Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Η παράσταση «Top Girls», το διάσημο θεατρικό έργο της σπουδαίας Caryl Churchill -που ανέβηκε πρώτη φορά το 1982, στο Λονδίνο-, παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πόρτα, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου [λεωφ. Μεσογείων 59, Αθήνα].
Αν και γραμμένο σε ρεαλιστικό κώδικα, το έργο ξεκινά με μια ονειρική πρώτη σκηνή, όπου ιστορικοί και διάσημοι μυθοπλαστικοί γυναικείοι χαρακτήρες καταθέτουν με ευφάνταστο τρόπο τις ιστορικά διαφορετικές πτυχές του ζητήματος της κοινωνικής θέσης των γυναικών. Στη συνέχεια, η δράση μεταφέρεται στον χρόνο συγγραφής του έργου, όπου με μια σειρά από συναρπαστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονες γυναίκες και σημαντικές ανατροπές, η συγγραφέας αναπτύσσει τις θέσεις και τους προβληματισμούς της με θεατρικά ευφρόσυνο τρόπο και υπέροχους σκηνικούς χαρακτήρες, δημιουργώντας ένα θέαμα με παλμό.
Έργο πρωτότυπο ως προς τη δομή του, με εξαιρετικά λεπτό χειρισμό στο χιούμορ του, την ποιητικότητα, την ιστορικότητα αλλά και την κριτική του στάση απέναντι στην κοινωνική θέση της γυναίκας και μην έχοντας χάσει τίποτα απ’ τη φρεσκάδα του απ’ τη δεκαετία του ’80, το «Top Girls» διέπεται από μια βασική φεμινιστική προβληματική, δίνοντας μια πολύ καλή βάση για έναν ουσιαστικό διάλογο επί του θέματος.
Παρόλα αυτά, δεν είναι ένα έργο για τον φεμινισμό αλλά για τη γυναίκα, την πολιτική και κοινωνική της θέση. Με αφορμή μία κριτική στον θατσερισμό, εξετάζει τι σημαίνει χειραφέτηση, τι σημαίνει δικαίωμα και ταυτόχρονα ποιο είναι το τίμημα που οφείλει να πληρωθεί για να αναληφθούν οι νέοι ρόλοι σε κοινωνικό, προσωπικό και πολιτικό επίπεδο.
Παίζουν επτά απ’ τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της γενιάς τους: Μαρία Καβογιάννη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Βίκυ Βολιώτη, Αλεξία Καλτσίκη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Ειρήνη Μακρή, Άλκηστις Πολυχρόνη.
Με μία από αυτές, την αγαπημένη ηθοποιό Βίκυ Βολιώτη είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση;
«Η παράσταση “Τop Girls”, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, βασίζεται στο ομώνυμο έργο της Caryl Churchill και έχω την τύχη να βρίσκομαι επί σκηνής με έξι υπέροχες συναδέλφους που δεν είχε τύχει ποτέ να συναντηθούμε επί σκηνής, αλλά ελπίζω να τις συναντώ συχνά από δω και πέρα».
Ποια κεντρικά θέματα συναντάμε στον πυρήνα της;
«Το έργο αναφέρεται στην αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου στη δυτική κοινωνία να “πετύχει”, με οποιοδήποτε τίμημα: θυσιάζοντας προσωπική ζωή, οικογένεια αλλά, κυρίως, ατομικά χαρακτηριστικά, προκειμένου να γίνει αρεστός και όπως απαιτεί ο κοινωνικός και επαγγελματικός περίγυρος”.
Μιλήστε μας για τους ρόλους που ερμηνεύετε.
«Στην παράσταση ερμηνεύω την Πάπισσα Ιωάννα -ένα αμφιλεγόμενο ιστορικό πρόσωπο, μία γυναίκα που σε ηλικία δώδεκα χρονών μεταμφιέστηκε σε αγόρι, προκειμένου να μπορέσει να σπουδάσει κι έκτοτε έζησε ως άντρας, καταφέρνοντας να ανέλθει στο αξίωμα του Πάπα, και μία μοναχική γυναίκα ονόματι Λουΐζ -που πέρασε όλη της τη ζωή δουλεύοντας σε μία επιχείρηση, χωρίς να εισπράξει ποτέ την αναγνώριση για τις ικανότητές της από τους εργοδότες της».
Κάποιο σχόλιό σας για τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου;
«Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθέτησε την παράσταση με αφάνταστη τρυφερότητα και για το έργο και για τις ηθοποιούς του».
Πείτε μας μια ατάκα, έναν διάλογο από το έργο ή περιγράψτε μας μια σκηνή. Ό,τι σας έρθει πρώτο στον νου.
«“Εγώ όμως δεν ήξερα πώς είναι να έχεις σώμα γυναίκας”…».
Κάποιες σκέψεις, κάποια συναισθήματα από την επαφή σας με το έργο;
«Το έργο αυτό δεν σε “αφήνει” να το ξεχάσεις! Είναι τόσο αιχμηρό απέναντι στην εμμονή της καριέρας αλλά, κυρίως, θέτει προβληματισμούς σχετικά με την πίεση που ασκείται στη γυναίκα να πετύχει υιοθετώντας αντρικά χαρακτηριστικά, διατηρώντας έτσι μια “ανδροκρατούμενη” κατάσταση, παρόλη την επίφαση του φεμινισμού».
Κάτι που σας φτιάχνει τη διάθεση;
«Το γέλιο της κόρης μου, οι φίλοι μου».
Κάτι που τη χαλά;
«Οι κακές σκέψεις».
Μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια;
«Να πηγαίνω την κόρη μου σχολείο, το πρωί. Είναι η ώρα που μπορεί να πούμε τις πιο απίθανες ιστορίες».
Στίχος ενός τραγουδιού;
«Δεν μου έρχεται τίποτα στο μυαλό, αυτή τη στιγμή».
Ένα βιβλίο που αγαπάτε;
«Κατά καιρούς έχω αγαπήσει πολλά διαφορετικά βιβλία, αλλά νομίζω ότι εκεί που ανατρέχω συχνότερα είναι όλα τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι».
Μια αγωνία σας;
«Αν η κόρη μου θα ζήσει ευτυχισμένη, χαρούμενη και υγιής».
Μια ευχή σας;
«Να καταφέρουμε, για χάρη των παιδιών μας, να ανατρέψουμε όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του πλανήτη».
Συντελεστές
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Παπαδάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Σοφία Βάσο
Γραφιστική επιμέλεια: Μάριος Γαμπιεράκης – Χρυσούλα Κοροβέση [mavra gidia]
Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλλάρη
Ερμηνεύουν: Μαρία Καβογιάννη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Βίκυ Βολιώτη, Αλεξία Καλτσίκη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Ειρήνη Μακρή, Άλκηστις Πολυχρόνη.
