Skip to main content

«Moby Dick»: Μιούζικαλ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, στο Θέατρο Παλλάς

Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το «Moby Dick» του Χέρμαν Μέλβιλ, μια ναυτική περιπέτεια αλλά και ένα πολυεπίπεδο έργο που εξερευνά τα όρια της ανθρώπινης φύσης, γίνεται μιούζικαλ από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Είκοσι τέσσερις ηθοποιοί και μία δεκαμελής ορχήστρα υπόσχονται ένα αξέχαστο ταξίδι στις θάλασσες και τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, σε ένα υπερθέαμα με 3D graphics και ολογράμματα που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, στο Θέατρο Παλλάς [Βουκουρεστίου 5, Αθήνα].

Η ιστορία του σύγχρονου πολιτισμού έχει ταυτιστεί με το έργο του Μέλβιλ. Από τον Τζάκσον Πόλοκ έως τον Όρσον Γουέλς και από τον Αλμπέρ Καμύ έως τον Μπομπ Ντύλαν, η μαγεία του «Moby Dick», που συχνά φέρνει στον νου επικές στιγμές του Ομήρου, αρχαίες τραγωδίες, ακόμα και σαιξπηρικά δράματα, έχει επηρεάσει όσο λίγα έργα καλλιτέχνες κάθε είδους.

«Το ζητούμενο για μένα, είναι να προσφέρουμε λίγη μαγεία μέσα από αυτή την παράσταση, σε μία κοινωνία από την οποία έχει αφαιρεθεί αυτό το στοιχείο από πάρα πολλά πράγματα. Όμως, ο άνθρωπος ζει από τη μαγεία. Προσφέρει ένα τρίτο επίπεδο στην ύπαρξή του. Φεύγοντας κάποιος από την παράσταση, θα νιώσει ότι έχει μπει σε ένα παραμύθι από αυτά που πριν χρόνια μας κατακτούσαν.

Γιατί τα παραμύθια δημιουργούν έναν βαθύτερο κόσμο σε όλους μας, πάρα πολύ αναγκαίο και χρήσιμο» ανέφερε στη συνέντευξη τύπου, ο διακεκριμένος συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου που υπογράφει το λιμπρέτο και τη μουσική σύνθεση της παράστασης, η οποία αποτελεί μία συμπαραγωγή του Onassis Culture και των Θεατρικών Σκηνών.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η ενασχόλησή του με το αριστούργημα του Μέλβιλ ήταν ένα παράτολμο εγχείρημα. «Το ξεκίνησα πρώτα και μετά σκέφτηκα τι θα κάνω ακριβώς. Υπήρχε βέβαια αυτή η μνημειώδης μετάφραση του Θανάση Χριστοδούλου, η οποία βοήθησε πολύ τόσο το λιμπρέτο, όσο και τη μουσική. Οτιδήποτε αφορά στον Moby Dick είναι μεγάλο -και σε περιεχόμενο, και σε σημασία. Πρόκειται για ένα έργο που διατηρεί τη λαϊκότητά του, μέσα από αυτήν την περίεργη αλχημεία: εκεί που πάει να γίνει πάρα πολύ βαρύ και σοβαρό, βγαίνει ένα τρελό παραμύθι.

Και αυτό το διασώζει και το κάνει ένα έργο για όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται ανάμεσα στα δέκα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Για εμάς, αυτό ήταν ένα στέρεο πάτημα, προκειμένου να δημιουργήσουμε μία πολυεπίπεδη παράσταση που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους».

Μετά από εννέα μήνες προπαραγωγής και πρόβες τριών μηνών, η παράσταση είναι έτοιμη να κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή. «Είναι μία παραγωγή ιδιαίτερα σύνθετη και πολύπλοκη για τα ελληνικά δεδομένα. Δουλέψαμε πάρα πολλούς μήνες για να μπορέσουμε να συνδυάσουμε όλα τα στοιχεία -την εικόνα, τη μουσική, την ορχήστρα, τους ηθοποιούς, τα φώτα- προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά το λιμπρέτο του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Ο Δημήτρης κατάφερε να βγάλει όλη την ουσία αυτού του ογκώδους μυθιστορήματος σε μία μουσικοθεατρική παράσταση, που αναδεικνύει όλες τις φιλοσοφικές αναζητήσεις του Μέλβιλ, όλους τους χαρακτήρες, τις συγκρούσεις και τα αρώματα του έργου» είπε ο Γιάννης Κακλέας, που συνεργάζεται για τρίτη φορά με τον συνθέτη.

Όπως τόνισε ο ίδιος, το έργο ήταν αρκετά σκηνοθετημένο από τη γραφή του, από το λιμπρέτο του Δημήτρη Παπαδημητρίου. «Βρίσκονται όλα εκεί. Είναι ωραίο ένας δημιουργός να το έχει επεξεργαστεί πριν από σένα για σένα. Όπως λέει και ο Πίτερ Μπρουκ, ένα έργο, βασικά πρέπει να έχει ενδιαφέρον για τους θεατές. Αυτός είναι και ο στόχος μου: η παράστασή μας να είναι ενδιαφέρουσα σε ρυθμούς, σε εικόνες, σε συναισθήματα».

Τη ζωντανή ορχήστρα διευθύνει ο Πάνος Βλάχος, τα σκηνικά επιμελείται ο Μανόλης Παντελιδάκης, τα κοστούμια η Ηλένια Δουλαδίρη, τις χορογραφίες η Αγγελική Τρομπούκη, τους φωτισμούς η Στέλλα Κάλτσου. Πρωταγωνιστούν οι Μπάμπης Βελισσάριος, Θοδωρής Βουτσικάκης, Ορφέας Ζαφειρόπουλος, Ivan Svitailo, Αιμιλιανός Σταματάκης.

naftemporiki.gr