφ, τον μεγαλύτερο γιο της οικογένειας των Ροστώφ, ο οποίος λόγω των συνθηκών αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του και να υπηρετήσει στη πρώτη γραμμή του πολέμου. Κινητήριος δύναμή του είναι η αγάπη για την πατρίδα και ο θαυμασμός του για τον Τσάρο. Ο πόλεμος θα του αλλάξει τη ζωή, μια για πάντα».
Πείτε μας μια ατάκα του έργου, περιγράψτε μας μια σκηνή. Ό,τι σας έρθει πρώτο στον νου.
«“Μία στιγμή. Μία μόνο στιγμή. Μία η στιγμή του θανάτου”. Είναι μια φράση που αναφέρει ο ήρωας που υποδύομαι, στο μέτωπο του πολέμου».
Θα μοιραστείτε μαζί μας κάτι από την ατμόσφαιρα των προβών;
«Είναι μεγάλη συγκίνησή μου να μοιράζομαι τη σκηνή με δύο μύθους όπως τον Κώστα Καζάκο -ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου και τη Ρούλα Πατεράκη -δασκάλα της υποκριτικής τέχνης. Κατά τη διάρκεια των προβών, θαύμασα τον τρόπο δουλειάς τους, τη συγκέντρωσή τους και την πειθαρχία τους».
Είστε ένας ταλαντούχος, ήδη βραβευμένος, νέος ηθοποιός. Κάποιες σκέψεις, κάποια συναισθήματα σχετικά με τη συνεργασία σας με διαχρονικά μεγάλα ονόματα της ελληνικής σκηνής;
«Αυτό που μπορεί να ενώσει την παλιά με τη νέα γενιά είναι η ταπεινότητα και ο σεβασμός στο αντικείμενό μας, καθώς και η ανταλλαγή γνώσεων, απόψεων και πληροφοριών σχετικά με το ευρύ πεδίο της υποκριτικής».
Το περασμένο καλοκαίρι, για πρώτη φορά συμμετείχατε σε αρχαίο δράμα, στην παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. Λίγα λόγια για την εμπειρία σας;
«Ένιωσα μεγάλο δέος που έπαιξα για πρώτη φορά στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου μαζί με δύο ξεχωριστούς ερμηνευτές, τον Νικήτα Τσακίρογλου -που έχει μακρά θητεία στο αρχαίο δράμα και την Kathryn Hunter -μια διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιό».
Μια μεγάλη καλλιτεχνική επιθυμία σας –ένας ρόλος, ίσως, που θέλετε να ερμηνεύσετε;
«Ένας από τους ήρωες του αρχαίου δράματος που με συγκινούν ιδιαιτέρως είναι ο Ορέστης. Μακάρι να αξιωθώ κάποια στιγμή να ερμηνεύσω τον πολύπαθο αυτόν ήρωα, σε μια υποσχόμενη παράσταση».
Μια χρήσιμη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
«Ότι η ζωή είναι πιο δυνατή από το ο,τιδήποτε».
Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;
«Με οικογένεια ή χωρίς;… -πάντα, όμως, μέσα στο θέατρο».
Μια αγαπημένη σας συνήθεια;
«Φίλοι, συναυλίες και ποδόσφαιρο».
Κάτι που σας χαλά τη διάθεση;
«Η υποκρισία και η έλλειψη αλληλεγγύης».
Και κάτι που τη φτιάχνει;
«Η φιλία, ο έρωτας και μια καλή πρόβα».
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση από τα αγγλικά – Σκηνοθεσία – Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
Πρωτότυπη διασκευή για το θέατρο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Σκηνογραφία – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Χριστοφίδης
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Διανομή (με σειρά εμφάνισης)
Λέων Τολστόι / Στρατηγός Κουτούζωφ: Κώστας Καζάκος
Άννα Πάβλοβνα / Σοφία Τολστόι: Ρούλα Πατεράκη
Αντρέι Μπαλκόνσκι: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Νατάσα Ροστόβα: Νεφέλη Κουρή
Πιέρ Μπεζούχωφ: Κωνσταντίνος Μπιμπής
Ναπολέων Βοναπάρτης: Γεράσιμος Γεννάτας
«Μπελ» Ελέν Κουράγκινα: Βασιλική Τρουφάκου
Νικολάι Ροστώφ: Κώστας Νικούλι
Μάρια Μπαλκόνσκαγια: Τζένη Κόλλια
Λίζα Μπαλκόνσκαγια: Εστέλλα Κοπάνου
Ανατόλ Κουράγκιν: Ανδρέας Κανελλόπουλος.
