Skip to main content

«Το Σώσε»: Η διάσημη κωμωδία του Μάικλ Φρέιν στο Θέατρο Παλλάς

H εμβληματική, διάσημη κωμωδία του Μάικλ Φρέιν, «Το Σώσε» (Noises Off), 40 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στο Λονδίνο, έρχεται στο Θέατρο Παλλάς, από το Σάββατο 19 Μαρτίου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, με έναν θίασο αστέρων επί σκηνής!

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σκηνοθετεί για πρώτη φορά καθαρόαιμη κωμωδία, αμέσως μετά την επιτυχία της παράστασης «Το Τρίτο Στεφάνι» -της μεγάλης παραγωγής που κατάφερε να θριαμβεύσει ακόμα και μέσα στην εποχή της πανδημίας- και πάλι στο Θέατρο Παλλάς.

Αυτή την φορά, βάζει την σφραγίδα του σ’ αυτήν την ξέφρενη κωμωδία, όχι μόνο οδηγώντας έναν all-star θίασο, αλλά ανεβαίνοντας και ο ίδιος επί σκηνής. Μαζί του, στο οργανωμένο χάος αυτής της αριστοτεχνικά γραμμένης κωμικής φάρσας, πρωταγωνιστούν η Σμαράγδα Καρύδη, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, η Στεφανία Γουλιώτη, ο Γιώργος Χρυσοστόμου και η Λένα Παπαληγούρα. Την ομάδα συμπληρώνουν ο Γιώργος Ψυχογυιός, η Δάφνη Δαυίδ και ο Γιώργος Ζυγούρης.

Η σπαρταριστή αυτή κωμωδία, γράφτηκε αρκετά χρόνια νωρίτερα, όταν ο Μάικλ Φρέιν, το 1970, όσο παρακολουθούσε από τις κουΐντες ενός λονδρέζικου θεάτρου μια θεατρική φάρσα εμπνεύστηκε «Το Σώσε» (Noises Off). Αργότερα, είπε: “ήταν πιο αστείο να το βλέπεις από την κουΐντα, παρά από την πλατεία του θεάτρου, και σκέφτηκα ότι μια μέρα πρέπει να γράψω μια θεατρική κωμωδία για όλα όσα γίνονται πίσω από την σκηνή”.

Το πρωτότυπο έργο «Noises Off», του πολυβραβευμένου Άγγλου θεατρικού συγγραφέα Μάικλ Φρέιν (βραβεία Ολιβιέ 1976 & 1982, βραβείο Τόνυ 2000, βραβείο EMMY 1990 κ.α.) έκανε πρεμιέρα το 1982, στο Λονδίνο.

«Το Σώσε», έχει παρουσιαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν και στην Ελλάδα. Πρώτη φορά το σκηνοθέτησε ο Ανδρέας Βουτσινάς, στο θέατρο «Μινώα» το 1983. Το 1995 παρουσιάστηκε στο ανέβασμα του Σταμάτη Φασουλή στο θέατρο «Αθήναιον».

Πρεμιέρα: Σάββατο 19 Μαρτίου, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Οι συντελεστές μιλούν για «Το Σώσε»

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ

«Το έργο έχει χαρακτηριστεί ένας ύμνος στο λάθος. Στην εποχή μας, όπου διάφορα πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα συμβούν με κάποιον τρόπο, συνέβησαν αλλιώς, είναι σαν να λέει ο Φρέιν, ότι κάθε ανθρώπινη προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτύχει.»

«Στην καθαρή φάρσα, το αστείο δεν έχει να κάνει τόσο με τους χαρακτήρες, τα λογοπαίγνια ή τις ατάκες αλλά με τον συγχρονισμό που φέρνει πολλούς λάθος ανθρώπους να συναντιούνται και πολλά λάθος πράγματα να συμβαίνουν. σε πολύ λάθος στιγμές.»

«Η βασική πρόθεση του Φρέιν είναι ένα σχόλιο συνολικά για τον ηθοποιό, για τον ψυχισμό του, για τις ανασφάλειές του, για την ιεραρχία μέσα στις τάξεις του θεάτρου και για τις σχέσεις των διαφόρων ιδιοτήτων μέσα στην ιεραρχία.»

«Πιστεύω πολύ στο περίφημο ρητό του Γκαίτε για τα βιβλία που ισχύει όμως για όλα τα έργα Τέχνης: “Ένα βιβλίο πρέπει να γράφεται δύσκολα και να διαβάζεται εύκολα”.»

ΠΑΡΗΣ ΜΕΞΗΣ

«Το “Σώσε” (δηλαδή το “Noises Off” του Michael Frayn) είναι ένα θεατρικό έργο με δέκα ρόλους, εννέα ηθοποιούς και ένα σκηνικό.

