Γραμμένο σε μια εποχή, στην οποία τα ελληνικά έργα δεν ήταν προσφιλή στους θεατρικούς θιάσους, ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της σύγχρονης νεοελληνικής δραματουργίας, «Το πανηγύρι» του Δημήτρη Κεχαΐδη, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Θανάση Παπαγεωργίου, στο Εθνικό Θέατρο, από τις 23 Φεβρουαρίου.
Στο έλεος της μοίρας
Το έργο αφηγείται την ιστορία ενός στρατηλάτη, παπλωματά στο επάγγελμα, παλιού στρατιώτη της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο οποίος ζει με την οικογένειά του στον Θεσσαλικό Κάμπο. Η νομαδική ζωή, η αμορφωσιά, η φτώχεια, αλλά και η αδράνεια εμποδίζουν την προκοπή του, αφήνοντας την οικογένειά του στο έλεος της μοίρας. Η γυναίκα του, η Δέσποινα, πιο προσγειωμένη στην πραγματικότητα από όλους, παλεύει για την επιβίωσή τους και, με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής, παρασύρει βιαστικά την κόρη της σε έναν αταίριαστο γάμο. Όμως, έτσι, η κατάσταση επιδεινώνεται και, σταδιακά, η οικογένεια αποξενώνεται, μέχρι τον οριστικό χωρισμό και την απομόνωση.
«Κανείς, ούτε ο πιο αισιόδοξος»
«Από τότε που γράφτηκε το “Πανηγύρι” μέχρι σήμερα, έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι» σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης. «Όταν ο Κεχαΐδης το έγραφε το 1964, σε μια εποχή που το ελληνικό έργο κατείχε μια δυσάρεστη θέση στο ρεπερτόριο των ελληνικών θιάσων και μια συμπαθητική ανοχή στις επιλογές των θεατρόφιλων, δεν θα φανταζόταν πως, πενήντα δύο χρόνια μετά, θα απευθυνόταν σε ένα κοινό, που τώρα πλέον αγκαλιάζει με πάθος ένα καλό ελληνικό έργο και το κατατάσσει μέσα στις μεγάλες επιτυχίες μιας θεατρικής χρονιάς.
Κανείς, ούτε ο πιο αισιόδοξος, δεν θα μπορούσε να διανοηθεί τότε πως οι απόπειρες κάποιων ονειροπόλων νεαρών εκείνης της εποχής θα έστρωναν το χαλί για μια λαμπερή πορεία του νεοελληνικού έργου, τέτοια που σήμερα πλέον να μην υπάρχει θεατρική περίοδος χωρίς να περιλαμβάνει μια μεγάλη εμπορική επιτυχία ενός ελληνικού έργου, που τότε αποκαλούνταν δύσκολα, αντιεμπορικά και “βαριά”, ονομασίες που αντικαταστάθηκαν από τον ειρωνικό τίτλο “κουλτουριάρικα”, δηλαδή έργα για λίγους. Δυσνόητα και βαρετά.
Ο Έλληνας θεατρόφιλος κατανόησε πως δεν υπάρχει ελπίδα προόδου του ελληνικού θεάτρου δίχως την ύπαρξη του ελληνικού έργου. Και το αγκάλιασε και το τοποθέτησε στην πρώτη γραμμή των επιλογών του και το δόξασε, κατά πως αξίζει να δοξάζονται τα πνευματικά προϊόντα της γης του. Είναι, ίσως, δύσκολο να κατανοηθεί το επίτευγμα. Μόνο αν αναλογιστεί κανείς μια κοινωνία, που ποτέ δεν γεύτηκε πνευματικούς καρπούς της πατρίδας της, δεν άκουσε και δεν διάβασε ποτέ ποίημα γραμμένο στη δική της γλώσσα, δεν είδε ποτέ τη χειρονομία, την ανάσα, την παύση και τη ματιά του διπλανού της ανθρώπου, μόνο τότε είναι δυνατόν να γίνει κατανοητό το κενό, που κάλυψε το νεοελληνικό έργο στον Έλληνα θεατή».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία – φωτισμοί: Θανάσης Παπαγεωργίου, σκηνικά: Γιώργος Πάτσας, κοστούμια: Λέα Κούση, μουσική: Δημήτρης Μαραμής, βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Ψωμαδέλη, φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γουνανλή. Διανομή: Φραγκοράφτης: Κώστας Βελέντζας, σύζυγος: Εύα Καμινάρη, νύφη: Κόρα Καρβούνη, χνούδι: Αναστασία Κονίδη, γιος: Λάμπρος Κτεναβός, φαντάρος Α: Βασίλης Μαγουλιώτης, φαντάρος Β: Νικόλας Μακρής, γιαγιά: Μαρία Μαυρομματάκη, Νάτσινας: Δημήτρης Παπανικολάου, παπλωματάς: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος.
Πληροφορίες
Εθνικό Θέατρο – Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»: Αγ. Κωνσταντίνου 22 – 24, Αθήνα, τηλ.: 210 5288170 – 171. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 19:30. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 15 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ, Πέμπτη: ενιαία τιμή: 13 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο θεάτρου, τηλεφωνικά: 210 7234567, ηλεκτρονικά: n-t.gr.
naftemporiki.gr
