Η παράσταση «Ορλάντο», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ, παρουσιάζεται στο Θέατρο Τόπος Αλλού -κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 8 μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 7 μ.μ. [Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη].
Το έργο παρουσιάζει όλον τον κόσμο της Βιρτζίνια Γουλφ με όλα τα πρόσωπα που πλέκουν τον μυθιστορηματικό της σύμπαν, επί σκηνής, μαζί με τη… Βιρτζίνια Γουλφ.
Ένα πλάσμα που διατρέχει πέντε αιώνες. Ένα πλάσμα που μεταμορφώνεται μέσα στο κουκούλι της ποίησης και στον μυθιστορηματικό κήπο της Γουλφ. Που γίνεται ηρωίδα και καταφέρνει να αγαπήσει απελπισμένα· και τη γυναίκα και τον άνδρα. Μέγα κατόρθωμα.
Ποιος μπορεί να το καταφέρει; Κανείς. Μόνο οι ποιητές και οι ερωτευμένοι. Μα εκεί, ακριβώς, είμαστε. Στην αχανή έρημο της ποίησης και του έρωτα. Μιλάμε για το σύμπαν της Γουλφ και του Ορλάντο. Από την εποχή της Ελισάβετ Α΄, μέχρι σήμερα, από τον παγωμένο Τάμεση στην άσφαλτο της μεγαλούπολης, από τον έρωτα της εκρηκτικής Ρωσίδας Σάσα στον έρωτα της λογοτεχνίας και μετά στην αγκαλιά του τυχοδιώκτη Σελμεντρίν, ο ποιητής, ο λόρδος, πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Ορλάντο, παντρεύεται με μία εξώλης και προώλης, ονόματι Ροζίνα Πεπίτα.
Μετά το μετανιώνει και γυρνάει στην Αγγλία. Προηγουμένως, όμως, με έναν χορταστικό ύπνο επτά ημερών γίνεται γυναίκα. Όλα αυτά τα φοβερά, μπορούν να συμβούν όταν κρατάει τα νήματα η κυρία Βιρτζίνια Γουλφ.
Ο Νίκος Καμτσής μάς είπε για την παράσταση, την οποία σκηνοθετεί:
«Φαντασία, ψευδαίσθηση, αυταπάτη, ψέμα. Δύσκολη η σύγκριση, η μετάβαση, και η διάκριση μεταξύ τους.
Μου το εκμυστηρεύτηκε ο λόρδος Ορλάντο ένα σούρουπο κάτω από μια βελανιδιά σε καθεστώς lockdown και με τον κορωνοϊό να πήζει στον αέρα. Από τότε προσπαθούμε με μία συχνή αλληλογραφία μεταξύ μας να διακρίνουμε τις διαφορές, τις ομοιότητες και τα όρια μεταξύ τους. Δεν βγάλαμε άκρη και αυτή η αποτυχία μας στοίχειωσε.
Ο έρωτας και τα βιώματα μας σ’ αυτόν, δεν βοήθησαν καθώς είχε στο παθητικό του δύο αποτυχημένους έρωτες και, μάλιστα, σφραγισμένους από εκείνη τη γεύση της εγκατάλειψης που μένει στον λαιμό δια βίου. Τόσο η Σάσα, όσο και ο Σελμερντίν, που οι φήμες τους ταυτίζουν και λένε ότι είναι το ίδιο πρόσωπο, προτίμησαν το βόρειο άκρο ο ένας και το νοτιότερο ο άλλος. Προτίμησαν να φορτώσουν τις αυταπάτες τους σε ένα ιπτάμενο πλοίο και να φύγουν ενώ ο Ορλάντο έμεινε στη στέρεα γη που εξασφαλίζει ευνοϊκές συνθήκες για να πετάει τον αετό της φαντασίας του και ενός κόσμου που περιλαμβάνει τα πάντα. Από τα κατορθώματα του βασιλιά Έθελμπερτ μέχρι τη σοφία του τσιγγάνου Ραστούμ (αγνώστων λοιπών στοιχείων).
Ο έρωτας βιώνεται αλλιώς από τον άνδρα και αλλιώς από τη γυναίκα. Μου το έγραψε σε ένα από τα τελευταία γράμματά του και με διαβεβαιώνει ότι το ξέρει από πρώτο χέρι, αφού κατάφερε να κοιμηθεί και μετά από επτά μέρες ύπνο να ξυπνήσει γυναίκα.
Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, φαντασία η αυταπάτη. Είναι, όμως, ένα καταφύγιο.
Η αυταπάτη. Ίσως το τελευταίο για να κρατηθούμε υγιείς. Γιατί οι ψευδαισθήσεις, οι αυταπάτες, οι ευσεβείς πόθοι είναι η άλλη μεριά της ταυτότητάς μας.
Καταγράφουν την άλλη όψη των γεγονότων, με έναν τρόπο που αναρωτιόμαστε για το ποια είναι πραγματικά -τα γεγονότα ή οι ψευδαισθήσεις.
Όσο για την κυρία Βιρτζίνια Γουλφ -στις συμβουλές της οποίας συχνά ανατρέχαμε και εγώ και ο Ορλάντο, μας βοήθησε αρκετά στον βαθμό που μας έπεισε ότι οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες είναι απαραίτητες και όταν συγκρούονται με την πραγματικότητα το μυαλό χάνει τον προσανατολισμό του, τοποθετεί το ακρωτήρι Χορν στον Βόρειο πόλο και τα ποτάμια της Ρωσίας στη Γη του πυρός. Αυτό είναι καταστροφικό. Οι ψευδαισθήσεις λέει είναι για την ψυχή ό,τι η ατμόσφαιρα για τη γη. Η ζωή λέει είναι ένα όνειρο και το ξύπνημα μας σκοτώνει και –άκουσον άκουσον- αυτός που μας κλέβει τα όνειρά μας, κλέβει και τη ζωή μας».
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Λαμπρινή Θάνου, Γιάννης Ζέρβας, Έλενα Καστανά, Πασχάλης Μερμιγγάκης, Αγγελική Παρδαλίδου, Ανδρέας Παπαγιαννάκης, Αθηνά Χατζηαθανασίου.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
