Στο πλαίσιο της παρουσίασης της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου της Ιωάννας Θεοχαροπούλου, «Χτίστες, νοικοκυρές και η οικοδόμηση της σύγχρονης Αθήνας», η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση διοργανώνει την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, από τις 7 μ.μ. έως τις 10 μ.μ., μια συζήτηση σχετικά με τη σημασία αυτής της σύγχρονης πόλης, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και την ιστορία της, καθώς και προβολή της ομώνυμης ταινίας των Τάσου Λάγγη και Γιάννη Γαϊτανίδη.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, με διανομή δελτίων εισόδου πριν την έναρξη της εκδήλωσης. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Κριτική επαναξιολόγηση της πόλης
Οι ιστορικοί τής αρχιτεκτονικής τείνουν να υποτιμούν την έλλειψη επίσημου σχεδιασμού και τη φαινομενική ομοιομορφία των κτηρίων-«κουτιών» από μπετόν. Θεωρώντας τα παραπάνω ως ένα μοναδικό στοιχείο άτυπης αστικοποίησης με συγκεκριμένα τοπικά χαρακτηριστικά –ως ένα φαινόμενο που εν γένει απαντάται σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στον «αναπτυσσόμενο»–, το βιβλίο της Θεοχαροπούλου προσφέρει μια κριτική επαναξιολόγηση της πόλης με άξονα την επιτυχημένη προσαρμογή της στη χρονική συγκυρία.
Όπως σχολιάζει η ίδια η συγγραφέας: «η προσέγγιση έχει ως αφετηρία τις δομές που σχεδιάστηκαν αποκλειστικά από αρχιτέκτονες και σχεδιαστές, αλλά προχωρά στη διερεύνηση των –οικονομικών, πολιτισμικών και υλικών– διεργασιών που βασίστηκαν σε αυτοργανωμένα, κοινοτικά εγχειρήματα. Αυτοί οι αυτοσχεδιασμοί και οι προσαρμογές κατάφεραν να δημιουργήσουν μια πυκνή και ζωντανή πόλη. Έτσι, μπορούν με τη σειρά τους να μας βοηθήσουν να φανταστούμε πώς να δημιουργήσουμε πιο βιώσιμα και κατοικήσιμα πρότυπα πολεοδομίας».
Όπως αναφέρουν οι σκηνοθέτες της ομώνυμης ταινίας, Τάσος Λάγγης και Γιάννης Γαϊτανίδης, «η Αθήνα είναι η πόλη μας, εκεί που γεννηθήκαμε και ζούμε, και την αγαπάμε σαν να είναι “το χωριό μας”. Είναι όμως αντιφατική και σχεδόν άγνωστη, καθώς η επαναλαμβανόμενη υφή των πολυκατοικιών απλώνεται τριγύρω κλωνοποιημένη. Ένας χώρος σαν κείμενο αδιαπέραστο στη γενικότητά του, ακατανόητο, χωρίς εμφανείς ιστορικές αναφορές, πέρα από το ορόσημο της Ακρόπολης και μερικών διάσπαρτων, ασύνδετων μνημείων. “Πώς χτίστηκε όλο αυτό;” διερωτάται κανείς. Σίγουρα όχι από αρχιτέκτονες και πολεοδόμους. Με αφορμή και οδηγό το βιβλίο της Ιωάννας Θεοχαροπούλου, ψάξαμε στις ρωγμές της σύγχρονης αστικής μας ιστορίας για να βρούμε ποιοι και ποιες ήταν αυτοί οι εσωτερικοί μετανάστες, συνδημιουργοί του χτισμένου περιβάλλοντός μας. Ξεκινήσαμε με τις ίδιες προκατειλημμένες ιδέες (ότι δηλαδή αυτοί κατέστρεψαν την Αθήνα, η “αντιπαροχή του Καραμανλή” κ.λπ.). Δεν γνωρίζουμε αν αυτές οι προκαταλήψεις και οι μύθοι για την Αθήνα θα πάψουν να υπάρχουν. Απλώς, τώρα πια προστέθηκε μία ακόμα ιστορία, για τη δημιουργία της πιο παλιάς καινούριας πρωτεύουσας της Ευρώπης».
Το βιβλίο και η ταινία παρουσιάστηκαν πρόσφατα στη Βραζιλία, κατέκτησαν τη Νέα Υόρκη, το Τορόντο και το Βανκούβερ, και ακολουθούν Λος Άντζελες, Ουάσινγκτον, Σικάγο, Χιλή και Ρότερνταμ.
Ποιοι «τσιμέντωσαν» την πόλη;
Το ντοκιμαντέρ «Χτίστες, Νοικοκυρές και η Οικοδόμηση της Σύγχρονης Αθήνας» ξεδιπλώνει την ιστορία της αθηναϊκής πολυκατοικίας και της ανοικοδόμησης (της πόλης) μέσα από εικόνες, στιγμιότυπα, περιγραφές και χαρακτηριστικά της ζωής λαϊκών ανθρώπων της αντιπαροχής.
Ποιοι είναι οι επαρχιώτες που ήρθαν στην Αθήνα με τις γυναίκες τους μετά τον Εμφύλιο και «τσιμέντωσαν» την πόλη; Ποιοι «γκρέμισαν» τα νεοκλασικά και γιατί γέμισαν το λεκανοπέδιο με πολυκατοικίες; Πώς έμαθαν και ανέπτυξαν την τέχνη τους, από πού προέρχονται, ποιες τεχνικές και γνώσεις είχαν μαζί τους; Πώς τροποποίησαν τα εργαλεία τους για να ικανοποιήσουν τις νέες ανάγκες που αναδύονταν; Πώς επικοινωνούσαν και διαπραγματεύονταν με τους μορφωμένους αρχιτέκτονες; Τι ζητούσαν οι γυναίκες τους; Με άλλα λόγια, ποια ήταν η ιστορία της συνάντησής τους με το «σχέδιο του μοντερνισμού»;
Μετά την πρεμιέρα της στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» τον Σεπτέμβριο του 2021 και τη συμμετοχή της στο διαγωνιστικό τμήμα των βραβείων ΙΡΙΣ, οι «χτίστες και νοικοκυρές» της Αθήνας μεταφέρθηκαν, όπως προαναφέρθηκε, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού κερδίζοντας το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Cinema Urbana – Architecture Film Festival Brasilia στη Βραζιλία τον Αύγουστο του 2022, πέρασαν από τη Νέα Υόρκη, το Τορόντο και το Βανκούβερ· επόμενοι σταθμοί το Λος Άντζελες, η Ουάσινγκτον, το Σικάγο, η Χιλή και το Ρότερνταμ.
