Skip to main content

Ειρήνη Μουντράκη στη «Ν»: «…Η τέχνη μάς ενώνει και μας ταξιδεύει…»

Το Εθνικό Θέατρο και ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών συνεργάζονται, για ακόμη μία φορά, και παρουσιάζουν την έκθεση «Travel Through Theatre». Στο επίπεδο των Αφίξεων, ένας «θεατρικός χάρτης» προσκαλεί τους επιβάτες και τους επισκέπτες του αεροδρομίου να εξερευνήσουν έναν κόσμο χωρίς σύνορα και χώρες, έναν κόσμο ανοιχτό που ενώνει ανθρώπους και πολιτισμούς.

Το Εθνικό Θέατρο και ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών συνεργάζονται, για ακόμη μία φορά, και παρουσιάζουν την έκθεση «Travel Through Theatre», έως τις 31 Μαρτίου 2023 [Χώρος: Τέχνη & Πολιτισμός, Επίπεδο Αφίξεων – Έξοδος 1].

Η νέα έκθεση αναδεικνύει πώς η τέχνη ενώνει τον κόσμο, καταργώντας κάθε είδους σύνορα. Το θέατρο, από τη γέννησή του, μας θυμίζει συνεχώς πως είμαστε όλοι επιβάτες πάνω στο ίδιο μέσο: τη μία και μοναδική Γη.

Στο επίπεδο των Αφίξεων, ένας «θεατρικός χάρτης» προσκαλεί τους επιβάτες και τους επισκέπτες του αεροδρομίου να εξερευνήσουν έναν κόσμο χωρίς σύνορα και χώρες, έναν κόσμο ανοιχτό που ενώνει ανθρώπους και πολιτισμούς. Ένας ενδεικτικός –και σε καμία περίπτωση εξαντλητικός– θεατρικός χάρτης με επιδραστικούς συγγραφείς, τους οποίους μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα μέσω QR codes που αποκαλύπτουν στοιχεία για τη ζωή και τη δραματουργία τους, φωτογραφίες από παραστάσεις των έργων τους στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, αλλά και θησαυρίσματα από τα κείμενά τους.

Επίσης, οι επισκέπτες της έκθεσης έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά το κοστούμι του Μολιέρου από το ομώνυμο έργο του Μπουλγκάκοφ (Κεντρική Σκηνή 2020, σκην. Στάθης Λιβαθινός). Το κοστούμι είναι της ενδυματολόγου Ελένης Μανωλοπούλου και το φορούσε στην παράσταση ο Σταμάτης Φασουλής που ερμήνευε τον Μολιέρο.

Μιλήσαμε με την επιμελήτρια της έκθεσης, Ειρήνη Μουντράκη -Διδάκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών.

Πείτε μας,  πώς φτάσατε στην ιδέα ενός παγκόσμιου θεατρικού χάρτη στο αεροδρόμιο και ποιος είναι ο στόχος;

«Η ιδέα ξεκίνησε από το γεγονός πως το αεροδρόμιο -όπως και η σκηνή του θεάτρου- είναι ένας τόπος όπου μπορούν να συναντηθούν τα πάντα και όλοι οι άνθρωποι. Τα αεροδρόμια είναι ένα σημείο σύγκλισης, όπου οι άνθρωποι συνυπάρχουν αρμονικά ανεξάρτητα από πού προέρχονται και πού πάνε· ένας τόπος όπου συναντιέται, με κάποιον τρόπο, ο κόσμος. Το ίδιο συμβαίνει και στο θέατρο. Δεν έχει σημασία πού είμαστε ή ποιοι είμαστε. Η τέχνη μάς ενώνει και μας ταξιδεύει. Τα μεγάλα έργα, ανεξάρτητα από το σε ποια γλώσσα γράφτηκαν, μιλάνε σε όλους μας. Μέσα σε μια ρευστή πραγματικότητα, όπως αυτή που ζούμε, η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα αλλά μόνο ενώνει. Άλλωστε, είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο μέσο. Τη γη μας. Αυτή τη συνύπαρξη, την ένωση και την κατάργηση των διαχωρισμών, θέλουμε να δείξουμε με τον θεατρικό χάρτη μας στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Οι πιο επιδραστικοί συγγραφείς είναι εκεί και το κοινό, με χρήση των QR codes, μπορεί να μάθει για τη ζωή τους, να δει φωτογραφίες από παραστάσεις έργων τους στο Εθνικό Θέατρο, να διαβάσει επιλεγμένα αποσπάσματα από έργα τους. Ο χάρτης, που σχεδιάστηκε από τους Re-two Design, δεν είναι φυσικά εξαντλητικός. Είναι, όμως, μια απόδειξη ότι η τέχνη είναι ένα μέσο που μας ενώνει.

Πρέπει να σημειώσω, επίσης, ότι αυτό δεν θα γινόταν εάν δεν ήταν η κα Χαρά Μητσοτάκη, Τομεάρχης Δημοσίων Σχέσεων &  Πολιτισμού του Διεθνή μας Αερολιμένα, στη θέση αυτή, με τόσο ευήκοα ώτα και τόση αγάπη στον Πολιτισμό. Και θα ήθελα να αναφέρω την κα Σάσα Παπαχριστοπούλου από το Εθνικό Θέατρο για τη δικτύωση των φορέων, την κα Μαρία Καρανάνου στον συντονισμό της δράσης και το τμήμα Δραματολογίου για τη θεατρολογική του εργασία».

Σχεδιάζετε και άλλες εκθέσεις στο Εθνικό Θέατρο; Φωτογραφικές, κειμένων, σκηνογραφικές κ.ά.;

«Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε στο άμεσο μέλλον κάποια έκθεση που μπορώ να ανακοινώσω. Ωστόσο, είναι βασική προτεραιότητα του Εθνικού Θεάτρου το άνοιγμα στον κόσμο. Η πολιτική μας δεν είναι να περιμένουμε μόνο το κοινό να έρθει στο θέατρο, αλλά και εμείς να βγαίνουμε έξω για να συναντήσουμε το κοινό μας. Το Εθνικό Θέατρο δεν είναι ένα κτήριο, είναι επικοινωνία, είναι εκπαίδευση, είναι πολιτισμός. Γι’ αυτό και τολμάμε και δράσεις αλλά και εκθέσεις σε τόπους όπως το Μετρό ή ακόμη και το Άττικα. Θέλουμε ένα θέατρο ανοιχτό».