Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Οι ρυθμοί του σουίνγκ – καμπαρέ, του ταγκό και του βαλς σμίγουν με την όπερα, μέσα από τη σύμπραξη της περφόρμερ Pavlina Styl και της σοπράνο Μάιρας Μηλολιδάκη, οι οποίες μας μιλούν για τη μουσική παράσταση «Les demoiselles d’ Avignon» (Οι δεσποινίδες της Αβινιόν), που παρουσιάζεται στο θέατρο Χυτήριο, τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου, στις 10 το βράδυ.
Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία σας;
P. S.: Από μικρή, θυμάμαι τον εαυτό μου σε μια σχέση εξάρτησης με τη μουσική. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου στο Medical Sciences and Human Nutrition, επέστρεψα από την Αγγλία αποφασισμένη να ασχοληθώ με το τραγούδι. Άκουσα τη Μάιρα σε μια συναυλία της και γοητεύτηκα από τη φωνή της. Αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί πάνω στη φωνή μου και “κολλήσαμε” από την πρώτη στιγμή. Το τραγούδι είναι μια πολύ προσωπική διαδρομή, τόσο για την ίδια τη φωνή ως όργανο, όσο και για την ψυχή. Είναι σημαντικό και σπάνιο να δημιουργηθεί μια ειλικρινή σχέση εμπιστοσύνης.
M. Μ.: Γνωριστήκαμε με την Παυλίνα πριν από οκτώ χρόνια, όταν ξεκινήσαμε μαθήματα φωνητικής. Η σχέση δασκάλας – μαθήτριας, σύντομα, εξελίχθηκε σε βαθιά φιλία και, πρόσφατα, σε συγγένεια, αφού γίναμε κουμπάρες! Από καιρό, υπήρχε η επιθυμία να συναντηθούμε επί σκηνής, ενώνοντας τη μουσική μας “διαφορετικότητα” με έναν τρόπο που να εκφράζει και τις δυο μας.
Ποιο είναι το περιεχόμενο της παράστασης «Les demoiselles d’ Avignon»; Πού θα ταξιδέψει το κοινό το πρόγραμμά της;
P. S.: Η πρόθεσή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα ιδιαίτερο μουσικό περιβάλλον, άλλοτε ατμοσφαιρικό και άλλοτε εκρηκτικό, όπου ο κάθε ερμηνευτής βιώνει την απόλυτη ελευθερία να δοκιμάσει τον εαυτό του σε περισσότερα είδη. Μέσα από ενορχηστρώσεις πρωτότυπες, θέλουμε το κοινό μας να παρασυρθεί, να συγκινηθεί, αλλά και να διασκεδάσει.
Μ. Μ.: Με βάση τους ρυθμούς του σουίνγκ και του καμπαρέ που αποτελεί τον κορμό του ρεπερτορίου της Παυλίνας, συνδυάσαμε κλασικές λυρικές επιλογές (άριες από όπερα και τραγούδια), αναζητώντας κοινά στοιχεία που να ξεπερνούν τα όρια ανάμεσα στις εποχές και τα μουσική είδη. Έτσι, η μπελ επόκ, το Βερολίνο του μεσοπολέμου, η τζαζ του Porter, η Piaf και ο Brel συνυπάρχουν με τη Strozzi, τον Gounod, τον Bizet και τον Villa – Lobos. Αυτοσχεδιάζοντας και παίζοντας με τους ρυθμούς και τις μελωδίες, καταλήξαμε σε ένα πρόγραμμα, που θα χαρούμε πολύ να μοιραστούμε με το κοινό.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνδυαστεί η όπερα με άλλα είδη μουσικής;
P. S.: Εμείς, πάντως, δεν δυσκολευτήκαμε. Αντιθέτως! Εξάλλου, στη διεθνή μουσική σκηνή, τα “παντρέματα” όπερας και ροκ ή μπαρόκ μουσικής σε τζαζ εκδοχή δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.
