Οι επιρροές του εφοπλιστή και συνθέτη προέρχονται από τη ροκ και την κινηματογραφική μουσική και αυτοπροσδιορίζεται ως ένας μουσικός ράφτης των συναισθημάτων του.
Με τον Γιώργο Λαιμό είχαμε τη μεγάλη χαρά να μιλήσουμε· και ήταν τα λόγια του, λόγια αγάπης και ζωής, γεμάτα τοπία ηχητικά και αέρα αλμυρό.
Εν αναμονή της συναυλίας, ξέρουμε πως και σε αυτή τη γιορτινή βραδιά, ακόμα μια φορά θα γίνουμε όλοι ένα, θα θυμηθούμε, θα ονειρευτούμε, θα συγκινηθούμε και θα νιώσουμε αυτό που ο ίδιος πιστεύει· ότι «στο τέλος, θάλασσα, μουσική και ζωή γίνονται ένα και το αυτό».
Να ξεκινήσουμε με μια περιγραφή σας για το επερχόμενο, μελωδικό, εορταστικό ταξίδι; Πενήντα χρόνια μουσική και θάλασσα.
«Ξεκίνησα την περιήγηση μου στη θάλασσα σε ηλικία 14 ετών όταν πρωτομπαρκάρησα, το καλοκαίρι του 1968.
Πρωτοέγραψα μουσική στα φοιτητικά μου χρόνια , στο Λονδίνο, το 1978 σε ηλικία 24 ετών. Πενήντα πέντε χρόνια θάλασσα και σαράντα πέντε χρόνια μουσική μάς κάνει έναν μέσο όρο 50 ετών, εξ’ ου και ο τίτλος της συναυλίας.
Θα ακούσετε, λοιπόν, ένα μουσικό πρόγραμμα που θα αποτελείται από κλασσικά έργα μου, τα οποία θα παίξει ένα κουιντέτο εγχόρδων, συνοδεία εμού στο πιάνο. Επίσης, θα ακούσετε τραγούδια των οποίων τη μουσική υπογράφω εγώ και τους στίχους, κυρίως, η Κατερίνα Μποζώνη -δασκάλα των παιδιών μου στο δημοτικό του Κολεγίου Αθηνών, εγώ, αλλά και αξιόλογοι στιχουργοί. Οι ενορχηστρώσεις στα κλασσικά κομμάτια έγιναν από τον Αλέξανδρο Τράμπα και στα υπόλοιπα από τον Λεωνίδα Τζίτζο».
Λίγα λόγια σας για τους καλλιτέχνες που θα σας συντροφεύουν επί σκηνής;
«Είναι μεγάλη μου τιμή που θα με πλαισιώσουν με τη φωνή τους η Ηρώ Σαΐα, η Δέσποινα Ολυμπίου, η Demy, o Άκης Δέξιμος, ο Στέλλιος Καρπαθάκης, η Κωνσταντίνα Πουτκάρη, οι κόρες μου Ασπασία και Κατερίνα και η παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου. Αξιόλογοι ερμηνευτές, που αξίζει να σημειώσω ότι συμμετέχουν σε αυτή τη φιλανθρωπική συναυλία αφιλοκερδώς».
Για πρώτη φορά, στο πιάνο θα σας συνοδεύσει κουϊντέτο εγχόρδων· ένα σχόλιό σας;
«Αισθάνομαι περηφάνια και δέος αλλά και άγχος αν θα ανταποκριθώ σωστά στην τεράστια πείρα που έχουν αυτοί οι μεγάλοι μουσικοί».
Μεγάλο και φανατικό το κοινό σας· δώστε μας ένα στίγμα της μεταξύ σας σχέσης, αλλά και των συναισθημάτων όταν επί σκηνής εκτελείτε τα έργα σας;
«Κάποτε έπαιζα πιάνο στο σαλόνι του σπιτιού μου, μόνο για τους φίλους μου. Στη συνέχεια κάποιοι με ενθάρρυναν να παίξω μπροστά σε μεγαλύτερο κοινό γιατί τους είχε ενθουσιάσει η μουσική μου. Σήμερα, όταν βρίσκομαι επί σκηνής νιώθω πάντα την ίδια κατάνυξη. Στόχος μου είναι η μέθεξη του κοινού στη μουσική μου. Τη στιγμή που εγώ και το κοινό γινόμαστε “ένα” νιώθω τόσο ευτυχής που αναρωτιέμαι αν αυτό που μου συμβαίνει είναι αληθινό».
