Ο Διονύσης Μαρίνος μας μιλά για το καινούριο του βιβλίο και, με αφορμή αυτό, για τη ζωή και τον έρωτα, τις ενοχές, τα λάθη και τις δεύτερες ευκαιρίες.
Το μυθιστόρημα του Διονύση Μαρίνου με τίτλο «Μπλε ήλιος» περικλείει μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη, που λόγω αυτού του χαρακτηριστικού, κυρίως όμως χάρη στον τρόπο που ο συγγραφέας την ξεδιπλώνει αποκαλύπτοντας ολόκληρους ήρωες και φωτίζοντας σχεδόν εκτυφλωτικά το εσωτερικό τους, σε καλεί να βυθιστείς μέσα της και να ταυτιστείς. Γεγονός που αποδεικνύεται εξαγνιστικό, πρώτα όμως γίνεται απαιτητικό, αφού η θέση των ηρώων οδηγεί αναπόφευκτα τον αναγνώστη σε δικές του εσωτερικές καταβυθίσεις που τον φέρνουν αντιμέτωπο με υπαρξιακά ερωτήματα, από εκείνα που όλοι κάποτε αναμοχλεύουμε αλλά τον περισσότερο καιρό μάλλον συνηθίζουμε να κρύβουμε κάτω από το βαρύ χαλί της φρενήρους καθημερινότητας. Όπως και οι ήρωες που χτίζει ο Διονύσης Μαρίνος. Μια γυναίκα που αναπολεί τη ζωή που δεν έζησε, ο σύντροφός της που οι λέξεις σκάλωσαν στο λαιμό του και ποτέ δεν της τις επικοινώνησε και ένα τρίτο πρόσωπο που εμφανίζεται, στο πλαίσιο ενός ερωτικού τριγώνου, να πυροδοτήσει τα απωθημένα και να ζωντανέψει (;) τα κοιμισμένα φαντάσματα μιας ζωής σε καταστολή.
