Η παράσταση «Πράκτορες του Πλανήτη-Τα Τέρατα των Θαλασσών», βασισμένη στην επιτυχημένη σειρά βιβλίων της Ελένης Ανδρεάδη, ανεβαίνει στο Θέατρο Βέμπο [Καρόλου 18, Μεταξουργείο].
Η αχτύπητη πρακτορική ομάδα ζωντανεύει επί σκηνής και είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για να σταματήσει τα σατανικά σχέδια του πανούργου Ιβάν φον Βαμπάουερ και των τεράτων-βοηθών του. Χρειάζεται, όμως, και τη βοήθεια των παιδιών-θεατών!
Τα ευρηματικά κείμενα, η πρωτότυπη μουσική, τα animation, η αεικίνητη ομάδα ηθοποιών και η ευφάνταστη σκηνοθεσία, διασκεδάζει τα παιδιά· επίσης, τα βοηθά να αντιληφθούν το πρόβλημα της κλιματικής κρίσης και των κινδύνων που απειλούν τους ωκεανούς μας, αλλά και να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι ν’ αναλάβουμε δράση –μεγάλοι και μικροί-για να σώσουμε τον πλανήτη.
Στον ρόλο του Ιβάν φον Βαμπάουερ, ο Συμεών Τσακίρης. Μιλήσαμε μαζί του.
Για τις ανάγκες της παιδικής παράστασης «Πράκτορες του Πλανήτη- Τα Τέρατα των Θαλασσών» γίνεστε ο Ιβάν φον Βαμπάουερ. Τι κάνει τον συγκεκριμένο ήρωα τόσο μοχθηρό;
«Ο Ιβάν φον Βαμπάουερ λειτουργεί με μια μεγάλη παρεξήγηση στο μυαλό του: πιστεύει πως το ίνδαλμα της παιδικής του ηλικίας, ο μυθικός θεός Ποσειδώνας, ήταν αληθινός και πως ήθελε να καταστρέψει τις θάλασσες και τους ωκεανούς. Μιμούμενος, λοιπόν, το παιδικό του ίνδαλμα, χτίζει το υποβρύχιο παλάτι του κάπου στα νερά τις Βόρειας Εύβοιας και από εκεί εξαπολύει τα τρία του Τέρατα· την Ψαροσκούπα, τη Σουπάρα και το Φάντασμα. Αρχικός του στόχος η καταστροφή του θαλάσσιου πάρκου της Αλλονήσου στις Βόρειες Σποράδες και στη συνέχεια όλων των θαλασσών και των ωκεανών του πλανήτη, προκειμένου όλα τα νερά να γίνουν ένα πελώριο θαλάσσιο πάρκο του Ιβάν».
Πόσο έχουμε βοηθήσει όλοι ώστε να γιγαντωθεί η δύναμη του Ιβάν;
«Τα τρία Τέρατα του Ιβάν είναι εργαλεία ή παράγωγα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η Ψαροσκούπα είναι το μεγαλύτερο αλιευτικό στον κόσμο. Η Σουπάρα είναι μια τεράστια μάζα πλαστικών σκουπιδιών που επιπλέει. Το Φάντασμα είναι, ουσιαστικά, η οξείδωση της θάλασσας, που προκαλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας των νερών του πλανήτη μας. Η καταστροφική δύναμη στα χέρια του Ιβάν είναι γέννημα θρέμμα ανθρώπινο δημιούργημα».
