Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Το Θέατρο Πρόβα συμμετέχει στον εορτασμό του έτους Καμπανέλλη -100 χρόνια από τη γέννησή του, με το έργο «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού».
Μετά την επιτυχία που γνώρισε στο Θέατρο Πρόβα, το έργο παρουσιάζεται στο Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών – για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, σε σκηνοθεσία Παντελή Παπαδόπουλου [Οικία Κλεάνθους ή Παληό Πανεπιστήμιο – Θόλου 5, Πλάκα].
«Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού» είναι ο αντίποδας του κόσμου της «Αυλής των θαυμάτων». Το έργο γράφτηκε από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη το 1978 και παρουσιάστηκε από το θέατρο Τέχνης. Η υπόθεσή του είναι πολύ απλή. Επτά αδέλφια, γυναίκες και άντρες, είναι κληρονόμοι μιας μεγάλης βιομηχανικής επιχείρησης, κάτω από την τυραννική αθανασία ενός επτάψυχου πατέρα που, μολονότι είναι σε μόνιμη αφασία, διατηρεί το 51% των μετοχών του. Τα αδέρφια τσακώνονται μεταξύ τους γιατί όλα θέλουν να ηγηθούν και να αναλάβουν τη διεύθυνση της εταιρείας. Οι ανελέητες ραδιουργίες και οι λυσσαλέοι καυγάδες που γίνονται συνέχεια ανάμεσά τους, οδηγούν στην αλληλοεξόντωση τους. Τελικά, διαπιστώνουν ότι κυνηγούν και επενδύουν σε ένα μέλλον που δεν το ορίζουν. Μέσα, όμως, από τις διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις που ζουν, αποφασίζουν να συμφιλιωθούν και να μονοιάσουν και να συνεχίσουν να έχουν ακόμα τον μπαμπά τους.
Στο έργο πρωταγωνιστεί στον ρόλο της θείας, η ηθοποιός Ελευθερία Ρήγου. Είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε μαζί της.
Σας έχουμε δει σε τηλεοπτικές σειρές, σας έχουμε απολαύσει και στο θέατρο. Σας ελκύει κάποιος χώρος περισσότερο;
«Όταν μιλάμε για τέχνη του θεάτρου αναφερόμαστε στη θεατρική παράσταση, το κυρίαρχο στοιχείο της οποίας είναι ο ηθοποιός, που είναι δημιουργός των καταστάσεων που ζωντανεύουν επί σκηνής. Θα έλεγα ότι παίζοντας στο θέατρο αισθάνομαι πιο ολοκληρωμένη».
Μια περιγραφή του ρόλου σας στη θεατρική παράσταση «Τα Τέσσερα πόδια του τραπεζιού»;
«Υποδύομαι μια κυρία 92 χρονών, η οποία, λόγω προχωρημένης ηλικίας, είναι σε αναπηρικό καροτσάκι και είναι διανοητικά “κολλημένη” στο παρελθόν. Είναι μια δυναμική και επιβλητική παρουσία που δίνει ένα διαφορετικό ενδιαφέρον στους ρόλους που μου έχουν δοθεί μέχρι τώρα, γιατί είναι κόντρα ρόλος, και αξίζει τον κόπο για έναν ηθοποιό να καταπιάνεται με τις δυσκολίες του και όχι με τις ευκολίες του».
Ποιοι ρόλοι πιστεύετε πως είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα σας;
«Είναι επίφοβο να μιλάμε για τέτοιους ρόλους, γιατί υπάρχει κίνδυνος να επαναπαυθείς στις “ευκολίες” των υποκριτικών σου μέσων και να κάνεις τη λεγόμενη μανιέρα. Εγώ, πες από τύχη αλλά σίγουρα από προσεκτικές επιλογές που μου κόστισαν σε πολλά επίπεδα, έχω καταφέρει να αποφύγω τη σιγουριά των ρόλων που είναι κομμένοι και ραμμένοι πάνω μου, διαλέγοντας κάθε χρόνο να μεταμορφωθώ σε χαρακτήρα εντελώς διαφορετικό».
