Το τέλεια τυλιγμένο μουμιοποιημένο σώμα του Αιγύπτιου φαραώ Amenhotep I εξετάστηκε λεπτομερώς, χρησιμοποιώντας τεχνολογία σάρωσης. Οι Αιγυπτιολόγοι γνώριζαν από αποκωδικοποιημένα ιερογλυφικά ότι η μούμια είχε εξεταστεί για πρώτη φορά τον 11ο αιώνα π.Χ.
Οι ερευνητές κατάφεραν να αφαιρέσουν τη μάσκα και τους επιδέσμους και να μάθουν λεπτομέρειες για την εμφάνισή του και τα γενναιόδωρα κοσμήματα με τα οποία θάφτηκε. Είπαν ότι ήταν μια «μοναδική ευκαιρία» να μελετήσουν πώς τον είχαν μουμιοποιήσει αρχικά και «πώς του φέρθηκαν και τον έθαψαν δύο φορές, αιώνες μετά τον θάνατό του».
Προηγουμένως, υπήρχε μια απροθυμία να αποκαλυφθεί το σώμα του Φαραώ, λόγω του στολισμού του σώματός του με γιρλάντες από λουλούδια και της μάσκας που ήταν γεμάτη με χρωματιστές πέτρες. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με χρήση τεχνολογίας τρισδιάστατης σάρωσης τοπογραφίας.
Ο Amenhotep I ήταν περίπου 35 ετών όταν πέθανε. Είχε ύψος περίπου 169 εκατοστά, έκανε περιτομή και είχε καλά δόντια. Μαζί με τη μούμια ανακαλύφθηκαν 30 φυλαχτά, μια χρυσή ζώνη και χρυσές χάντρες. Ο Amenhotep I φαίνεται να έμοιαζε σωματικά με τον πατέρα του: είχε ένα στενό πηγούνι, μια μικρή, στενή μύτη, σγουρά μαλλιά και ελαφρώς προεξέχοντα πάνω δόντια, σύμφωνα με το Sky News.
Ο Amenhotep Ι, το όνομα του οποίου σημαίνει «ο Άμων είναι ικανοποιημένος» – αναφερόμενος στον Αμόν, τον αρχαίο Αιγύπτιο θεό του αέρα– κυβέρνησε μεταξύ 1525 και 1504 π.Χ. και ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1881 σε έναν αρχαιολογικό χώρο στο Deir Al Bahari στα Νότια της Αιγύπτου.
Ο Amenhotep I κυβέρνησε αυτό που έχει περιγραφεί ως χρυσή εποχή στην ιστορία του πολιτισμού και μαζί με τη μητέρα του, Ahmose-Nefertari, λατρεύτηκε ως θεός μετά τον θάνατό του. Ήταν ο δεύτερος Φαραώ της δέκατης όγδοης δυναστείας της Αιγύπτου, μετά τον πατέρα του Ahmose I, που είχε εκδιώξει τους εισβολείς Hyksos.
Ο Δρ. Sahar Saleem, Καθηγητής Ακτινολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου και Ακτινολόγος του Egyptian Mummy Project, είπε: «Δεν μπορέσαμε να βρούμε τραυματισμούς ή παραμορφώσεις λόγω ασθενειών που θα δικαιολογούσαν την αιτία του θανάτου, εκτός από τους πολυάριθμους ακρωτηριασμούς μετά θάνατον, που πιθανότατα έγιναν από ληστές τάφων».