Και με τι τρόπο επιχειρεί να σταματήσει τα σχέδιά του, η επίλεκτη ομάδα των Πρακτόρων του Πλανήτη;
«Η ομάδα των Πρακτόρων του Πλανήτη συγκροτείται από τέσσερα παιδιά, το καθένα με τον δικό του χαρακτήρα, τις ιδιαιτερότητές του και το ξεχωριστό είδος δύναμης που διαθέτει. Θα προτιμούσα να μη σας αποκαλύψω τα ακριβή σχέδια της ομάδας, αλλά να σταθώ στο ότι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους παιδιά αποφασίζουν να ονειρευτούν μαζί, να συνεργαστούν και να ξεχυθούν σε επικίνδυνες αποστολές, με εξοπλισμούς τελευταίας τεχνολογίας, ριψοκίνδυνες νυχτερινές καταδύσεις και διπλούς πράκτορες, υφαίνοντας έτσι μια πραγματικά σύγχρονη ιστορία δράσης».
Τι ρόλο παίζει το μαθητευόμενο παιδί-πράκτορας στην εξέλιξη της ιστορίας; Μπορούμε τελικά όλοι -μεγάλοι και μικροί- να γίνουμε Πράκτορες του Πλανήτη;
«Ο μαθητευόμενος πράκτορας είναι ένα παιδί που επιλέγεται από την πλατεία του θεάτρου, ανεβαίνει στη σκηνή και με ταχύρρυθμα μαθήματα μυείται στα μυστικά των Πρακτόρων, προκειμένου να τους βοηθήσει στην επερχόμενη αποστολή τους εναντίων των σατανικών σχεδίων του Ιβάν. Προφανώς, στην παράστασή μας το μαθητευόμενο παιδί είναι ηθοποιός, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν εκπαιδευτεί σε όλη την Ελλάδα πάνω από 100.000 Πράκτορες, μέσα από βιωματικά προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που πραγματοποιούνται σε σχολεία, με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. Και βέβαια οι Πράκτορες του Πλανήτη δεν κοιτούν ηλικία. Μικροί και μεγάλοι μπορούμε να γίνουμε Πράκτορες του Πλανήτη, υιοθετώντας μια απλή σειρά καθημερινών συμπεριφορών. Μόνη προϋπόθεση, η ανάγκη μας να ομορφύνουμε κι άλλο τις ζωές μας».
Ενώ είναι γνωστό ότι δεν έχουμε άλλο «σπίτι» πλην της Γης, γιατί έχουμε την τάση εμείς οι ενήλικες να λειτουργούμε τόσο καταστροφικά;
«Η άγνοια; Η παραπληροφόρηση; Ο προσανατολισμένος στην εύκολη και άμεση ηδονή τρόπος ζωής μας; Ο ελιγμός που λέει ότι αφού δεν έχει φτάσει η φωτιά έξω από το σπίτι μου, δεν υπάρχει φωτιά; Δεν μπορώ, όμως, να πιστέψω πως είμαστε συλλογικά αυτοκαταστροφικοί. Και έτσι όπως έχουν οργανωθεί οι ζωές μας, με τη βιομηχανική και ψηφιακή επανάσταση, οι δομές είναι πολύ ισχυρές, δύσκαμπτες και αλλεργικές στην αλλαγή. Ίσως όταν φτάσουμε στο κρίσιμο σημείο καμπής, όπου θα γίνει συλλογική συνείδηση πως το σπίτι μας, το προσωπικό μας σπίτι, δεν έχει οδό και αριθμό και φοβηθούμε μεταμορφωτικά, κάτι να γίνει».
Πώς σας αντιμετωπίζουν οι μικροί θεατές, εσάς τον «κακό» της ιστορίας;
«Τα παιδιά απολαμβάνουν να γιουχάρουν τον χαρακτήρα που υποδύομαι, να του βγάζουν γλώσσα και να χειροκροτούν στις αναποδιές που συναντάει. Και όσο περισσότερο ο χαρακτήρας μου τα τσιγκλάει, τόσο περισσότερο αντιστέκονται. Μου δίνουν μεγάλη ικανοποίηση, οι αντιδράσεις των μικρών μας θεατών».
