Είναι ο νόμος πιο πάνω από όλους; Πόσο απέχει η αυθαίρετη εξουσία από τον αυταρχισμό; Πόση βία μπορεί να αντέξει κανείς; Εκκωφαντικοί θόρυβοι από εκρήξεις και όπλα εναλλάσσονται με ποιητικές εικόνες, γεμάτες επίμαχους συμβολισμούς.
Ο Ιταλός σκηνοθέτης Ρομέο Καστελούτσι, ο μέγας εικονοκλάστης της σκηνής, επιστρέφει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από τις 28 Σεπτεμβρίου έως τις 2 Οκτωβρίου με την παράσταση «Bros»· μια παράδοξη τελετουργία για τον νόμο και την τάξη, μια ενοχλητική, συναρπαστική τελετουργία που κόβει την ανάσα, με είκοσι τρεις άνδρες επί σκηνής, εξίσου θύματα και δήμιους [λεωφ. Συγγρού 107-109, Αθήνα].
Οι πρωταγωνιστές του «Bros» δεν χρειάζεται να είναι ηθοποιοί. Δεν προηγείται, εξάλλου, κάποια κανονική πρόβα. Μόνο μια συμφωνία: είναι εδώ για να εκτελούν οδηγίες. Όσο αλλόκοτες ή ακατανόητες κι αν είναι. Μια μνημειώδης φάρσα για την ελεύθερη βούληση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Γιατί οι άνδρες που «στρατολογεί» ο Ρομέο Καστελούτσι ντύνονται και συμπεριφέρονται σαν όργανα της τάξης, εκτελώντας τις εντολές που δέχονται, μέσω ακουστικών, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Περιθώριο αυτοσχεδιασμού δεν υπάρχει. Πρέπει να υπακούσουν.
Ο 62χρονος σκηνοθέτης, δημιουργός επίσης σκηνικών, φωτισμών και κοστουμιών, είναι γνωστός παγκοσμίως για την προσέγγισή του στο θέατρο που εδράζεται στην ολότητα των τεχνών και αποσκοπεί σε μια ολοκληρωμένη αντίληψη του έργου. Το θέατρό του προτείνει μια δραματουργία που ανατρέπει την πρωτοκαθεδρία της λογοτεχνίας, κάνοντας τη σκηνή μια σύνθετη μορφή τέχνης που συγκροτείται από ασυνήθιστα πλούσιες εικόνες, εκφραζόμενες σε μια κατανοητή γλώσσα όπως είναι αυτές της μουσικής, της γλυπτικής, της ζωγραφικής ή της αρχιτεκτονικής.
Ανησυχαστικό όσο και ιδιοφυές, το «Bros» εκτυλίσσεται σε μια πύκνωση χωροχρόνου: σε ένα απεριόριστο παρόν και σε ένα αχαρτογράφητο «κάπου/οπουδήποτε». O Νόμος ανάγεται στον ορατό-αόρατο συμπρωταγωνιστή τού επί σκηνής πλήθους. Ο Καστελούτσι στήνει μια μεγαλειώδη οντολογική φάρσα που μας προκαλεί να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη βία, την ατομική ευθύνη, την κριτική σκέψη, την ασυδοσία και την υπακοή. Το θέατρο μεταμορφώνεται σε ένα οντολογικό τοπίο απ’ όπου η ανθρωπότητα παρελαύνει ως μια υπάκουη αδελφότητα, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να επιτεθεί στην ίδια της τη σάρκα.
Οι σκηνοθεσίες του Καστελούτσι προσκαλούνται τακτικά και ανεβαίνουν ως παραγωγές στις πιο περίβλεπτες διεθνείς θεατρικές και λυρικές σκηνές και Φεστιβάλ, σε εξήντα χώρες όλων των ηπείρων. Ο ίδιος έχει διατελέσει διευθυντής του Θεατρικού τομέα της Μπιενάλε της Βενετίας, Artiste Associé στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και αυτή την περίοδο είναι Grand Invitée στην Τριενάλε του Μιλάνου (2021-2024) και προσκεκλημένος σκηνοθέτης στη Schaubhüne του Βερολίνου.
Έχει ονομαστεί Ιππότης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας και επίτιμος διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, είναι μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου και, μεταξύ άλλων διεθνών διακρίσεων, έχει λάβει τον Χρυσό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας και δύο Χρυσές Μάσκες, στην κατηγορία της Όπερας.