Μ. Μ.: Η όπερα είναι ένα είδος με μια πολύ σαφή ταυτότητα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο, με έναν τρόπο, εμπεριέχει τα πάντα και μπορεί να συνδυαστεί με τα πάντα, αρκεί αυτό να γίνει με σεβασμό προς τον χαρακτήρα της μουσικής, με γούστο και, σίγουρα, με φαντασία!
Πώς επιλέξατε να ασχοληθείτε με αυτό το είδος μουσικής;
P. S.: Τα τελευταία χρόνια, με κέρδισε ολοκληρωτικά η μπελ επόκ, με τη μουσική του καμπαρέ, το σήμα κατατεθέν της εποχής. Σταθερά σημεία αναφοράς παραμένουν μέσα μου πάντα η Piaf, η Dietrich, η μαγεία του Brel. Αγαπάω τον θεατρικό λόγο του Brecht και τη μουσική του Weill και τροφοδοτώ με τραγούδια τους το ρεπερτόριό μου. Πέρα, όμως, από τις επιρροές αυτές, η μουσική που επιλέγω να ερμηνεύσω με εκφράζει απόλυτα και λειτουργεί, θα έλεγα, με έναν τρόπο ψυχοθεραπευτικό. Κάθε κομμάτι είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου – ένα συνονθύλευμα στιγμών, συναισθημάτων και προσωπικών εμπειριών.
Μ. Μ.: Από μικρή, έκανα μαθήματα πιάνου στο Ωδείο Αθηνών, συμμετέχοντας από νωρίς σε συναυλίες, με τη χορωδία, που, τότε, διηύθυνε ο Αντώνης Κοντογεωργίου. Αυτές οι πρώτες εμπειρίες και τα ακούσματα, σε συνδυασμό με μια αγάπη για το θέατρο που μεγάλωνε με τα χρόνια, με οδήγησαν με φυσικό τρόπο αργότερα στα μαθήματα φωνητικής και την όπερα. Αυτό που με συναρπάζει στο κλασικό τραγούδι, είναι ότι, στο DNA του, εμπεριέχει όλες τις τέχνες. Η συγκίνηση που μπορεί να προκαλέσει, τόσο στον ερμηνευτή, όσο και στον θεατή, δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο είδος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
P. S. και Μ. Μ.: Θα θέλαμε οι «Δεσποινίδες της Αβινιόν» να είναι ένα μακρόπνοο και γόνιμο πεδίο μουσικού πειραματισμού. Ακριβώς όπως ο κυβιστικός πίνακας του Πικάσο «διαλύει» τις γωνίες της οπτικής, για να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, έτσι κι εμείς, παρέα με τους εξαίρετους μουσικούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμά μας, ονειρευόμαστε να δοκιμάσουμε νέους συνδυασμούς ήχων και ρυθμών. Υπάρχουν ήδη προτάσεις για τη συνέχεια, στο Χυτήριο και το Gazarte, για τις οποίες θα ενημερώσουμε εγκαίρως.
Συντελεστές
Pavlina Styl – Μάιρα Μηλολιδάκη: τραγούδι, Χρίστος Θεοδώρου: πιάνο – ενορχηστρώσεις, Ανδρέας Μουρτζούκος: σαξόφωνο, Αντώνης Αρβανίτης: κοντραμπάσο, Ρόλη Γιαμοπούλου: ντραμς, επιμέλεια παραγωγής: Pavlina Styl, επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού.
Πληροφορίες
Θέατρο Χυτήριο: Ιερά Οδός 44, Κεραμεικός – Αθήνα (στάση Μετρό: Κεραμεικός), τηλ. κρατήσεων: 210 3412313 (ώρες ταμείου: καθημερινά: 17.00 – 21.00). Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: καταστήματα: Public, Seven Spots, Reload, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, τηλεφωνικά: 11876, ηλεκτρονικά: viva.gr.
