Ομαδική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Bleu blanc rouge d’ Art» -που περιλαμβάνεται στον Κύκλο Εκθέσεων Τέχνης για τη Γαλλία- παρουσιάζεται στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο (πλατ. Κολωνακίου 2, Αθήνα) έως τις 5 Ιανουαρίου 2019.
Στην πρώτη έκθεση, 25 σύγχρονοι εικαστικοί παρουσιάζουν έργα επηρεασμένα από τα χρώματα της γαλλικής σημαίας, δηλαδή, το μπλε, άσπρο και κόκκινο χρώμα.
Στις αρχές της περιόδου της Γαλλικής Επανάστασης, τα τρία χρώματα ενώθηκαν σε πρώτη φάση υπό τη μορφή μιας κονκάρδας. Τον Ιούλιο του 1789, λίγο πριν την κατάληψη της Βαστίλης, στο Παρίσι επικρατεί μεγάλη αναστάτωση. Ιδρύεται μια εθνοφρουρά με ξεχωριστό έμβλημα, μια δίχρωμη κονκάρδα με τα αρχαία χρώματα του Παρισιού, το μπλε και το κόκκινο. Στις 17 Ιουλίου, ο Λουδοβίκος ο 16ος, πηγαίνει στο Παρίσι για ν’ αναγνωρίσει την νέα Εθνοφρουρά. Υψώνει την κονκάρδα με το μπλε και κόκκινο χρώμα στην οποία φαίνεται ότι ο Lafayette, διοικητής Φρουράς, προσέθεσε και το άσπρο, χρώμα των Γάλλων βασιλιάδων.
Ο νόμος της 15ης Φεβρουαρίου 1794, καθιερώνει την τρίχρωμη σημαία ως εθνικό σύμβολο, διευκρινίζοντας, υπό τις παραινέσεις του ζωγράφου David, ότι η μπλε επιφάνεια έπρεπε να είναι προσκείμενη στο κοντάρι.
Κατά τον 19ο αιώνα, το άσπρο χρώμα, σύμβολο των υποστηρικτών του βασιλιά, συγκρούεται με τα τρία χρώματα, κληρονομιά της Επανάστασης. Η άσπρη σημαία ξαναγίνεται σύμβολο κατά την περίοδο της Παλινόρθωσης (επάνοδος στο θρόνο των έκπτωτων βασιλιάδων) αλλά ο Louis-Philippe επαναφέρει την τρίχρωμη σημαία, η οποία και παίρνει τη θέση του μέχρι τότε συμβόλου ισχύος της Γαλατίας, τον Κόκορα. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1848, αν και η τρίχρωμη σημαία έχει υιοθετηθεί από την προσωρινή κυβέρνηση, η κόκκινη σημαία είναι εκείνη που προβάλλεται ως ένδειξη εξέγερσης στα οδοφράγματα από τοΝ λαό.
Κατά την Τρίτη Δημοκρατία, παρατηρείται προοδευτικά μια κοινωνική συναίνεση γύρω από τα τρία χρώματα. Από το 1880, η επίδοση της σημαίας στον στρατό κατά τη διάρκεια της εορτής της 14ης Ιουλίου αποτελεί μεγάλη στιγμή πατριωτικού ενθουσιασμού. Αν και ο κόμης του Chambord, υποψήφιος του γαλλικού θρόνου, δεν αποδέχτηκε ποτέ την τρίχρωμη σημαία, οι υποστηρικτές του βασιλιά την αποδέχτηκαν εν τέλει κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Ιστορικά, η τρίχρωμη γαλλική σημαία γεννήθηκε από την ένωση, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, των χρωμάτων του βασιλιά (άσπρο) και της πόλης του Παρισιού (μπλε και κόκκινο).
Συμμετέχουν οι εικαστικοί
Μαίρη Αρνή, Δέσποινα Ασλανίδου, Μαρία Βλασερού, Γιώργος Βούρος, Ήβη Γαβριηλίδη, Σοφία Δημούλη, Δημήτρης Εμμανουήλ, Βικτώρια Κατρή, Βασίλειος Κομνηνός, Μίνα Κουζούνη, Τάσος Λίζος, Κατερίνα Μαυρολέων, Λίζα Βασιλάτου Μέρλιν, Ευάγγελος Μήτσου, Θωμάς Μιχαηλίδης, Νίκη Μιχαηλίδου, Μαρία Ντάρλα, Ευδοξία Παπασάββα, Αγγελική Παργινού Τσιώτση, Μαρία Περδικάρη, Ειρήνη Πετροπούλου, Αθηνά Τζέη, Μαίρη Τριβιζά, Μαρία Τσιριγώτη, Ελευθερία Χριστάκη.
