Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Πειραματιζόμενη με τη βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης, τη σχέση του ατόμου με την ομάδα, την κατασκευή τής κίνησης και τη διαδικασία εξέλιξής της, καθώς και την εξερεύνηση της δράσης στον χώρο και του ίχνους που αυτή αφήνει, η χορεύτρια – χορογράφος Ίρις Καραγιάν μάς μιλά για την παράσταση «Alaska».
Στο πνεύμα στήριξης που παρέχει στους Έλληνες χορογράφους, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει τη νέα παραγωγή της Ίριδας Καραγιάν και της ομάδας της, Ζήτα, από τις 26 έως τις 29 Φεβρουαρίου, στις 9 το βράδυ.
Έχοντας χαράξει, με σταθερά και προσεκτικά βήματα, μια πορεία, που περιλαμβάνει σημαντικούς σταθμούς στην Ελλάδα, αλλά και διεθνείς διακρίσεις που της προσφέρουν νέες ευκαιρίες, η δυναμική εκπρόσωπος του σύγχρονου ελληνικού χορού, Ίρις Καραγιάν, μιλά για την παράσταση και για τη θέση του χορού στην Ελλάδα.
Με τι πειραματίζεστε στην παράσταση «Alaska»;
Η αρχική μου ιδέα ήταν να δουλέψω με πέντε σώματα σε επαφή και τον σχεδιασμό της κίνησής τους στις επιφάνειες που προκύπτουν, να κατανοήσω πώς μπορεί να λειτουργήσει η κίνηση του συνόλου, μιας κατασκευής που αποτελείται από πέντε μέρη. Να δουλέψω με τον περιορισμό στον χώρο και να ερευνήσω τις δυνατότητες, που προσφέρει για την προσέγγιση τής εικόνας σε κίνηση. Η διαρκής επαφή κατηύθυνε την προσοχή των χορευτών και τη δική μου, από τη θέση του παρατηρητή, σε μια μικρο – χορογραφία. Δουλεύουμε με τη δυνατότητα της παρατήρησης κάθε κίνησης, τη διαδρομή της στο σώμα του άλλου και το αποτέλεσμα που δημιουργεί στον χώρο.
Πώς κινούνται οι χορευτές πάνω στη σκηνή και με ποια ιδέα δουλεύουν;
Οι χορευτές προσεγγίζουν το σώμα του άλλου, αγγίζουν, πιέζουν, ασκούν και δέχονται ερεθίσματα, γλιστράνε και εφαρμόζουν πάνω και γύρω στις επιφάνειες των σωμάτων. Αναλύουν την κίνησή τους σε κάθε λεπτομέρεια, σχεδιάζουν τη διαδρομή της, κινούμενοι αρχικά σε περιορισμένο και κλειστό χώρο. Δουλεύουν με την πρόθεση ότι, με την κίνησή τους, επιχειρούν να μπουν στο σώμα του άλλου, να μπουν κάτω από το κέντρο του. Κινούνται μέσω της αφής και της όρασης, προκαλούν και δέχονται ερεθίσματα, τα οποία στρέφουν την προσοχή τους στην κάθε στιγμή και σε αυτό που συμβαίνει. Με τη δράση τους, επικεντρώνονται στην παραμικρή λεπτομέρεια και στον χρόνο που συμβαίνει.
Γενικότερα, ποια θέματα σάς απασχολούν στις χορογραφίες σας;
Η ανάγκη επινόησης μιας συνθήκης, πάνω στην οποία θα χτίσω τη χορογραφία. Με απασχολεί η ανθρώπινη φύση, η κατανόησή της και ο τρόπος, με τον οποίο τροφοδοτεί κάθε φορά τη χορογραφική μου πρόθεση. Το σώμα, ο χρόνος και ο χώρος, ο τρόπος, με τον οποίο, μέσα από τη σύνθεση και επεξεργασία αυτών των υλικών, μπορώ να θέσω κάποιο ερώτημα στον εαυτό μου και να με οδηγήσει στο να δημιουργήσω ένα φανταστικό “σενάριο”, με το οποίο θα καταπιαστώ, μια προβληματική που με βάζει σε κατάσταση εγρήγορσης. Ο τρόπος που εξελίσσεται η κίνηση, η καθαρότητα στην πρόθεσή της την ώρα της επιτέλεσής της. Ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργεί η χορογραφική πρακτική και πώς μπορεί να αποτελέσει μια αυτόνομη γλώσσα, προσφέροντας τα εργαλεία στον θεατή, μέσα από την κατασκευή του έργου, να την κατανοήσει. Η έρευνα μιας ιδέας σε βάθος και η μετεξέλιξή της.
Στην Ελλάδα, ο χορός έχει τη θέση και την προσοχή, που του αξίζει;
Όχι. Δεν υπάρχει στέγη ή θέατρο χορού, δεν υπάρχει τμήμα χορού ή παραστατικών τεχνών στην ανώτατη εκπαίδευση, δεν υπάρχει χορός στα σχολεία, δεν υπάρχει σχεδιασμός και υποδομές για την υποστήριξη της έρευνας, εκπαίδευσης, δημιουργίας, παραγωγής, δικτύωσης κ.ά.. Υπάρχουν άνθρωποι, που είναι επαγγελματίες στον χώρο, και ασχολούνται με το αντικείμενο και με όλα γύρω που το συνιστούν, που διεκδικούν τη θέση τους. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνοι για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των παραπάνω.
Ταυτότητα παράστασης
Ιδέα – χορογραφία: Ίρις Καραγιάν, μουσική: Νίκος Βελιώτης, εικαστική εγκατάσταση: Γιώργος Μαραζιώτης, σύμβουλοι δραματουργίας: Μυρτώ Κατσίκη – Σωτήρης Μπαχτσετζής, φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας, κοστούμια: Ελευθερία Αράπογλου, παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, εκτέλεση παραγωγής: ομάδα χορού Ζήτα. Ερμηνεύουν: Φίλιππος Βασιλείου, Νώντας Δαμόπουλος, Χαρά Κότσαλη, Κατερίνα Λιόντου, Ιωάννα Παρασκευοπούλου.
Παράλληλες δράσεις
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου: Συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές, μετά την παράσταση.
Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου: Πρωινή σχολική παράσταση.
Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Μικρή Σκηνή: λεωφ. Συγγρού 107 – Αθήνα, τηλ. κρατήσεων: 210 9005800. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 15 ευρώ, μειωμένο ή μικρή παρέα (5 – 9 άτομα): 10 ευρώ, μεγάλη παρέα (10+ άτομα): 9 ευρώ, ΑΜΕΑ – άνεργοι: 5 ευρώ, συνοδός ΑΜΕΑ: 10 ευρώ. Πώληση εισιτηρίων: ταμείο Στέγης (Δευτέρα – Κυριακή: 9:00 – 21:00), καταστήματα: Γερμανός και ΟΤΕSHOP, Ιανός οδού Σταδίου, Παπασωτηρίου (στα καταστήματα Πανεπιστημίου, Mall Μαρούσι, Κηφισιά, McArthur Glen), τηλεφωνικά: 210 9005800, γραμμή Φίλων της Στέγης: 213 0178200 (Δευτέρα – Κυριακή: 9:00 – 20:00), ηλεκτρονικά: η υπηρεσία print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.
