Θα ερμηνεύσει τα κομμάτια της σε ηλεκτρονικούς ρυθμούς και μελωδίες· το κοινό θα συναντηθεί με την εξαιρετική της δεξιοτεχνία στα πλήκτρα όσο και με τις εμπνευσμένες συνθέσεις της στη neo-wave classic έως dancefloor μουσική της. Σε κάποιες από τις ηλεκτρονικές της συνθέσεις, θα τη συνοδεύει η παιδική χορωδία της Λεόντειου Σχολής υπό τη διεύθυνση της Νικόλ Πρίντεζη.
Με τη συνθέτρια, ερμηνεύτρια και πρωτοπόρο του μουσικού στυλ «instelect», είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε.
Αυτή τη φορά, επιστρέφετε για μία και μοναδική συναυλία στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, με προορισμό ένα ταξίδι στο άπειρο· πόσο εφικτό είναι αυτό;
«Η μουσική δημιουργεί εικόνες, είναι το μέσο να ταξιδέψει ο νους του ανθρώπου χωρίς όρια, είναι αυτή που προκαλεί την έκσταση και οδηγεί την ψυχή να αναζητήσει την ατέρμονη παρουσία της στο άπειρο».
Θα σας λείψει το Παρίσι; Κι αν υπήρχε η δυνατότητα, θα επιστρέφατε μόνιμα στην Ελλάδα;
«Δε θα προλάβει να μου λείψει το Παρίσι, γιατί θα επιστρέψω αρκετά γρήγορα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Τώρα, για το αν θα επέστρεφα μόνιμα στην Ελλάδα… Διαμένω στο Παρίσι τα τελευταία 17 χρόνια και δεν μπορώ να πω προς το παρόν ότι έχω νιώσει κορεσμό και την επιθυμία να φύγω για να πάω σε μία άλλη χώρα ή να επιστρέψω στην Ελλάδα. Εξάλλου, την Ελλάδα την κουβαλάω πάντα μέσα μου».
Μιλήστε μας για την επιλογή σας να ζείτε στη γαλλική πρωτεύουσα, και να είναι η αφετηρία των επαγγελματικών σας ταξιδιών.
«Όταν ήρθα στο Παρίσι ως φοιτήτρια, ήταν σαν να ξεκινούσα μια καινούρια ζωή. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα, παρά μόνο τη γλώσσα. Η πόλη, ο τρόπος ζωής, τα πολιτισμικά δρώμενα μού ταίριαζαν και, πολύ γρήγορα, αφομοιώθηκα. Έχτισα τη ζωή μου, σιγά σιγά, από το μηδέν. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, έχω δημιουργήσει πολλές επαγγελματικές σχέσεις κι αναλαμβάνω projects που απαιτούν να είμαι τον περισσότερο χρόνο μου στο Παρίσι και να φεύγω για συναυλίες όπου αυτές κλείνονται».
Ποιος ήταν ο πιο απρόσμενος προορισμός και το πιο απρόσμενο κοινό των συναυλιών σας;
«Ο πιο απρόσμενος προορισμός ήταν η Αριζόνα, στην Αμερική. Γιατί είχε γίνει μια αίτηση να συμμετάσχω στο μουσικό Φεστιβάλ τους, και η ειδοποίηση των θετικών απαντήσεων έγινε δύο μήνες πριν· και καταλαβαίνετε το τρέξιμο και τις διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν τελευταία στιγμή. Απρόσμενο κοινό πάντα υπάρχει σε κάθε μου συναυλία, γιατί ο κόσμος αντιδρά διαφορετικά ανάλογα με την κουλτούρα του».