Το σκηνικό του “Σώσε” είναι μια μηχανή της οποίας κάθε απόσταση, ύψος, σκαλοπάτι, φανερή ή κρυφή θεατρική τεχνολογία και κάθε αισθητικό στοιχείο, μπροστά και πίσω, έχει σχεδιαστεί με μοναδικό σκοπό να επιτρέψει στον φρενήρη και με χειρουργική ακρίβεια κατασκευασμένο ρυθμό της παράστασης, να μην χάσει ούτε έναν χτύπο.

Στην παράσταση, το σκηνικό “παίζει” διπλό ρόλο (όπως και οι ηθοποιοί) όμως παρότι ο ρόλος του είναι βασικός (και πολύ απαιτητικός) τελικά ο τρόπος του για να “πείσει” είναι να εξαφανιστεί, αφήνοντας, στην καλύτερη περίπτωση, ένα λεπτό αισθητικό αποτύπωμα.

Παραφράζοντας την τελευταία ατάκα του έργου, όταν γύρω βασιλεύουν η μισαλλοδοξία και η ανασφάλεια, δεν υπάρχει καλύτερη παρηγοριά από ένα ωραίο, παραδοσιακό… σκηνικό.»

ΜΙΝΩΣ ΜΑΤΣΑΣ

«Το “Σώσε” είναι πόρτες, νότες και ψυχές, η αδυναμία να δημιουργήσεις το τέλειο κατασκεύασμα και ο φόβος του αγνώστου! Η ανάγκη να γελάσουμε με τη γύμνια μας και να ανέβουμε λίγο πιο πάνω από την δυστυχία αυτού του υπέροχου κόσμου!»

ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΚΑΡΥΔΗ

«Για να πετύχει το “Σώσε” πρέπει να πάνε όλα λάθος. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Θέλει απόλυτο συντονισμό, συγκέντρωση και ακρίβεια. Θέλει επιμονή στη λεπτομέρεια, κόπο και ώρες δουλειάς. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να πούμε τη σωστή ατάκα στη σωστή στιγμή. Ή να βγούμε στην ώρα μας και να μην κάνουμε χάσμα, να γίνουν όλα σωστά και όπως πρέπει. Αυτό θα ήταν τραγικό λάθος. Δεν θα το αφήσουμε να συμβεί.»

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Με όχημα και πρόσχημα τον κόσμο του θεάτρου, που μέσα σε λίγους μήνες ζει συμπυκνωμένα όσα ζουν άλλες ομάδες ανθρώπων στην διάρκεια αρκετών χρόνων, ο Φρέιν φέρνει επί σκηνής όλη την απελπισία της συνύπαρξης. Η αφέλεια, η ματαιοδοξία, η αγωνία μας να πετύχουμε ασήμαντους στόχους μετατρέποντας τους σε ζητήματα ζωής και θανάτου, η ευφυία μας που συντρίβεται από τα πάθη μας, όλα συγχωρούνται μέσα στο κωμικό σύμπαν του Μάικλ Φρέιν. Και κάπως έτσι γεννιέται η καλύτερη, ίσως, φάρσα όλων των εποχών. Το “Σώσε”!»

ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΓΟΥΛΙΩΤΗ

«Η προσαρμοστικότητα των ανθρώπων αυτών στην αλλαγή και στους νόμους των απρόβλεπτων στιγμών είναι αξιοθαύμαστη! Απενοχοποιούν την αποτυχία και την καθιστούν μέρος της ζωής τους. Τους παρασύρουν τα πάθη τους χωρίς να εγκλωβίζονται στο σωστό και ζούνε μια διαρκή περιπέτεια! Τους ζηλεύω!»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«Βρισκόμαστε στο έτος 1994, με εμένα στα 14 να βολτάρω γύρω-γύρω στους διαδρόμους, περιφερειακά από την κεντρική σάλα του θεάτρου, στο Περιφερειακό Θέατρο της Ρόδου, τόσο γρήγορα που από ένα σημείο και μετά, φανταζόμουν ότι τα πόδια μου κινούσαν το πάτωμα και στροβίλιζαν όλο το κτίριο με μοναδικό θεατή εμένα και μοναδικά εκθέματα τις κορνίζες στις ταπετσαρίες από τις παραστάσεις που είχαν παιχτεί. Η σβούρα του γιγαντιαίου “καρουζέλ” μου, φρέναρε κάθε που το μάτι μου έβλεπε Φρέιν. Εκεί στεκόμουν για λίγο να καταλάβω τι αφηγείται η φωτογραφία που φιλοξενούσε μία που έψαχνε κάτι στο πάτωμα, έναν διαρρήκτη κάτι άλλους με φαντεζί κοστούμια και κάποιους με όχι ιδιαίτερα φαντεζί κοστούμια. Η μυρωδιά, το χρώμα κόκκινο και το “απαλόν” σαν αίσθηση που έρχονταν από μοκέτες, κουρτίνες, αυλαίες ήρθαν να με ξανασυναντήσουν στο Θέατρο Παλλάς και να με στροβιλίσουν πάνω στην περιστροφική σκηνή του. Ευγνώμων που μου συμβαίνει αυτό σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα κλείσω με την αγαπημένη μου ατάκα από το έργο που την λέει ο Σέλσντον: “Πόπυ μου, ένα σου λέω. Άπαξ και μπει μες στα ρουθούνια σου, δεν την ξεχνάς ποτέ. Τόσα χρόνια στα θέατρα και η μυρωδιά του ακόμα με στοιχειώνει”.»

ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ 

«Πέρα από τα όσα κωμικά συμβαίνουν στο «Σώσε», θεωρώ ότι το έργο του Φρέιν είναι βαθιά υπαρξιακό αφού έχει να κάνει με το προσωπικό και το συλλογικό μας χάος. Και, ενώ μιλάει για το θέατρο, οι χαρακτήρες και οι καταστάσεις του είναι απόλυτα αναγνωρίσιμοι και στη πραγματική ζωή. Είναι αυτή η προσπάθεια να μπει σε τάξη η οιασδήποτε μορφής αναρχία.»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

«Θα ήθελα να αναφερθώ στο “Σώσε” με δύο ατάκες από τον ρόλο του Σέλντον που μοιάζει σαν η μία να συμπληρώνει την άλλη. “Όλοι οι φίλοι μου το ίδιο λένε. Δύσκολο πράγμα να προσαρμοστεί κανείς στη σύνταξη”. “Άπαξ και μπει μες στα ρουθούνια σου δεν την ξεχνάς ποτέ. Τόσα χρόνια στα θέατρα και η μυρωδιά τους ακόμη με στοιχειώνει… Θεατρίλα”».

ΔΑΦΝΗ ΔΑΥΙΔ

«Όταν γύρω σου όλα ανατρέπονται, όταν τίποτα δεν είναι προβλέψιμο, το χιούμορ και το γέλιο (που μπορεί να προερχεται και από την απελπισία!) μέσα σε μια συντροφιά, είναι σωτήριο. Σε απελευθερώνει, σε συμφιλιώνει με την ευαλωτότητά σου, σε συνδέει με τους άλλους και έτσι οι καρδιές ζεσταίνονται και πορεύονται παρέα!»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΥΓΟΥΡΗΣ

«Το “Σώσε” είναι μια αποσταθεροποιητική ώθηση για αστεία, ξέφρενη και δυναμική ψυχαγωγία.»

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά: Πάρις Μέξης

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Φωτισμοί: Δημήτρης Κουτάς

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Κίνηση: Κική Μπάκα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστίνα Ματθαίου

Βοηθοί σκηνογράφου: Αλέγια Παπαγεωργίου, Εύη Ανδριανού

Βοηθός ενδυματολόγου: Κατερίνα Αριανούτσου

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Βίντεο: Ελένη Κατρακαλίδη

Graphic design: Indigo Creative

Social Media: ad4art – Κάλλη Μαυρογένη

Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Σμαράγδα Καρύδη, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Στεφανία Γουλιώτη, Γιώργος Χρυσοστόμου, Λένα Παπαληγούρα, Γιώργος Ψυχογυιός, Δάφνη Δαυίδ και Γιώργος Ζυγούρης.

Θερμές ευχαριστίες στους Σταμάτη Φασουλή, Ξένια Καλογεροπούλου και Άννα Παναγιωτοπούλου, για την παραχώρηση του τίτλου της παράστασης, «Το Σώσε».

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Τετάρτη στις 19:00Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00

Διεύθυνση Επικοινωνίας & Δημόσιες Σχέσεις – Όλγα Παυλάτου    

Το Θέατρο Παλλάς λειτουργεί αμιγώς ως χώρος υποδοχής θεατών πλήρως εμβολιασμένων ή νοσήσαντων. Η είσοδος του κοινού στον χώρο του θεάτρου, γίνεται με επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού/νόσησης από το gov.gr, συνδυαστικά με έγγραφο ταυτοπροσωπίας.

(Η εγκυρότητα των πιστοποιητικών εμβολιασμού/νόσησης ελέγχεται μέσω της αντίστοιχης εφαρμογής του gov.gr και θα πρέπει να επαληθεύονται με την πράσινη ένδειξη).

naftemporiki.gr