Καλλιτέχνες, μουσικά ρεύματα, έργα με επίδραση στην καλλιτεχνική σας δημιουργία;
«Μάνος Χατζιδάκις, Queen, Beatles, Alan Parsons Project, Genessis, Στέφανος Κορκολής, Nino Rotta, Santana, Scorpions, Aznavour, Pink Floyd, Supertramp, και άλλοι. Γενικά, οι επιρροές μου προέρχονται από τη ροκ και την κινηματογραφική μουσική».
Συναισθήματα, εικόνες, γεγονότα, εμπειρίες· μιλήστε μας για τις πηγές της έμπνευσής σας;
«Είμαι ένας μουσικός ράφτης των συναισθημάτων μου. Όταν ήμουν μικρός και ήμουνα στενοχωρημένος, ή χαρούμενος ή ερωτευμένος δεν έκλαιγα, ούτε γελούσα, αλλά τραγουδούσα μέσα μου τα τραγούδια εκείνα που καθρέφτιζαν την εκάστοτε ψυχική μου κατάσταση. Το τραγούδι “Mamma” που θα ακουστεί στη συναυλία, το έγραψα για τη μητέρα μου, την οποία έχασα πριν από δεκαέξι χρόνια».
50 χρόνια μουσική και θάλασσα· σκέψεις και συναισθήματα κοιτάζοντας πίσω, τη διαδρομή;
«Διαδρομή αποτυπωμένη σαν καρδιογράφημα. Ήρεμες και φουρτουνιασμένες θάλασσες και γλυκές και πονεμένες μουσικές μαζί σαν ένα κράμα, που στο τέλος αφήνει μια γεύση σοφίας από τα λάθη που μετατρέπονται σε εμπειρίες. Προτιμώ να βλέπω μπροστά μου “αναμμένα κεριά” και αφήνω τα “σβηστά” να με κάνουν καλύτερο».
Σκέψεις και συναισθήματα, με το βλέμμα στο μέλλον;
«Αυτό το αφήνω στην ανώτερη δύναμη που αποφασίζει για όλους μας και μας οδηγεί με κάποιο τρόπο να προσφέρουμε στον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπο μας».
Θα μοιραστείτε μαζί μας μια αγαπημένη σας στιγμή, εικόνα, εμπειρία από τον χώρο της μουσικής;
«Είναι πολλές αλλά μία από τις πιο σημαντικές στιγμές ήταν όταν έπαιξα πιάνο στην “Αθηναΐδα” και συμμετείχε όλη η οικογένειά μου επί σκηνής. Ελπίζω στις 5 Δεκέμβρη να ζήσω άλλη μία αξέχαστη εμπειρία».
Και τώρα, μία γεμάτη θάλασσα;
«Με μουσική, με παφλασμό κυμάτων, με εμπειρίες, με καλές και κακές στιγμές. Αλλά στο τέλος, θάλασσα, μουσική και ζωή γίνονται ένα και το αυτό. Κι όταν καταλάβεις πόσα κοινά έχουν μεταξύ τους, αρκεί να ταξιδεύεις με πυξίδα την αγάπη για τους ανθρώπους που το κάνεις».
Να κλείσουμε με στίχους ενός τραγουδιού;
«Ενός τραγουδιού δικού μου, που είπα και έπαιξα στο πιάνο την ημέρα του γάμου μου με τη σύζυγό μου Χρυσούλα. Στο τραγούδι αυτό έχω γράψει και τη μουσική και τους στίχους: “Και σαν ποτάμι πάνω μου κύλησες, σαν δέντρου ρίζα σε βουνοπλαγιά, ένιωσα ρίγος σαν μου πρωτομίλησες, προχώρα και μη φοβάσαι η νύχτα δεν μας προφταίνει πια. Είναι απέραντη η ζωή και εμείς σαν δυο πουλιά αιώνια τώρα θα πετάμε”».