Πώς κατορθώσατε ή πόσο δύσκολο κρίνετε ότι είναι να εκπροσωπείτε την ηλεκτρονική μουσική και, μάλιστα, να την επικοινωνείτε διεθνώς;
«Εκπροσωπώ και την ηλεκτρονική μουσική αλλά και την νεοκλασική. Υπάρχει έντονος και μεγάλος ανταγωνισμός όταν έχεις να παρουσιάσεις έργο σου σε κοινό που βομβαρδίζεται από καινούριες κυκλοφορίες, καινούριους καλλιτέχνες καθημερινά. Γι’ αυτό οπλίστηκα με πολλή επιμονή, υπομονή και πειθαρχεία. Η αγάπη μου για τη μουσική σε συνδυασμό με την αγάπη του κόσμου, συνετέλεσε στο να έχω καταφέρει κάποια πράγματα και να συνεχίζω να επικοινωνώ αυτό που νιώθω και αποτυπώνω στις μελωδίες».
Το γεγονός ότι είστε Ελληνίδα, έχει παίξει κάποιον ρόλο στην αποδοχή ή όχι της μουσικής σας;
«Όχι καθόλου· δεν παίζει ρόλο η καταγωγή, ούτε το φύλο ενός ανθρώπου όταν επικοινωνεί την τέχνη του όποια κι αν είναι αυτή ή ο,τιδήποτε άλλο θέλει να παρουσιάσει στον κόσμο. Πόσοι Έλληνες συνθέτες έκαναν καριέρα στην ηλεκτρονική μουσική, όπως ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Ιάννης Ξενάκης κι άλλοι, που μας χάρισαν τεράστια μουσική κληρονομιά».
Η περίοδος της πανδημίας λειτούργησε αρνητικά όσον αφορά την έμπνευση και τη δημιουργικότητά σας;
«Απεναντίας. Στο μόνο που με πήγε πίσω ήταν η ακύρωση όλων των συναυλιών που είχαν κλειστεί για εκείνη την περίοδο. Αλλά, επειδή όταν δουλεύω, κλείνομαι στο στούντιο ολόκληρη την ημέρα, δε βίωσα τον εγκλεισμό όπως θα μπορούσε να τον βιώσει κάποιος άλλος άνθρωπος. Στην περίοδο της καραντίνας, μάλιστα, έβγαλα και το άλμπουμ μου “Renaissance”».
Έχετε γνωρίσει μεγάλους καλλιτέχνες και πολλοί εξ αυτών έχουν αναφερθεί σε εσάς και σας έχουν συγχαρεί σε συναυλίες σας. Κάποιος καλλιτέχνης που σας εντυπωσίασε περισσότερο; Και για ποιο λόγο.
«Ο Robert Hossein και η Νάνα Μούσχουρη· καλλιτέχνες με παγκόσμια καριέρα και ήθος. Τα λόγια τους με συγκίνησαν και με συγκινούν και δε θα ξεχάσω ποτέ την απλότητα και την αμεσότητα του λόγου τους. Καθώς και το δώρο της Νάνας Μούσχουρη ως προς εμένα, με το να γράψει κάποια λόγια για τη μουσική μου και να ενταχθούν στο άλμπουμ μου “Silence”».
Κάποια μελλοντικά σας σχέδια;
«Όταν γυρίσω από τη συναυλία στην Αθήνα, έχω να προετοιμαστώ για μια μεγάλη συναυλία που θα γίνει στο Παρίσι, υπό την αιγίδα των χωρών της Unesco και του βασιλιά του Μαρόκου, όπου θα ερμηνεύσω καινούρια έργα μου στο πιάνο. Μετά από αυτή την παράσταση, θα συμμετάσχω σε Φεστιβάλ σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας και στα τέλη του χρόνου θα φύγω για Αμερική για συναυλία».
Αν βάζετε στίχους σε μουσική σας και δημιουργούσατε ένα τραγούδι που θα θέλατε να έχει άρωμα Ελλάδας, ποιους στίχους, ποια φράση θα επιλέγατε;
«Αν έγραφα ένα τραγούδι με ελληνικούς στίχους, θα επέλεγα σίγουρα το ποίημα που πάντα με συγκινούσε και που πάντα έχω στην καρδιά μου: την “Ιθάκη” του Καβάφη. “Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,/ τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,/ αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,/ αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου”».