Η Ελένη Ανδρεάδη επιστρατεύει τα βιβλία της, πάνω στα οποία βασίζεται και η παράσταση για να ευαισθητοποιήσει τη νέα γενιά ως προς την προστασία του περιβάλλοντος. Μπορεί, τελικά, τη λύση να τη δώσουν τα παιδιά; Ο ίδιος είστε αισιόδοξος;
«Η λύση μόνο από τα παιδιά μπορεί να έρθει. Η σχέση των μικρών θεατών με τον μύθο της παράστασής μας, καθώς και με όλα τα υπόλοιπα βιβλία της Ελένης Ανδρεάδη, αυτό μου δείχνουν. Οι ανιψιές μου, μαθήτριες λυκείου πλέον, είναι τα τελευταία δέκα χρόνια οι καλύτερες δασκάλες μου σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Η ενημέρωση που έχουν τα εύπλαστα μυαλά της νέας γενιάς, ο πρακτικός και παιχνιδιάρικος τρόπος με τον οποίο προτείνονται συγκεκριμένες συμπεριφορές στη ζωή τους, όσον αφορά την περιβαλλοντική κρίση, ναι, με κάνουν να νιώθω αισιόδοξος».
Αλλάξατε κάτι ο ίδιος στις συνήθειές σας εμπνεόμενος από τους Πράκτορες του Πλανήτη;
«Και ανακυκλώνω και υφασμάτινες τσάντες χρησιμοποιώ και ξεχνάω που έχω παρκάρει το αμάξι μου και άλλα τέτοια, εδώ και χρόνια. Αυτό στο οποίο με έχει επηρεάσει η παράσταση είναι το βλέμμα μου απέναντι στα πλαστικά καλαμάκια. Στο σπίτι, πλέον, μόνο μπαμπού καλαμάκια. Και εκτός σπιτιού, κατευθείαν από το ποτήρι, το κατά δύναμιν».
Ταυτότητα παράστασης
«Πράκτορες του Πλανήτη-Τα Τέρατα των Θαλασσών»
Κείμενα: Ελένη Ανδρεάδη, Άγγελος Κλωνάρης, Παύλος Μητσόπουλος
Στίχοι: Παύλος Μητσόπουλος, Άγγελος Κλωνάρης
Στίχοι «Τρεις Λέξεις Μόνο»(*): Χρήστος Λάγνης Πανοηλίας
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κλωνάρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Γεωργαντά
Μουσική: Θοδωρής Παπαδημητρίου
Χορογραφίες: Αλέξανδρος Κεϊβάναη
Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Μαγδαληνή Σίγα
Βοηθός ενδυματολόγου: Νίκος Μηνάς
Εικονογράφηση: Στέφανος Κολτσιδόπουλος
Video Animation: Παναγιώτης Πέτρου
Sound Design: Χρήστος Γούσιος, Ενές Αχμέτ Κεχαγιά
Γραφικά Αφίσες Print: Ρέα Δουφέκα
Διανομή (παίζουν και τραγουδούν)
Ανίτα: Κωνσταντίνα Δαούτη
Μαρί Λουίζ: Μαριλένα Λιακοπούλου
Ιάσονας: Ιωάννης Μυστακίδης
Μπεν: Δημήτρης Παπαλάμπρος
Μαθητευόμενος Πράκτορας: Χριστίνα Μπακαστάθη
Γκλουκ Γκλουκ: Στεφανία Γώγου
και ο Συμεών Τσακίρης στο ρόλο του Ιβάν φον Βαμπάουερ
Στον ψηφιακό χαρακτήρα του Ωμέγα τη φωνή του δίνει ο Άγγελος Κλωνάρης
Στον ψηφιακό χαρακτήρα Δύναμη Δέλτα τη φωνή της δίνει η Ιωάννα Γεωργαντά
Θέατρο Βέμπο, Καρόλου 18, Μεταξουργείο
Κάθε Κυριακή στις 11:30 και καθημερινές για σχολεία στις 10:30
Το έργο είναι κατάλληλο για παιδιά από 4 έως 13 ετών