Πώς είναι μια καθημερινή ημέρα της Ελευθερίας Ρήγου;
«Πώς μπορεί να είναι η ημέρα μιας γυναίκας που δουλεύει εντός και εκτός σπιτιού και τρέχει για να τα προλάβει όλα, χωρίς να της μένει χρόνος για τον εαυτό της; Μια φωτογραφία στα σόσιαλ με το χαμόγελο της κουρασμένης χορεύτριας· παρόλα αυτά δεν παραπονιέμαι».
Κάποιο όνειρο που δεν έχετε πραγματοποιήσει ακόμα -τόσο στον καλλιτεχνικό όσο και στον προσωπικό τομέα;
«Έχω συνεργαστεί με σημαντικές προσωπικότητες και είμαι τυχερή γιατί είναι σαν να έβγαλα δεύτερες σχολές μαζί τους. Ήμουν πέντε χρόνια με το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, στη Στοά του Θανάση Παπαγεωργίου, με είχε δίπλα του ο Θύμιος Καρακατσάνης ως συμπρωταγωνίστρια για αρκετά χρόνια που είχε ένα θέατρο Τέχνης πίσω του, έχω παίξει στην Επίδαυρο, έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό με το θέατρο. Έχω παίξει σε μιούζικαλ, επιθεωρήσεις. Παλιά δεν τα έλεγα αυτά .Το έπαιζα “σεμνή”… γι’ αυτό και ο πολύς κόσμος με γνωρίζει ως μία καλή ηθοποιό που έκανε κάποιές τηλεοπτικές επιτυχίες στα 90’s. Και για να επανέλθουμε στην ερώτησή σας, όχι δεν υπάρχει κάποιο όνειρο που δεν έχω πραγματοποιήσει ακόμη, γιατί τα όνειρά μου εγώ τα έκανα πραγματικότητα σε πολύ νεαρή ηλικία. Σε προσωπικό επίπεδο, το όνειρό μου είναι να ταξιδέψω και να επισκεφθώ μέρη που δεν είχα την τύχη να δω ακόμη».
Λίγα λόγια σας για όσα δυσάρεστα έχουν αποκαλυφθεί στο θέατρο σχετικά με το #MeToo;
«Δυστυχώς, δεν συμβαίνουν μόνο στον χώρο του θεάτρου. Προσωπικά, έχω δεχτεί ανάρμοστες συμπεριφορές από γιατρούς. Και το λέω αυτό γιατί πολύ έχει αμαυρωθεί ο χώρος μας. Μην ασχολείστε μόνο με αυτούς που θέλουν να προβάλουν τα ΜΜΕ. Κανένας μας δεν είναι στο απυρόβλητο».
Εσείς ως γυναίκα αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της καριέρας σας κακοποιητικές συμπεριφορές από συνεργάτες σας;
«Ναι έχω δεχτεί· και αντέδρασα ακαριαία».
Μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
«Δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να ανακοινώσω».
Θα σας δούμε πάλι σε κάποιο τηλεοπτικό σήριαλ;
«Αν έχουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία, όλα μπορούμε να τα κυνηγήσουμε».
Μια ευχή που θα δίνατε, από καρδιάς, στους νέους ηθοποιούς;
«Να μη χάνουν την αισιοδοξία τους· όσο είναι αυτό δυνατόν».
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Παντελής Παπαδόπουλος, Εισηγητής Δραματολογίας: Κώστας Γεωργουσόπουλος, Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Λαμπρινή Καρδαρά, Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Ερμηνεύουν: Μαίρη Ραζή, Σωτήρης Τσόγκας, Κώστας Δαρλάσης, Κοραλία Τσόγκα, Ελευθερία Ρήγου, Αντώνης Ζιώγας, Άννα Πορφύρη, Υάκινθος Μάινας
Παραστάσεις: 17 -18 – 19 – 20 Ιουλίου || 30-31 Aυγούστου || 01 Σεπτεμβρίου
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 9 μ.μ.
