Ανασκαφές στο ταφικό σπήλαιο της Σαλώμης στο Ισραήλ, η οποία, σύμφωνα με ένα από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ήταν η «μαία» που έφερε στον κόσμο τον Ιησού, αποκάλυψαν ότι η τοποθεσία ήταν ένας σημαντικός εβραϊκός τάφος και ένας χριστιανικός τόπος προσκυνήματος, όπως αναφέρουν οι αρχαιολόγοι.
Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Σαλώμη αμφισβήτησε την παρθενία της Παναγίας και όταν επιχείρησε να την εξετάσει, το χέρι της παρέλυσε. Μετανοώντας, πήρε με το άλλο χέρι στην αγκαλιά της το Θείο Βρέφος και γιατρεύτηκε. Οι εργασίες στο σπήλαιο αποκάλυψαν ένα προαύλιο περίπου 350 τ.μ. με πέτρινες πλάκες και ψηφιδωτά που υποδηλώνουν έναν οικογενειακό τάφο για εξέχοντες Εβραίους, σύμφωνα με την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ (Israel Antiquities Authority – ΙΑΑ). Βρέθηκαν ακόμη διακοσμημένα λυχνάρια και επιγραφές που μαρτυρούν την παρουσία χριστιανών προσκυνητών.
«Προκαλεί έκπληξη η μετατροπή του σπηλαίου σε χριστιανικό παρεκκλήσι», αναφέρει η Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ. «Κρίνοντας από τους σταυρούς και τις δεκάδες τοιχογραφίες της βυζαντινής και πρώιμης ισλαμικής περιόδου, το παρεκκλήσι ήταν αφιερωμένο στη Σαλώμη», προσθέτει.
Η τοποθεσία, περίπου 35 χλμ. νοτιοδυτικά της Βηθλεέμ, είναι γνωστή ως Σπήλαιο της Σαλώμης και σύντομα θα ανοίξει για τους επισκέπτες.
Σύμφωνα με το Times of Israel, το ταφικό σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1982 από αρχαιολόγους και στη συνέχεια ανασκάφηκε το 1984 από τον Καθηγητή Amos Kloner της IAA. Όμως, παρά τις άφθονες αποδείξεις της χρήσης του ως ιερού χριστιανικού χώρου, δεν άνοιξε ποτέ στο κοινό.
Το σπήλαιο ήταν πιθανότατα ένα εβραϊκό ταφικό σπήλαιο για πλούσια οικογένεια πριν από την προσαρμογή του ως χριστιανικού ιερού τόπου. Η πρώτη αίθουσα του ταφικού σπηλαίου χρονολογείται στην περίοδο του Δεύτερου Ναού, η οποία εκτείνεται από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως το 70 μ.Χ. Διαθέτει αρκετούς θαλάμους με πολλά λαξευμένα σε βράχο κοχίμ (ταφικές κόγχες) και σπασμένα οστεοφυλάκια (πέτρινα κιβώτια), που αντικατοπτρίζουν ένα εβραϊκό ταφικό έθιμο.
Οι εσωτερικοί χώροι του ταφικού σπηλαίου είναι της βυζαντινής εποχής, περίπου από το 300 έως το 600 μ.Χ. Οι λάμπες λαδιού που ανακτήθηκαν πρόσφατα είναι από τον 8ο ή 9ο αιώνα Κ.Χ. στην πρώιμη ισλαμική περίοδο.
Σταυροί και επιγραφές στα ελληνικά και στα αραβικά, λαξευμένα στους τοίχους του σπηλαίου κατά τη βυζαντινή και ισλαμική περίοδο δείχνουν ότι το παρεκκλήσι ήταν αφιερωμένο στη Σαλώμη.
